భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-హాఖ్ఖహ్ - కజక్ అనువాదం - ఖలీఫా అల్-తాయీ - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

суратуль-Хаққа

వచనం: 1

ٱلۡحَآقَّةُ

Болуы анық қиямет.

వచనం: 2

مَا ٱلۡحَآقَّةُ

Ол, болуы анық не нәрсе?

వచనం: 3

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ

Ол болуы анық уақиғаны қайдан білесің?

వచనం: 4

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَعَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ

Сәмүд, Ғад елдері, ол үрейлі қияметті жасынға айналдырды.

వచనం: 5

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ

Бірақ Сәмүд елі шектен шығуларының салдарынан типыл қылынды.

వచనం: 6

وَأَمَّا عَادٞ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةٖ

Я, Ғад елі де куілдеген қатты боранмен жоқ етілді.

వచనం: 7

سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالٖ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومٗاۖ فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةٖ

Алла, оларға ол боранды жеті түн, сегіз күн жалғасты түрде естірді. Сонда ол елді құрманың қуыс дөңбегінше құлағанын көрер едің.

వచనం: 8

فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةٖ

Ал енді олардан бір қалған нәрсе көресің бе?

వచనం: 9

وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ

Перғауын және одан бұрынғылар, сондай-ақ ойран болған кент тұрғындары қателескен.

వచనం: 10

فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً

Сонда олар Раббыларының елшілеріне қарсы келген. Сондықтан Алла, оларды қатты түрде қолға алған.

వచనం: 11

إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ

Расында су тасыған кезде, сендерді кемеге отырғыздық.

వచనం: 12

لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ

Оны, сендерге бір өнеге және естір құлақтарға естіп, сақтау үшін ғибрат қылдық.

వచనం: 13

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ

Сонда бір рет Сұр ұрілген сәтте,

వచనం: 14

وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ

Жер мен таулар көтеріліп, соғылып күйреген сәтте,

వచనం: 15

فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

Міне сол күні, қиямет уақиғасы болады.

వచనం: 16

وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ

Сол күні, көк жарылып, босайды.

వచనం: 17

وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ

Періште көктің атырапында болады. Сондай-ақ Раббыңның ғаршысын сегіз періште үстеріне көтереді.

వచనం: 18

يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ

Сол күні ұсыныласыңдар. Еш нәрселерің жасырылмайды.

వచనం: 19

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ

Сонда енді кімнің кітабы оңынан берілсе; "Алыңдар, кітабымды оқыңдар!",- дейді.

వచనం: 20

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ

"Расында мен осы есепке кездесетінімді ойлап ем."

వచనం: 21

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

Сонда ол, қуанышты тіршілікте,

వచనం: 22

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

Көтеріңкі жаннатта болады;

వచనం: 23

قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ

Жемістері салбырап тұрады.

వచనం: 24

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ

(Оларға): "Өткен күнде істеген ғамалдарыңның арқасында ішіңдер, жеңдер сіңімді болсын" (делінеді.)

వచనం: 25

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ

Ал енді кімнің кітабы солынан берілсе: "Әттеген-ай! Кітабым берілмесе еді" дейді.

వచనం: 26

وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ

"Есебімнің не екенін білмесем екен!"

వచనం: 27

يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ

"Әттең! Іс бітіп кеткен болса еді. (Қайта тірілмеген болсам еді.)"

వచనం: 28

مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ

"Малым, маған еш пайда бермеді."

వచనం: 29

هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ

"Күш-қуатым жойылып кетті" (дейді.)

వచనం: 30

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

"Оны ұстаңдар да байлаңдар."

వచనం: 31

ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ

"Сосын оны тозаққа салыңдар."

వచనం: 32

ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ

"Одан кейін оны жетпіс құлаш шынжырмен матаңдар" (делінеді.)

వచనం: 33

إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ

"Өйткені ол, ұлы Аллаға иман келтірмеген;"

వచనం: 34

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

"Әрі олар міскіндерді тамақтандыруға қызықтырмаған еді."

వచనం: 35

فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ

Сондықтан бүгін мұнда оның бір жанашыры жоқ.

వచనం: 36

وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينٖ

Сондай-ақ іріңнен басқа ешбір тамақтары жоқ.

వచనం: 37

لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَٰطِـُٔونَ

Оны күнәкарлар ғана жейді.

వచనం: 38

فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ

Сонда көрген нәрселеріңе серт;

వచనం: 39

وَمَا لَا تُبۡصِرُونَ

Және көрмеген нәрселеріңе де серт.

వచనం: 40

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

Күдіксіз бүл Құран ардақты бір Елшінің сөзі. (Елші ойдан шығармайды, міндетін орындайды. Б.Ж.М.)

వచనం: 41

وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٖۚ قَلِيلٗا مَّا تُؤۡمِنُونَ

Ол, бір ақынның сөзі емес. Сендер аз сенесіңдер.

వచనం: 42

وَلَا بِقَوۡلِ كَاهِنٖۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ

Сондай-ақ ол, бақсының да сөзі емес. Аз түсінесіңдер.

వచనం: 43

تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Ол, әлемдердің Раббынан түсірілген.

వచనం: 44

وَلَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ

Егер елші, кей сөзді өзі айтып Бізге таңса;

వచనం: 45

لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ

Әрине оның оң жағынан қолға алар едік;

వచనం: 46

ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ

Сосын оның күре тамырын кесер едік. (Өлтірер едік.)

వచనం: 47

فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَٰجِزِينَ

Сонда сендерден ешбіреу одан тоса алмайды.

వచనం: 48

وَإِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ

Расында ол Құран, тақуалар үшін бір насихат..

వచనం: 49

وَإِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ

Сөзсіз сендерден өтірік деушілердің барлығын анық білеміз.

వచనం: 50

وَإِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

Өйткені, ол Құран, әрине қарсы келушілер үшін бір қасірет.

వచనం: 51

وَإِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِ

Шүбәсыз ол Құран, анық шындық.

వచనం: 52

فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ

(Мұхаммед Ғ.С.) ендеше үлы Раббыңды атымен дәріпте.