แปลความหมาย​ อายะฮ์ 37 สูเราะฮ์ At-Tawbah - الترجمة الفلبينية البيسايا - رواد - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 37

إِنَّمَا ٱلنَّسِيٓءُ زِيَادَةٞ فِي ٱلۡكُفۡرِۖ يُضَلُّ بِهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلُّونَهُۥ عَامٗا وَيُحَرِّمُونَهُۥ عَامٗا لِّيُوَاطِـُٔواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ فَيُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُۚ زُيِّنَ لَهُمۡ سُوٓءُ أَعۡمَٰلِهِمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Sa pagkatinuod, ang pagpalangan (0 ang pagpahugot sa mga balaan nga bulan) usa ka dugang sa pagkadili mapasalamaton ug pagpanglimod, nga pinaagi niini, kadtong mga naglimod (musamot pa nga) mudangat sa pagkasalaag. (Tungod kay) nakalapas sila sa usa ka tuig ug gitipigan sa nagsunod nga tuig aron kini muangay sa gidaghanon (sa mga bulan) nga gihimong sagrado sa Allah, ug (sa ingon) nakalapas sa gihimo sa Allah nga sagrado. Ang kadautan sa ilang mga buhat nahimong patas kanila. Ug ang Allah dili magagiya sa mga manlilimod nga katawhan.