แปลความหมาย​ อายะฮ์ 141 สูเราะฮ์ Al-An‘ām - الترجمة الفلبينية الإيرانيونية - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 141

۞ وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ جَنَّٰتٖ مَّعۡرُوشَٰتٖ وَغَيۡرَ مَعۡرُوشَٰتٖ وَٱلنَّخۡلَ وَٱلزَّرۡعَ مُخۡتَلِفًا أُكُلُهُۥ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُتَشَٰبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٖۚ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَءَاتُواْ حَقَّهُۥ يَوۡمَ حَصَادِهِۦۖ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

141. Na Sukaniyan so (Allah a) Miyadun ko manga Sapad, a gii Mithaataar, go di Miputhata­ar, go so Qormah go so Purpuran, a mbidabida a Kapukhana-on: Go Zayton, go so Dalima a Makapush­asaropa-i, go di makapushasaropa-i: Kang kano ko Onga niyan igira-a Miyonga, go tonaya niyo so Zakat iyan ko Alongan a Kapuragonaon; go di kano Puth abowakar: Ka Mataan! A Sukaniyan na di Niyan Khabaya-an so manga Tabowakar.