แปลความหมาย​ อายะฮ์ 117 สูเราะฮ์ Al-A‘rāf - الترجمة الأذرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 117

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَلۡقِ عَصَاكَۖ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

Allah, peyğəmbəri və heç bir vasitəçiz danışdığı Musaya - aleyhissəlam - ey Musaya!: "Əsanı ye­rə at!"– deyə vəhy etdi. Musa - aleyhissəlam - əlindəki əsasını yerə atan kimi o, dərhal bir ilan olub insanların gözü qarşısında sürətlə sürünüb, sehribazların camaatı qorxudub aldatmaq üçün yerə atdıqları ipləri və əsaları udmağa başladı.

ประโยชน์​ที่​ได้รับ​:

• من حكمة الله ورحمته أن جعل آية كل نبي مما يدركه قومه، وقد تكون من جنس ما برعوا فيه.

• Allahın hər bir peyğəmbəri öz qövmünün dərk edə biləcəkləri mövcüzələr və bəzən də onların yaxşı bildikləri bir işlə göndərməsi Onun hikmətindən və rəhmətindəndir.

• أنّ فرعون كان عبدًا ذليلًا مهينًا عاجزًا، وإلا لما احتاج إلى الاستعانة بالسحرة في دفع موسى عليه السلام.

• Firon zəlil, alçaq və aciz bir insan idi. Çünki o, güclü bir insan olsaydı Musaya -Əleyhis-salam- qalib gəlmək üçün sehribazlara ehtiyacı olmazdı.

• يدل على ضعف السحرة - مع اتصالهم بالشياطين التي تلبي مطالبهم - طلبهم الأجر والجاه عند فرعون.

• Sehribazlar öz istəklərini əldə etmək üçün şeytanlarla təmasda olmalari ilə yanaşı, onların Fironundan Musaya qalib gələcəkləri təqdirdə əcr və mükafat dələb etmələri, onların zəyif olduqlarına dəlalət edir.