แปลความหมาย​ อายะฮ์ 112 สูเราะฮ์ Āl-‘Imrān - คำแปลภาษาอาชานติ (อาซันเต้) - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 112

ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ

Faako a wͻn wͻ biara no animguaseε na εbεka wͻn, gyesε wͻ’hyε Nyankopͻn Apam ase ne amanfoͻ apam ase; wͻ’atwe Nyankopͻn abufuo aba wͻn ho so, na aniwuo aka wͻn efirisε, na wͻ’po Nyanko-pͻn Nsεm, san kunkum Nkͻmhyεfoͻ no wͻ aberε a εnyε kwan pa soͻ. Efrisε na wͻ’yε asoͻdenfoͻ na na wͻ’to mmra nso.