భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అత్-తక్వీర్ - పెర్షియన్ డారి అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

سورۀ تکویر

వచనం: 1

إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ

وقتی که آفتاب پیچانیده شود (بی‌نور گردد).

వచనం: 2

وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ

و وقتی که ستاره‌ها بی‌نور و تاریک شوند.

వచనం: 3

وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ

و وقتی که کوه‌ها را روان سازند.

వచనం: 4

وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ

و وقتی که ماده شترانِ باردار معطل گذاشته شوند.

వచనం: 5

وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ

و وقتی که حیوانات وحشی حشر شوند.

వచనం: 6

وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ

و وقتی که بحرها به جوش آیند.

వచనం: 7

وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ

و وقتی که اجساد را با ارواح یکجا کنند.

వచనం: 8

وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ

و وقتی که از دختر زنده به گورشده پرسیده شود.

వచనం: 9

بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ

(که) به کدام گناه کشته شده است؟

వచనం: 10

وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ

و وقتی که نامه‌های اعمال گشوده شود.

వచనం: 11

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتۡ

و وقتی که آسمان از جای کنده شود.

వచనం: 12

وَإِذَا ٱلۡجَحِيمُ سُعِّرَتۡ

و وقتی که دوزخ شعله‌ور شود.

వచనం: 13

وَإِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ

و وقتی که جنت (برای اهلش) نزدیک آورده شود.

వచనం: 14

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ

هرکس آنچه (از نیکی و بدی) را که آماده (و حاضر) کرده است بداند.

వచనం: 15

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ

پس قسم به ستاره‌های که بازمی‌گردند.

వచనం: 16

ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ

(ستارگان) حرکت کننده (باز در افق) نهان شونده.

వచనం: 17

وَٱلَّيۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ

و قسم به شب چون برود.

వచనం: 18

وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ

و قسم به صبح چون بدمد.

వచనం: 19

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

یقیناً (قرآن) سخن رسول گرامی است.

వచనం: 20

ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي ٱلۡعَرۡشِ مَكِينٖ

(که) او نیرومند است و در بارگاه صاحب عرش (الله) دارای منزلت والایی است.

వచనం: 21

مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِينٖ

از او فرمان می‌برند، در آن جا (او) امین است.

వచనం: 22

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونٖ

و هم صحبت شما (محمد) دیوانه نیست.

వచనం: 23

وَلَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِينِ

و البته (او) آن (فرشته) را در کنارۀ آشکار آسمان دید.

వచనం: 24

وَمَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ بِضَنِينٖ

و او بر رسانیدن سخن‌های غیب بخیل نیست.

వచనం: 25

وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٖ

و قرآن سخن شیطانِ رانده‌شده نیست.

వచనం: 26

فَأَيۡنَ تَذۡهَبُونَ

پس (قرآن را گذاشته) به کجا می‌روید؟

వచనం: 27

إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

آن قرآن جز پند و اندرز برای جهانیان نیست.

వచనం: 28

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَسۡتَقِيمَ

برای کسی از شما که بخواهد (کردارش) به راه راست، مستقیم شود.

వచనం: 29

وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و شما چیزی را نمی‌خواهید مگر آن که الله، پروردگار جهانیان آن را بخواهد.