భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అద్-దుఖ్ఖాన్ - అరబీ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

א-דוחא'ן

వచనం: 1

حمٓ

1 חא.מים (ח.מ.)

వచనం: 2

وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

2 (שבועה) בספר המבאר (את כל הדברים).

వచనం: 3

إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ

3 אכן הורדנוהו בלילה המבורך, ואכן תמיד שלחנו הזהרות.

వచనం: 4

فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍ

4 בו (בלילה), מובהרים כל הדברים.

వచనం: 5

أَمۡرٗا مِّنۡ عِندِنَآۚ إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ

5 על-פי פקודתנו, מאז ומתמיד שלחנו מסרים

వచనం: 6

رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

6 ברחמים מאת ריבונך, כי הוא הכול שומע והכול יודע.

వచనం: 7

رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

7 ריבון השמים וכל אשר ביניהם, ואם רק הייתם מאמינים בצדק

వచనం: 8

لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

8 אין אלוה זולתו, המחיה והממית, והוא ריבונכם וריבון אבותיכם שמימי קדם.

వచనం: 9

بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ يَلۡعَبُونَ

9 ואולם הם (אשר כפרו) משתעשעים בפקפוקיהם.

వచనం: 10

فَٱرۡتَقِبۡ يَوۡمَ تَأۡتِي ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٖ مُّبِينٖ

10 לכן חכה ליום בו השמים יביאו עננים כבדים של עשן,

వచనం: 11

يَغۡشَى ٱلنَّاسَۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٞ

11 אשר יכסה את האנשים. וזה אכן יהיה עונש כואב.

వచనం: 12

رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ

12 אז הם יגידו: “ריבוננו! הסר מעלינו את העונש, מפני שאנחנו מאמינים!”.

వచనం: 13

أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكۡرَىٰ وَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مُّبِينٞ

13, הכיצד תהיה להם התזכורת, לאחר שכבר בא אליהם שליח שהזהיר אותם באופן ברור,

వచనం: 14

ثُمَّ تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَقَالُواْ مُعَلَّمٞ مَّجۡنُونٌ

14 והם סובבו לו גב ואמרו: “הוא משוגע אשר למד מאחרים”.

వచనం: 15

إِنَّا كَاشِفُواْ ٱلۡعَذَابِ قَلِيلًاۚ إِنَّكُمۡ عَآئِدُونَ

15 אך אפילו אם היינו מקלים עליכם את העונש לזמן מה, אתם שוב תחזרו (לכפירה ולכחש).

వచనం: 16

يَوۡمَ نَبۡطِشُ ٱلۡبَطۡشَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ

16 ביום ההוא ננחית את המכה הגדולה, אנו ננקום.

వచనం: 17

۞ وَلَقَدۡ فَتَنَّا قَبۡلَهُمۡ قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ وَجَآءَهُمۡ رَسُولٞ كَرِيمٌ

17 וכבר ניסינו לפניהם את עמו של פרעה, כאשר בא אליהם שליח נכבד

వచనం: 18

أَنۡ أَدُّوٓاْ إِلَيَّ عِبَادَ ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

18 אשר אמר להם: “תנו (שחררו) לי את עבדי אללה, כי שליח נאמן אני לכם”.

వచనం: 19

وَأَن لَّا تَعۡلُواْ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنِّيٓ ءَاتِيكُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

19 ואל תתנשאו על אללה, כי הנה באתי אליכם בהוכחות ברורות.

వచనం: 20

وَإِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمۡ أَن تَرۡجُمُونِ

20 ואני בקשתי מחסה אצל ריבוני וריבונכם שלא תרגמו אותי (באבנים)

వచనం: 21

وَإِن لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ لِي فَٱعۡتَزِلُونِ

21 ואם אינכם מאמינים לי, הרפו ממני.

వచనం: 22

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ مُّجۡرِمُونَ

22אז קרא אל ריבונו: אלה עם של כופרים מכחשים.

వచనం: 23

فَأَسۡرِ بِعِبَادِي لَيۡلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

23 (והשרה לו ריבונו)”הוצא את עבדיי בלילה, כי רודפים אחריכם,

వచనం: 24

وَٱتۡرُكِ ٱلۡبَحۡرَ رَهۡوًاۖ إِنَّهُمۡ جُندٞ مُّغۡرَقُونَ

24 והשאר את הים חצוי, כי מאחוריכם יטבעו החיילים (של פרעה)

వచనం: 25

كَمۡ تَرَكُواْ مِن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

25 הם השאירו (מאחוריהם) שפע של גנים ומעיינות,

వచనం: 26

وَزُرُوعٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

26 שדות תבואה ומשכנים מפוארים.

వచనం: 27

وَنَعۡمَةٖ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ

27 ותענוגות אשר היו בהם צוחקים (מרוב נועם).

వచనం: 28

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ

28 כך היה, ואנו הורשנו כל זאת לבני עם אחר.

వచనం: 29

فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَا كَانُواْ مُنظَرِينَ

29 ולא בכו עליהם השמים והארץ, ולא ניתנה להם שהות.

వచనం: 30

وَلَقَدۡ نَجَّيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ مِنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

30 וכבר חילצנו את בני-ישראל מהעונש המשפיל,

వచనం: 31

مِن فِرۡعَوۡنَۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيٗا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

31 מידי פרעה אשר היה מתייהר ומן המשחיתים.

వచనం: 32

وَلَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

32 (ובזמנם) בחרנו בהם במודע מבין כל העולמים.

వచనం: 33

وَءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَٰٓؤٞاْ مُّبِينٌ

33 וכבר נתנו להם אותות בהירים אשר היו מבחן עבורם.

వచనం: 34

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ

34 אך אלה (שכפרו) אומרים:

వచనం: 35

إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ

35 “אנחנו נמות פעם אחת ולא נקום לתחייה,

వచనం: 36

فَأۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

36 הביאו נא את אבותינו (שכבר מתו מזמן) אם אתם צודקים”.

వచనం: 37

أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ

37 האם הם טובים יותר מאנשי “תובע” ומאלה אשר באו לפניהם, ואשר הכחדנו אותם משום שהיו כופרים מכחשים?

వచనం: 38

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

38 לא בראנו לשווא את השמים ואת הארץ ואת כל מה שביניהם.

వచనం: 39

مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

39 לא בראנו אותם אלא בצדק, אך רובם אינם יודעים.

వచనం: 40

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ

40 אכן יום הדין נועד לכולם

వచనం: 41

يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

41 יום שבו לא יועיל אדון לנתיניו בכלום, והמה לא יוכלו להינצל,

వచనం: 42

إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

42 אלא רק מי שירחם עליו אללה, כי הוא העזוז והרחום.

వచనం: 43

إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ

43 הנה “עץ הזקום”,

వచనం: 44

طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ

44 מאכל הרעים,

వచనం: 45

كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ

45 והוא כמתכת יצוקה הבוערת בבטן

వచనం: 46

كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ

46 בוערת כמו מים רותחים.

వచనం: 47

خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

47 קחו אותו ואל מעמקי הגיהינום השליכוהו,

వచనం: 48

ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ

48 לאחר מכן שיפכו על ראשו את עונש המים הרותחים.

వచనం: 49

ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ

49 טעם את העונש, אתה הוא העצום המכובד

వచనం: 50

إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ

50 הנה זה הוא אשר הייתם מטילים ספק בו.

వచనం: 51

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ

51 אך היראים יהיו במקום מבטחים,

వచనం: 52

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

52 בגנות ומעיינות,

వచనం: 53

يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

53 ילבשו משי וקטיפה וינוחו זה מול זה,

వచనం: 54

كَذَٰلِكَ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ

54 נוסף לכל זה, נשיא אותם ליפות העין (עם עור עדיו).

వచనం: 55

يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ

55 והם יתענגו בגן העדן על כל מיני פיחת, בשלווה ובבטחה.

వచనం: 56

لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰۖ وَوَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ

56 הם לא יטעמו עוד מוות מלבד המוות הראשון. אללה ישמור אותם מעונש הגיהינום.

వచనం: 57

فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

57 בחסד מאת ריבונך, וזוהי הזכייה האדירה.

వచనం: 58

فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ

58 אכן הורדנו אותו אליך בלשונך, למען יזכרו

వచనం: 59

فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ

59 המתן, אז המתן, גם הם ממתינים