భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-ఫజ్ర్ - థాయ్ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Al-Fajr

వచనం: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

[89.1] ขอสาบานด้วยยามรุ่งอรุณ

వచనం: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

[89.2] และด้วยค่ำคืนทั้งสิบ

వచనం: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

[89.3] และด้วยสิ่งที่เป็นคู่ และที่เป็นคี่

వచనం: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

[89.4] และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันโคจรไป

వచనం: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

[89.5] ในดังกล่าวนั้นเป็นการสาบาน สำหรับผู้ที่มีปัญญามิใช่หรือ

వచనం: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

[89.6] เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเจ้ากระทำต่อพวกอ๊าดอย่างไร

వచనం: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

[89.7] (แห่ง) อิร็อม พวกมีเสาหินสูงตะหง่าน

వచనం: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

[89.8] ซึ่งเยี่ยงนั้นมิได้ถูกสร้างตามหัวเมืองต่าง ๆ

వచనం: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

[89.9] และพวกซะมูดผู้สกัดหิน ณ หุบเขา

వచనం: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

[89.10] และฟิรเอานฺ เจ้าแห่งตรึงเสาเต็นท์

వచనం: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

[89.11] บรรดาผู้ละเมิดเหล่านั้นตามหัวเมืองต่าง ๆ

వచనం: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

[89.12] แล้วก่อความเสียหายอย่างมากมายในหัวเมืองเหล่านั้น

వచనం: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

[89.13] ดังนั้นพระเจ้าของเจ้าจึงกระหน่ำการลงโทษนานาชนิดบนพวกเขา

వచనం: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

[89.14] แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นทรงเฝ้าดูอย่างแน่นอน

వచనం: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

[89.15] ส่วนมนุษย์นั้น เมื่อพระเจ้าของเขาทรงทดสอบเขา โดยทรงให้เกียรติเขาและทรงโปรดปรานเขา เขาก็จะกล่าวว่าพระเจ้าของฉันทรงยกย่องฉัน

వచనం: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

[89.16] แต่ครั้งเมื่อพระองค์ทรงทดสอบเขา ทรงให้การครองชีพของเขาเป็นที่คับแคบแก่เขา เขาก็จะกล่าวว่า พระเจ้าของฉันทรงเหยียดหยามฉัน

వచనం: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

[89.17] มิใช่เช่นนั้นดอก แต่ว่าพวกเจ้ามิได้ให้เกียรติแก่เด็กกำพร้าต่างหาก

వచనం: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

[89.18] และพวกเจ้ามิได้ส่งเสริมกันในการให้อาหารแก่คนยากจนขัดสน

వచనం: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

[89.19] และพวกเจ้ากินมรดกกันอย่างหมดเกลี้ยง

వచనం: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

[89.20] และพวกเจ้ารักสมบัติกันอย่างมากมาย

వచనం: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

[89.21] หามิได้ เมื่อแผ่นดินถูกทำให้สั่นสะเทือนเป็นผุยผง

వచనం: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

[89.22] และพระเจ้าของเจ้าเสด็จมาพร้อมทั้งมะลาอิกะฮฺด้วยเป็นแถว ๆ

వచనం: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

[89.23] และวันนั้นนรกญะฮันนัมจะถูกนำมาให้ปรากฏ ในวันนั้นมนุษย์จะรำลึกขึ้นมาได้แต่การรำลึกนั้นจะมีผลแก่เขาได้อย่างไร

వచనం: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

[89.24] เขาจะกล่าวว่า โอ้ ถ้าฉันได้ทำความดีไว้ล่วงหน้าสำหรับชีวิตของฉัน

వచనం: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

[89.25] แล้วในวันนั้นไม่มีผู้ใดลงโทษเช่นการลงโทษของพระองค์

వచనం: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

[89.26] และไม่มีผู้ใดผูกมัดเช่นการผูกมัดของพระองค์

వచనం: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

[89.27] โอ้ชีวิตที่สงบแน่นเอ๋ย

వచనం: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

[89.28] จงกลับมายังพระเจ้าของเจ้าด้วยความยินดีและเป็นที่ปิติเถิด

వచనం: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

[89.29] แล้วจงเข้ามาอยู่ในหมู่ปวงบ่าวของข้าเถิด

వచనం: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

[89.30] และจงเข้ามาอยู่ในสวนสวรรค์ของข้าเถิด