แปลความหมาย​ อายะฮ์ 31 สูเราะฮ์ Al-Mā’idah - ภาษาอาหรับ - ความหมายคำศัพท์ - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 31

فَبَعَثَ ٱللَّهُ غُرَابٗا يَبۡحَثُ فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيُرِيَهُۥ كَيۡفَ يُوَٰرِي سَوۡءَةَ أَخِيهِۚ قَالَ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ أَعَجَزۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِثۡلَ هَٰذَا ٱلۡغُرَابِ فَأُوَٰرِيَ سَوۡءَةَ أَخِيۖ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلنَّٰدِمِينَ

يَبْحَثُ فِي الأَرْضِ: يَحْفِرُ فِيهَا حُفْرَةً.
سَوْءةَ: عَوْرَةَ، أَوْ جِيفَةَ أَخيهِ.