భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ అల్-ముదథ్థిర్ - సింహళ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

අල් මුද්දස්සිර්

వచనం: 1

یٰۤاَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ ۟ۙ

අහෝ පොරවා ගෙන සිටින්නාණනි!

వచనం: 2

قُمْ فَاَنْذِرْ ۟ۙ

නුඹ නැගී සිට, අවවාද කරනු.

వచనం: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ۟ۙ

තවද නුඹගේ පරමාධිපතිව උත්කෘෂ්ට කරනු.

వచనం: 4

وَثِیَابَكَ فَطَهِّرْ ۟ۙ

තවද නුඹගේ වස්ත්‍රය පිරිසිදු කරනු.

వచనం: 5

وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ۟ۙ

තවද කිලිට්ටෙන් වළකිනු.

వచనం: 6

وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ ۟ۙ

නුඹ අධික වශයෙන් ලබන්නට බලාපොරොත්තු වී උපකාර නො කරනු.

వచనం: 7

وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ ۟ؕ

තවද නුඹේ පරමාධිපති වෙනුවෙන් නුඹ ඉවසනු.

వచనం: 8

فَاِذَا نُقِرَ فِی النَّاقُوْرِ ۟ۙ

හොරණෑවෙහි හඬ නිකුත් කරනු ලැබූ විට;

వచనం: 9

فَذٰلِكَ یَوْمَىِٕذٍ یَّوْمٌ عَسِیْرٌ ۟ۙ

එය දුෂ්කර දිනයක් වනු ඇත.

వచనం: 10

عَلَی الْكٰفِرِیْنَ غَیْرُ یَسِیْرٍ ۟

දේවත්වය ප්‍රතික්ෂේප කරන්නන්ට එදින පහසු නො වනු ඇත.

వచనం: 11

ذَرْنِیْ وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیْدًا ۟ۙ

මා හා මා මැවූ අය නුඹ තනිව අත හැර දමනු.

వచనం: 12

وَّجَعَلْتُ لَهٗ مَالًا مَّمْدُوْدًا ۟ۙ

තවද මම ඔහුට බොහෝ සේ ධනය ඇති කර දුනිමි.

వచనం: 13

وَّبَنِیْنَ شُهُوْدًا ۟ۙ

ඔහු සමඟ වන දරුවන් ද (ඇති කර දුනිමි.)

వచనం: 14

وَّمَهَّدْتُّ لَهٗ تَمْهِیْدًا ۟ۙ

තවද (සියල්ල) පහසු කරමින් මම ඔහුට දිගු හැර දුනිමි.

వచనం: 15

ثُمَّ یَطْمَعُ اَنْ اَزِیْدَ ۟ۙ

පසුව ද මම වැඩියෙන් දිය යුතු යැයි ඔහු ප්‍රිය කරන්නේ ය.

వచనం: 16

كَلَّا ؕ— اِنَّهٗ كَانَ لِاٰیٰتِنَا عَنِیْدًا ۟ؕ

එසේ නො ව; නියත වශයෙන්ම ඔහු අපගේ වදන්වලට විරුද්ධ විය.

వచనం: 17

سَاُرْهِقُهٗ صَعُوْدًا ۟ؕ

ඔහුට දරුණු දඬුවමක් මම මතු පටවන්නෙමි.

వచనం: 18

اِنَّهٗ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ۟ۙ

නියත වශයෙන් ම ඔහු කල්පනා කොට සැලසුම් යෙදුවේ ය.

వచనం: 19

فَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

ඔහු විනාශ කරනු ලැබී ය. ඔහු කෙසේ නම් සැලසුම් කළේ ද?

వచనం: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

පසුව ද ඔහු විනාශ කරනු ලැබී ය. ඔහු කෙසේ නම් සැලසුම් කළේ ද?

వచనం: 21

ثُمَّ نَظَرَ ۟ۙ

පසුව ඔහු අධීක්ෂණය කර බැලී ය.

వచనం: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ۟ۙ

පසුව ඔහු රවා කිපුණේ ය.

వచనం: 23

ثُمَّ اَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ ۟ۙ

පසුව ඔහු පිටු පා උඩඟු විය.

వచనం: 24

فَقَالَ اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ یُّؤْثَرُ ۟ۙ

එවිට මෙය දන්වනු ලැබූ හූනියමක් මිස නැතැයි ඔහු පැවසුවේ ය.

వచనం: 25

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ۟ؕ

මෙය මිනිසාගේ ප්‍රකාශයක් මිස නැතැයි (ඔහු පැවසුවේ ය.)

వచనం: 26

سَاُصْلِیْهِ سَقَرَ ۟

මම ඔහු සකර්(නම් නිරය)ට මතු ඇතුළත් කරමි.

వచనం: 27

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا سَقَرُ ۟ؕ

සකර් යනු කුමක්දැ? යි නුඹට දැනුම් දුන්නේ කුමක් ද?

వచనం: 28

لَا تُبْقِیْ وَلَا تَذَرُ ۟ۚ

එය (කිසිවක්) ඉතිරි නොකරයි. තවද අත් හැර නො දමයි.

వచనం: 29

لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ۟ۚ

සම දැඩි ලෙස දවාලන්නකි.

వచనం: 30

عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ۟ؕ

ඒ මත දහනව දෙනෙකි.

వచనం: 31

وَمَا جَعَلْنَاۤ اَصْحٰبَ النَّارِ اِلَّا مَلٰٓىِٕكَةً ۪— وَّمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ اِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِیْنَ كَفَرُوْا ۙ— لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَیَزْدَادَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِیْمَانًا وَّلَا یَرْتَابَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَالْمُؤْمِنُوْنَ ۙ— وَلِیَقُوْلَ الَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ وَّالْكٰفِرُوْنَ مَاذَاۤ اَرَادَ اللّٰهُ بِهٰذَا مَثَلًا ؕ— كَذٰلِكَ یُضِلُّ اللّٰهُ مَنْ یَّشَآءُ وَیَهْدِیْ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَمَا یَعْلَمُ جُنُوْدَ رَبِّكَ اِلَّا هُوَ ؕ— وَمَا هِیَ اِلَّا ذِكْرٰی لِلْبَشَرِ ۟۠

නිරයේ සගයින් ලෙස මලක්වරුන් මිස (වෙනත් අය) අපි පත් නො කළෙමු. දේවත්වය ප්‍රතික්ෂේප කළවුනට මොවුන්ගේ සංඛ්‍යාව පරීක්ෂණයක් ලෙසින් මිස අපි පත් නො කළෙමු. එය ධර්ම ග්‍රන්ථ දෙනු ලැබූවන් ස්ථාවරත්වයට පත් වනු පිණිසත් ය. තවද දෙවියන් කෙරෙහි විශ්වාසය තැබූවන්ගේ විශ්වාසය වර්ධනය කරනු පිණිසත් ධර්ම ග්‍රන්ථ දෙනු ලැබූවන් හා දෙවියන් කෙරෙහි විශ්වාසය තැබූවන් සැක නො කරනු පිණිසත් ය. එමෙන් ම "මෙමඟින් උපමාවක් ලෙසින් අල්ලාහ් අදහස් කරනුයේ කුමක් දැ?"යි තම සිත් තුළ රෝග ඇතිවුන් හා දෙවියන් ගැන ප්‍රතික්ෂේප කළවුන් පවසනු පිණිසත් ය. එලෙස අල්ලාහ් තමන් අභිමත කරන අය නොමග යවයි. තවද තමන් අභිමත කරන අයට මග පෙන්වයි. නුඹගේ පරමාධිපතිගේ සේනාව ගැන ඔහු හැර වෙනත් කිසිවෙක් නො දනී. මෙය මිනිසුනට මෙනෙහි කිරීමක් මිස නැත.

వచనం: 32

كَلَّا وَالْقَمَرِ ۟ۙ

එසේ නොව, සඳු මත දිවුරමින්.

వచనం: 33

وَالَّیْلِ اِذْ اَدْبَرَ ۟ۙ

රාත්‍රිය ගෙවී යන විට එය මත දිවුරමින්.

వచనం: 34

وَالصُّبْحِ اِذَاۤ اَسْفَرَ ۟ۙ

අරුණෝදය උදා වන විට එය මත දිවුරමින්.

వచనం: 35

اِنَّهَا لَاِحْدَی الْكُبَرِ ۟ۙ

නියත වශයෙන් ම එය (නිරය) බලවත් කරුණු අතරින් එකකි.

వచనం: 36

نَذِیْرًا لِّلْبَشَرِ ۟ۙ

මිනිසාට අනතුරු අඟවන්නක් වශයෙනි.

వచనం: 37

لِمَنْ شَآءَ مِنْكُمْ اَنْ یَّتَقَدَّمَ اَوْ یَتَاَخَّرَ ۟ؕ

එය නුඹලා අතරින් පෙරට යාමට හෝ පසුබැස රැඳෙන්නට කැමති අය වෙනුවෙනි.

వచనం: 38

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِیْنَةٌ ۟ۙ

සෑම ආත්මයක් ම තමන් උපයා ගත් දෑ වෙනුවෙන් ඇපකරුවෙකු ලෙස සිටින්නේ ය.

వచనం: 39

اِلَّاۤ اَصْحٰبَ الْیَمِیْنِ ۟ؕۛ

එහෙත් දකුණුපස ජනයා හැර.

వచనం: 40

فِیْ جَنّٰتٍ ۛ۫— یَتَسَآءَلُوْنَ ۟ۙ

ඔවුන් ස්වර්ග උයන් මත සිට විමසති.

వచనం: 41

عَنِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ۙ

වැරදි කරුවන්ගෙන්;

వచనం: 42

مَا سَلَكَكُمْ فِیْ سَقَرَ ۟

"නුඹලාව සකර් තුළට ගෙන ආවේ කුමක් ද?"

వచనం: 43

قَالُوْا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

"අපි සලාත් ඉටු කරන්නන් අතුරින් නො වූයෙමු" යැයි ඔවුහු පැවසූහ.

వచనం: 44

وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِیْنَ ۟ۙ

තවද අපි දිළිඳුන්ට ආහාර සපයමින් නො සිටියෙමු.

వచనం: 45

وَكُنَّا نَخُوْضُ مَعَ الْخَآىِٕضِیْنَ ۟ۙ

"(නිෂ්ඵල කටයුතුවල) ගිලී සිටින්නන් සමඟ අප ද ගිලී සිටියෙමු".

వచనం: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟ۙ

තවද අපි විනිශ්චය දිනය බොරු කරමින් සිටියෙමු.

వచనం: 47

حَتّٰۤی اَتٰىنَا الْیَقِیْنُ ۟ؕ

ස්ථීර දෑ (මරණය) අප වෙත පැමිණෙන තෙක්.

వచనం: 48

فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشّٰفِعِیْنَ ۟ؕ

එහෙයින් මැදිහත්වන්නන්ගේ මැදිහත්වීම ඔවුනට ඵලක් නො වන්නේ ය.

వచనం: 49

فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِیْنَ ۟ۙ

එහෙයින් ඔවුනට කුමක් වී ද? ඔවුන් මෙනෙහි කිරීම පිටුදකින්නන් ය.

వచనం: 50

كَاَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنْفِرَةٌ ۟ۙ

ඔවුන් තැති ගත් බූරුවන් මෙනි.

వచనం: 51

فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ ۟ؕ

සිංහ ගොදුරින් පලා යන.

వచనం: 52

بَلْ یُرِیْدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّؤْتٰی صُحُفًا مُّنَشَّرَةً ۟ۙ

එසේ නොව දිගු හරින ලද පත්‍රිකාවන් තමන්ට ද දෙනු ලැබිය යුතු යැයි ඔවුන් අතරින් සෑම කෙනෙකුම අපේක්ෂා කරනු ඇත.

వచనం: 53

كَلَّا ؕ— بَلْ لَّا یَخَافُوْنَ الْاٰخِرَةَ ۟ؕ

එසේ නොව ඔවුහු මතු ලොව පිළිබඳ බිය නො වෙති.

వచనం: 54

كَلَّاۤ اِنَّهٗ تَذْكِرَةٌ ۟ۚ

එසේ නොව නියත වශයෙන් ම එය උපදෙසකි.

వచనం: 55

فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ؕ

එහෙයින් කවරෙකු අභිමත කරන්නේ ද ඔහු එයින් උපදෙස් ලබත්වා!

వచనం: 56

وَمَا یَذْكُرُوْنَ اِلَّاۤ اَنْ یَّشَآءَ اللّٰهُ ؕ— هُوَ اَهْلُ التَّقْوٰی وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ۟۠

අල්ලාහ් අභිමත කරන්නේ නම් මිස ඔවුහු උපදෙස් නො ලබති. ඔහු බැතිමත්කම ලබන්නට සුදුස්සා ය. එමෙන් ම සමාව දායාද කරන්නට ද සුදුස්සා ය.