భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అష్-షుఅరా - الترجمة الهولندية - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Soerat Asj-Sjoaraa (De Dichters)

వచనం: 1

طسٓمٓ

1. Ta, Siem, Miem.^[1]

[1] Bekijk de voetnoten van vers 1 van Soera Al-Baqarah.

వచనం: 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

2. Dit zijn de verzen van een duidelijk boek.

వచనం: 3

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

3. Het kan zijn dat jij jezelf zult vernietigen door verdriet omdat zij geen gelovigen worden.

వచనం: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ

4. Als Wij gewild zouden hebben, dan hadden Wij uit de hemel een teken kunnen sturen waarvoor zij hun nekken in nederigheid zouden buigen.

వచనం: 5

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ

5. En er komt van de Barmhartige geen vermaning als openbaring of zij keren zich daarvan af.

వచనం: 6

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

6. En voorzeker, zij hebben het ontkent, dus zal het nieuws waarover zij gespot hebben tot hen komen.

వచనం: 7

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ

7. Bekijken zij de aarde dan niet – hoeveel goede soorten Wij daarop hebben laten groeien?

వచనం: 8

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

8. Waarlijk, hierin is een teken maar de meesten van hen zijn geen gelovigen.

వచనం: 9

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

9. En waarlijk, jullie Heer! Hij is echt de Almachtige, de Genadevolle.

వచనం: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

10. En (gedenk) toen jullie Heer Moesa riep (zeggende): “Ga naar het volk dat onrechtvaardig is, -

వచనం: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ

11. Het volk van Farao. Zullen zij Allah dan niet vrezen en rechtgeleid worden?”

వచనం: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ

12. Hij zei: “Mijn Heer! Waarlijk, ik vrees dat zij mij zullen verloochenen,

వచనం: 13

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ

13. En dat mijn borst beklemd raakt en dat mijn tong zich niet goed uit. Laat Haaroen dus komen (hier zien we het belang van een persoon die steun geeft in het geloof, zeer belangrijk voor elke moslim).

వచనం: 14

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ

14. En zij beschuldigen mij van een misdaad, en ik ben bang dat zij mij zullen doden.”

వచనం: 15

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ

15. Allah zei: “Nee! Gaan jullie beiden met Onze tekenen na de Farao. Waarlijk! Wij zullen bij jullie zijn, luisterend ^[1].

[1]zoals eerder uitgelegd is, hoort de moslim te geloven in de Namen en Eigenschappen van Allah zonder het te verdraaien, te ontkennen, te imiteren of er een hoedanigheid aan toe te kennen.

వచనం: 16

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

16. En wanneer jullie beiden tot de Farao komen zeg: “Wij zijn de Boodschappers van de Heer van de werelden.

వచనం: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

17. Laat dus de Kinderen van Israël met ons mee gaan.”

వచనం: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ

18. (Farao) zei: “Hebben wij jou niet als kind van ons opgevoed? En jij hebt vele jaren van je leven bij ons mogen wonen.

వచనం: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

19. En je hebt je daad gepleegd, wat je gedaan hebt. En jij bent één van de ondankbare.”

వచనం: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

20. Moesa zei: “Ik heb het gedaan toen ik onwetend was (voor de openbaring).

వచనం: 21

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

21. Dus vluchtte ik van jullie toen ik jullie vreesde. En toen heeft mijn Heer mij wijsheid geschonken en mij als één van de boodschappers aangewezen.

వచనం: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

22. En dit is een vroegere gunst die jij mij verwijt – dat u de Kinderen van Israël tot slaven heeft gemaakt (en mij niet).”

వచనం: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

23. Farao zei: “En wie is de Heer van de werelden?”

వచనం: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

24. Moesa zei: “De Heer van de hemelen en de aarde en alles wat daartussen is, indien jullie overtuigd zijn.”

వచనం: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ

25. Farao zei tegen degenen om hem heen: “Horen jullie niet (wat hij zegt)?”

వచనం: 26

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

26. Moesa zei: “Jullie Heer en de Heer van jullie voorvaderen!”

వచనం: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ

27. Farao zei: “Waarlijk, jullie boodschapper die naar jullie toe is gestuurd is een dwaas!”

వచనం: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

28. Moesa zei: “De Heer van het oosten en het westen en alles wat daar tussen is, als jullie dat kunnen begrijpen.”

వచనం: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ

29. Farao zei: “Als je een god anders dan mij kiest, zal ik je zeker onder de gevangenen plaatsen.”

వచనం: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ

30. Moesa zei: “En als ik je iets duidelijks breng (een teken).”

వచనం: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

31. Farao zei: “Breng het dan, als je waarachtig bent!”

వచనం: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

32. Dus gooide (Moesa) zijn stok en zie, het was een duidelijke slang.

వచనం: 33

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

33. En hij stak zijn hand uit en zie, voor alle toeschouwers was het wit!

వచనం: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

34. (Farao) zei tegen de gezagdragers om hem heen: “Waarlijk! Dit is inderdaad een goed onderrichte tovenaar.

వచనం: 35

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

35. Hij wil jullie door zijn toverkunst uit jullie land verdrijven, wat is dan jullie raad en wat bevelen jullie aan?”

వచనం: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

36. Zij zeiden: “Geef hem en zijn broer uitstel en stuur boodschappers naar de steden;

వచనం: 37

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ

37. Om uw best getrainde tovenaars te verzamelen.”

వచనం: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

38. Dus werden de tovenaars op een vastgestelde tijd op een aangewezen dag verzameld.

వచనం: 39

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ

39. En er werd tegen het volk gezegd: “Verzamelen jullie je (ook)?

వచనం: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

40. Zodat wij de tovenaars kunnen volgen als zij de winnaars zullen zijn.”

వచనం: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

41. Toen de tovenaars dus aankwamen zeiden zij tegen Farao: “Zal er echt een beloning voor ons zijn als wij de winnaars zijn?”

వచనం: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

42. Hij zei: “Ja, en jullie zullen zeker tot degenen behoren die in (mijn) nabijheid worden gebracht.”

వచనం: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

43. Moesa zei tegen hen: “Gooien jullie wat jullie zullen gooien.”

వచనం: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

44. Dus gooiden zij hun touwen en stokken en zeiden: “Bij de macht van de Farao, wij zijn het die zeker zullen winnen!”

వచనం: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

45. Toen gooide Moesa zijn stok en zie, het slikte alle valsheid wat zij lieten zien, door!

వచనం: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

46. En de tovenaars wierpen zich ter aarde (uit grootheid voor Allah toen zij beseften dat zij fout waren)

వచనం: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

47. Zegende: “Wij geloven in de Heer van de werelden.

వచనం: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

48. De Heer van Moesa en Haaroen.”

వచనం: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

49. (Farao) zei: “Jullie hebben in Hem geloofd voordat ik jullie daarvoor toestemming gaf. Zeker Hij is inderdaad jullie meester die jullie jullie toverkunsten heeft onderricht! Dus waarlijk, jullie zullen het te weten komen. Waarlijk, ik zal jullie handen en voeten van tegengestelde kanten afhakken en ik zal jullie allemaal kruisigen.”

వచనం: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

50. Zij zeiden: “Geen punt? Waarlijk tot onze Heer zullen wij terugkeren;

వచనం: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

51. Waarlijk, wij hopen echt dat onze Heer onze zonden zal vergeven want wij zijn de eerste van de gelovigen.”

వచనం: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

52. En Wij openbaarden aan Moesa, zeggende: “Neem Mijn slaven in de nacht weg, waarlijk jullie zullen vervolgd worden.”

వచనం: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

53. Toen stuurde Farao boodschappers naar (alle) steden (om zijn leger te verzamelen).

వచనం: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

54. (Zeggende): “Waarlijk! Dit is zeker niet anders dan een kleine groep.

వచనం: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

55. En waarlijk, zij hebben gedaan wat ons woedend heeft gemaakt;

వచనం: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

56. En wij zijn een goed bewapend, vooruit gewaarschuwd leger.”

వచనం: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

57. Dus hebben Wij hen van de tuinen en de bronnen verbannen,

వచనం: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

58. En schatten en alle soorten edele plaatsen.

వచనం: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

59. En zo lieten Wij de Kinderen van Israël het beërven.

వచనం: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

60. Dus vervolgden zij hen bij de zonsopkomst.

వచనం: 61

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ

61. En toen de twee groepen elkaar zagen, zei het volk van Moesa: “Wij zijn zeker dat wij ingehaald worden.”

వచనం: 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

62. “Welnee (zei Moesa)! Waarlijk, mijn Heer is met mij (en het is) Hij Die mij zal leiden (naar het pad van de bevrijding).”

వచనం: 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ

63. Toen openbaarden Wij aan Moesa (zeggende): “Sla met jouw stok tegen de zee.” En het spleet en ieder afzonderlijk deel werd als een grote stevige massa van een berg.

వచనం: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ

64. En vervolgens brachten Wij de anderen nabij.

వచనం: 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

65. En Wij redden Moesa en ieder die bij hem waren.

వచనం: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

66. Toen verdronken Wij de anderen.

వచనం: 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

67. Waarlijk! Hierin is zeker een teken maar de meesten van hen zijn geen gelovigen.

వచనం: 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

68. En waarlijk, jullie Heer! Hij is waarlijk de Almachtige, de Genadevolle.

వచనం: 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ

69. En reciteer aan hen het verhaal van Ibraahiem.

వచనం: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ

70. Toen hij tegen zijn vader en zijn volk zei: “Wie aanbidden jullie?”

వచనం: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ

71. Zij zeiden: “Wij aanbidden afgoden en aan hen zijn wij altijd toegewijd.”

వచనం: 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ

72. Hij zei: “Horen zij jullie als jullie (hen) aanroepen?”

వచనం: 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ

73. Of hebben jullie er baat bij of schaden zij (jullie)?”

వచనం: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

74. Zij zeiden: “Nee, maar onze vaders deden het ook.”

వచనం: 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

75. Hij zei: “Hebben jullie datgene wat jullie aanbidden goed bekeken, -

వచనం: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ

76. Jullie en jullie voorvaders?”

వచనం: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

77. Waarlijk! (Al datgene zij buiten Allah aanbidden) zijn vijanden van mij behalve de heer van de werelden.

వచనం: 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ

78. Degene die mij (in de beste vorm) heeft geschapen, en het is (enkel) Hij Die mij leidt (naar een bewustzijn van het pad der goedheid).

వచనం: 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ

79. En het is Hij (de Voorziener en Begunstiger) Die mij te eten en te drinken geeft.

వచనం: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ

80. En als ik ziek ben, is het (niemand anders dan) Hij Die mij geneest (van ziektes zowel geestelijk als lichamelijk en de ziektes van het hart).

వచనం: 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ

81. En (het is Hij) Die mij laat sterven (zodra mijn tijd erop zit), en mij vervolgens levend (uit mijn graf) doet herrijzen.

వచనం: 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ

82. Degene waar ik op hoop dat hij mijn fouten op de Dag der Vergoeding vergeeft.

వచనం: 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ

83. Mijn Heer! Geef mij wijsheid en voeg mij bij de rechtvaardigen;

వచనం: 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

84. En laat mij door de volgende generaties in eerbaarheid herinnerd worden;

వచనం: 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ

85. En maakt mij tot de beërfers van het paradijs van de vreugde.

వచనం: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

86. En vergeef mijn vader, waarlijk hij behoort tot degenen die dwalend zijn;

వచనం: 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ

87. En verneder mij niet op de Dag wanneer (alle schepselen) zullen herrijzen,-

వచనం: 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ

88. De Dag waarop noch weelde noch zonen zullen baten.

వచనం: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ

89. Behalve degene die bij Allah aankomt met een gezond hart.

వచనం: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ

90. En het paradijs zal in de nabijheid van de godvrezenden gebracht worden.

వచనం: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ

91. En het (helle) vuur zal in het volle aangezicht van de dwalenden geplaatst worden.”

వచనం: 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

92. En er zal tegen hen gezegd worden: “Waar zijn zij die jullie aanbaden,

వచనం: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ

93. Behalve Allah? Kunnen zij jullie helpen of zichzelf helpen?”

వచనం: 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ

94. Dan zullen zij op hun gezichten in het (vuur) geworpen worden – Zij en de duivels en degenen die zondigden.

వచనం: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ

95. En samen met het hele leger van Iblies.

వచనం: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ

96. Zij zullen zeggen terwijl zij twisten,

వచనం: 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

97. “Bij Allah, wij hebben zeker een duidelijke dwaling gemaakt (in ons leven).

వచనం: 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

98. Toen wij jullie (valse goden) gelijk aan de Heer van de wereldwezens stelden^[1].

[1]en dat kan van alles zijn, jouw eigen nafs, jouw geld, jouw macht ect.

వచనం: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

99. En niemand heeft ons doen afdwalen behalve de misdadigers (neem daarom een vriend die jou steun geeft op de weg naar Allah).

వచనం: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ

100. Nu hebben wij geen bemiddelaars,

వచనం: 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ

101. Noch een naaste vriend.

వచనం: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

102. (Helaas!) Als wij slechts een kans hadden om terug te keren, zullen wij zeker onder de gelovigen zijn!

వచనం: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

103. Waarlijk, hierin is zeker een teken, maar de meesten van hen zijn geen gelovigen.

వచనం: 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

104. En waarlijk, jouw Heer! Hij is waarlijk de Almachtige, de Genadevolle.

వచనం: 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

105. Het volk van Noeh verloochende de Boodschappers.

వచనం: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

106. Toen hun broeder Noeh tegen hen zei: “Zullen jullie Allah niet vrezen en Hem gehoorzamen?

వచనం: 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

107. Ik ben voor jullie een betrouwbare boodschapper.

వచనం: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

108. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

వచనం: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

109. Ik vraag jullie hiervoor geen beloning, mijn beloning is slechts van de Heer van de werelden.

వచనం: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

110. (Onderhoud jullie verplichting tot Allah), vrees Hem en gehoorzaam mij.”

వచనం: 111

۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ

111. Zij zeiden: “Zullen wij jou geloven terwijl de laagste mensen jou volgen?”

వచనం: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

112. Hij zei: “En wat voor kennis heb ik over dat wat zij deden?”

వచనం: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ

113. Hun verrekening is slechts bij mijn Heer, als jullie dat (maar) wisten.

వచనం: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

114. En ik ben niet van plan de gelovigen te verjagen.

వచనం: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ

115. Ik ben slechts een duidelijke waarschuwer.”

వచనం: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ

116. Zij zeiden: “Als jij niet stopt, Noeh. Dan zou je je zeker onder degenen die gestenigd zijn, bevinden.”

వచనం: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ

117. Hij zei: “Mijn Heer! Waarlijk, mijn volk heeft mij verloochend.

వచనం: 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

118. Oordeelt U daarom tussen hen en mij en red mij en degenen van de gelovigen die met mij zijn.”

వచనం: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

119. Vervolgens redden wij hem en degenen die bij hem waren in een volgeladen schip.

వచనం: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ

120. Toen verdronken Wij de anderen nadat degenen die achter bleven gered waren.

వచనం: 121

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

121. Waarlijk, hierin is zeker een teken, maar de meesten van hen zijn geen gelovigen.

వచనం: 122

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

122. En waarlijk! Jullie Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle.

వచనం: 123

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

123. Het volk van ‘Ad verloochende de boodschappers.

వచనం: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ

124. Toen hun broeder Hoed tegen hen zei: “Zullen jullie Allah niet vrezen en Hem gehoorzamen?”

వచనం: 125

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

125. Waarlijk, ik ben een betrouwbare boodschapper voor jullie.

వచనం: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

126. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

వచనం: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

127. Ik vraag van jullie geen beloning voor. Mijn beloning is slechts van de Heer van de werelden.

వచనం: 128

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ

128. Bouwen jullie op elke hoge plaats paleizen zonder doel?

వచనం: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ

129. En nemen jullie voor jullie zelf paleizen alsof jullie daar voor altijd in zullen wonen.

వచనం: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ

130. En als jullie grijpen, grijpen jullie als tirannen?

వచనం: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

131. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

వచనం: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ

132. vrees degene Die jullie geholpen heeft met alle (goede zaken) die jullie kennen.

వచనం: 133

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ

133. Hij heeft jullie versterkt met vee en kinderen (waarom dan ondankbaar?).

వచనం: 134

وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

134. En tuinen en bronnen.

వచనం: 135

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

135. Waarlijk, ik vrees voor jullie voor de bestraffing van een Grote Dag.”

వచనం: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ

136. Zij zeiden: “Het maakt ons niet uit of jij preekt of niet tot degenen die preken behoort.

వచనం: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ

137. Dit is niets anders dan de gewoonte van de ouderen van vroeger. ^[1]

[1] Dit soort uitspraken worden nog steeds gedaan. Een voorbeeld hiervan is dat er wordt gezegd dat de hidjaab niet verplicht is voor de vrouw, maar een gewoonte van vroeger is. Men dient uit te kijken voor deze afdwaling.

వచనం: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

138. En wij zullen niet gestraft worden.”

వచనం: 139

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

139. Dus verloochenden zij hem en Wij vernietigenden hen. Waarlijk! Hierin is zeker een teken maar de meesten van hen waren geen gelovigen.

వచనం: 140

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

140. En waarlijk! Jullie Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle.

వచనం: 141

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

141. (Het volk van) Thamoed verloochenden de Boodschappers.

వచనం: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

142. Toen hun broeder Saleh tot hen zei: “Zullen jullie Allah niet vrezen en Hem gehoorzamen?”

వచనం: 143

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

143. Ik ben een betrouwbare boodschapper voor jullie.

వచనం: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

144. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

వచనం: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

145. Ik vraag van jullie geen beloning voor, mijn beloning is slechts van de Heer van de werelden.

వచనం: 146

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ

146. Zijn jullie niet veilig achtergelaten met wat jullie hier hebben?

వచనం: 147

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

147. In tuinen en bronnen

వచనం: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ

148. En korenvelden en dadelpalmen met zachte bloeikolf.

వచనం: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ

149. En jullie hakken met grote vaardigheid huizen uit bergen.

వచనం: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

150. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

వచనం: 151

وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

151. En volg niet het bevel van de buitensporigen.

వచనం: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

152. Die verderf in het land veroorzaken en het niet herstellen.”

వచనం: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

153. Zij zeiden: “Jij ben slechts één die behekst is!

వచనం: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

154. Jij bent niets anders dan een mens zoals wij. Geef ons dan een teken als je tot de waarachtige behoort.”

వచనం: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

155. Hij zei: “Hier is een kamelin; zij heeft het recht om (water) te drinken, en jullie hebben het recht om (water) te drinken, (ieder) op een dag die bekend is.

వచనం: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

156. Raak haar niet aan om haar te kwetsen opdat jullie niet door de bestraffing op de Grote Dag gegrepen worden.”

వచనం: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ

157. Maar zij slachtten haar en toen kregen zij spijt (door de straf die daardoor kwam).

వచనం: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

158. Dus de bestraffing kwam over hen. Waarlijk, hierin is zeker een teken maar de meesten van hen waren geen gelovigen.

వచనం: 159

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

159. En waarlijk! Jouw Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle.

వచనం: 160

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

160. Het volk van Loet verloochende de boodschappers.

వచనం: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

161. Toen hun broeder Loet tegen hen zei: “Vrezen jullie Allah dan niet?

వచనం: 162

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

162. Waarlijk! Ik ben voor jullie een betrouwbare Boodschapper.

వచనం: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

163. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

వచనం: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

164. Ik vraag jullie hier geen beloning voor, mijn beloning is slecht bij de Heer van de werelden.

వచనం: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

165. Benaderen jullie de mannen van de werelden ^[1].

[1]door het hebben van overspel maar dan door mannen met elkaar.

వచనం: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ

166. En laten jullie degenen die Allah voor jullie als echtgenotes geschapen heeft (links liggen)? Welnee, jullie zijn een overtredend volk!"

వచనం: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ

167. Zij zeiden: “Als je niet stopt, O Loet! Waarlijk, dan zul jij zeker behoren tot één van degenen die verdreven zullen worden!”

వచనం: 168

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ

168. Hij zei: “Ik ben zeker één van degenen die jullie (kwade) daad van (sodomie) verwerpt.

వచనం: 169

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ

169. Mijn Heer! Red mij en mijn familie tegen wat zij doen.”

వచనం: 170

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

170. Dus redden Wij hem en zijn familie, allen, -

వచనం: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

171. Behalve een oude vrouw (de vrouw van Loet) onder degenen die achterbleven.

వచనం: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

172. Hierna vernietigden Wij de anderen.

వచనం: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

173. En Wij lieten op hen een regen vallen (van stenen). En hoe kwaad was de regen van degenen die gewaarschuwd waren.

వచనం: 174

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

174. Waarlijk, hierin is zeker een teken maar de meesten van hen waren geen gelovigen.

వచనం: 175

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

175. En waarlijk! Jullie Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle.

వచనం: 176

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

176. De bewoners van Al-Aiyka verloochenden hun boodschappers.

వచనం: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

177. Toen Shoe’aib tegen hen zei: “Zullen jullie Allah dan niet vrezen?

వచనం: 178

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

178. Ik ben voor jullie een betrouwbare boodschapper.

వచనం: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

179. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

వచనం: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

180. Ik vraag jullie hier geen beloning voor, mijn beloning is slecht bij de Heer van de werelden.

వచనం: 181

۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ

181. Geef het volle maat en veroorzaak geen vermindering.

వచనం: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ

182. En weeg met een goede en eerlijke weegschaal.

వచనం: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

183. Bedrieg de mensen niet door hun zaken te verminderen, noch doe kwaad, veroorzaak corruptie en ellende in het land.

వచనం: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ

184. En vrees Hem Die jullie geschapen heeft en de generaties van voorheen.”

వచనం: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

185. Zij zeiden: “Jij bent slechts één van de beheksten!

వచనం: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

186. Jij bent slechts een mens zoals wij en waarlijk, wij denken dat jij één van de leugenaars bent!

వచనం: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

187. Laat dus een stuk van de hemel op ons vallen als je tot de waarachtigen behoort!”

వచనం: 188

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

188. Hij zei: “Mijn Heer is Alwetend over wat jullie doen.”

వచనం: 189

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ

189. Maar zij verloochenden hem, dus de bestraffing van de dag van de schaduw greep hen, voorwaar dat was de bestraffing van een geweldige dag.

వచనం: 190

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

190. Waarlijk hierin is zeker een teken maar de meesten van hen waren geen gelovigen.

వచనం: 191

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

191. En waarlijk! Jullie Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle.

వచనం: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

192. En waarlijk, dit is een openbaring van de Heer van de werelden.

వచనం: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ

193. Waarmee de betrouwbare ziel (Djibriel) neerdaalde.

వచనం: 194

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

194. Op jouw hart, dat je één van de waarschuwers moge zijn ^[1].

[1]dus als de Koran het hart niet bereikt zal er dus ook geen effect zijn, vandaar is het verplicht om kennis op te blijven doen zodat het hart ermee bereikt wordt, daarbij hoort ook het Arabische taal.

వచనం: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ

195. In de duidelijke Arabische taal.

వచనం: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ

196. En waarlijk, het is (aangekondigd) in de Boeken van vroegere volkeren.

వచనం: 197

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

197. Is het geen teken voor hen dat de geleerden van de Kinderen van Israël het als (waarheid) kenden?

వచనం: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ

198. En als Wij het hadden geopenbaard aan één van de niet-Arabieren,

వచనం: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

199. En hij had het voor hen gereciteerd, dan zouden zij het niet geloofd hebben.

వచనం: 200

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

200. En zo hebben Wij ervoor gezorgd dat het (ongeloof) de harten van de misdadigers binnentrad ^[1].

[1]omdat zij hun harten niet reinigen door middel van kennis vergaren en erna handelen daardoor wordt duisternis in het hart vermeerderd.

వచనం: 201

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

201. Zij zullen er niet in geloven totdat zij de pijnlijke bestraffing zien.

వచనం: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

202. Het zal plotseling tot hen komen, terwijl zij het niet beseffen.

వచనం: 203

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ

203. Dan zullen zij zeggen: “Kunnen wij uitstel krijgen?”

వచనం: 204

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

204. Zouden zij dan wensen dat Onze Bestraffing bespoedigd werd?

వచనం: 205

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ

205. Zien jullie het dan niet als Wij hen nog jaren laten genieten,

వచనం: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ

206. En daarna komt tot hen die (bestraffing) die hen beloofd was!

వచనం: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ

207. Alles waarvan zij genoten zal voor hen niet nuttig zijn (het zal hun niet redden).

వచనం: 208

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ

208. En nooit hebben Wij een stad vernietigd zonder dat er waarschuwers waren –

వచనం: 209

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

209. Door een herinnering, en nooit waren Wij onrechtvaardig.

వచనం: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ

210. En het zijn niet de duivels die het (de Koran) hebben neergedaald.

వచనం: 211

وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ

211. Het zou hen (trouwens) niet passen, noch zouden zij daartoe in staat zijn.

వచనం: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ

212. Voorwaar, het afluisteren van (de engelen) hun woorden was uitgesloten (d.m.v. vlammende sterren).

వచనం: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ

213. Aanroep dus niet bij Allah een andere god omdat je tot degene zal behoren die een bestraffing zullen krijgen.

వచనం: 214

وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ

214. En waarschuw je naaste verwanten.

వచనం: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

215. En verlaag je vleugens (wees nederig) voor de gelovigen die jou volgen.

వచనం: 216

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ

216. En als zij jou niet gehoorzamen zeg: “Ik distantieer mij van wat jullie doen (als wij de Soennah als een spelletje zien dan zal de Profeet zich van ons distantieren, dus geen voorspraak op de dag des oordeels!)."

వచనం: 217

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

217. En leg je vertrouwen in de Almachtige, de Genadevolle, -

వచనం: 218

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ

218. Degene die jou ziet wanneer je opstaat (voor het nachtgebed, dit is zeer belangrijk, ook al is het maar één keer per week).

వచనం: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ

219. En jullie bewegingen onder degenen die neerknielen.

వచనం: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

220. Voorwaar! Hij, alleen Hij, is de Alhorende, de Alwetende.

వచనం: 221

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ

221. Zal ik jullie vertellen op wie de duivels neerdalen?

వచనం: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ

222. Zij dalen neer op elke leugenaar en zondig persoon.

వచనం: 223

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ

223. Die gehoor geeft, en de meesten van hen zijn leugenaars.

వచనం: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ

224. En de dichters, de dwalenden volgen hen,

వచనం: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ

225. Zie je dan niet dat zij in iedere vallei over ieder onderwerp spreken in hun gedichten? –

వచనం: 226

وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ

226. En dat zij zeggen wat zij niet doen.

వచనం: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ

227. Behalve degenen die geloven en goede daden verrichten en Allah veelvuldig gedenken. En zij die het goed maken na het plegen van onrecht. En betreft de onrechtpleger (die geen eerlijk berouw tonen) zullen er gauw achter komen tot welke plaats hun (uiteindelijke) terugkeer zal zijn.