แปลความหมาย​ อายะฮ์ 282 สูเราะฮ์ Al-Baqarah - คำแปลภาษาเขมร - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 282

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى فَٱكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٞ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا يَأۡبَ ٱلشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوٓاْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَرۡتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةً حَاضِرَةٗ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٞ وَلَا شَهِيدٞۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ នៅពេលដែលពួកអ្នកខ្ចីគ្នា ទៅវិញទៅមក រហូតដល់ពេលកំណត់ណាមួយ ចូរពួកអ្នកកត់ត្រា វា។ ហើយចូរឱ្យអ្នកកត់ត្រា កត់ត្រាដោយយុត្ដិធម៌រវាងពួកអ្នក។ ហើយអ្នកកត់ត្រាមិនត្រូវបដិសេធក្នុងការកត់ត្រាដូចអ្វីដែល អល់ឡោះបានបង្រៀនគេឡើយ។ ដូចេ្នះ ចូរឱ្យគេនោះកត់ត្រា ហើយចូរឱ្យអ្នកខ្ចីបញ្ជាក់ប្រាប់(នូវអ្វីដែលត្រូវកត់ត្រា)។ ហើយ ចូរឱ្យគេ(អ្នកខ្ចី)កោតខ្លាចអល់ឡោះជាម្ចាស់របស់គេ ហើយគេ មិនត្រូវគៃបំបាត់អ្វីមួយពីបំណុលឡើយ។ ហើយប្រសិនបើអ្នកខ្ចី នោះជាមនុស្សល្ងង់ ឬទន់ខ្សោយ ឬអសមត្ថភាពក្នុងការបញ្ជាក់ ប្រាប់ ចូរឱ្យអាណាព្យាបាលរបស់គេបញ្ជាក់ប្រាប់ដោយយុត្ដិធម៌ (ដល់អ្នកកត់ត្រា)។ ហើយចូរពួកអ្នកស្វែងរកសាក្សីពីរនាក់ដែល ជាបុរសក្នុងចំណោមពួកអ្នក។ តែបើគ្មានបុរសពីរនាក់ទេគឺបុរស ម្នាក់ និងស្ដ្រីពីរនាក់ក្នុងចំណោមសាក្សីដែលពួកអ្នកយល់ព្រម។ (ការជ្រើសយកស្ដ្រីពីរនាក់បែបនេះ) បើម្នាក់ក្នុងចំណោមគេទាំង ពីរភេ្លចគឺម្នាក់ទៀតរំលឹក។ ហើយសាក្សីទាំងឡាយមិនត្រូវបដិសេធនៅពេលគេសំណូមពរពួកគេ(ឱ្យធ្វើជាសាក្សី)ឡើយ។ ហើយ ចូរពួកអ្នកកុំធុញទ្រាន់ក្នុងការកត់ត្រាបំណុលដែលមានកំណត់ ពេលទោះតូច ឬធំក៏ដោយ។ ការធ្វើដូចេ្នះគឺយុត្ដិធម៌បំផុតចំពោះ អល់ឡោះ និងជាជំនួយដ៏សំខាន់ក្នុងការធ្វើសាក្សី ហើយជាកត្ដា ដែលនាំឱ្យពួកអ្នកចៀសផុតពីការមន្ទិលសង្ស័យ លើកលែងតែ (ប្រការនោះ)ជាជំនួញភ្លាមៗដែលពួកអ្នកទូទាត់វារវាងពួកអ្នក គឺគ្មានទោសពៃរ៍អ្វីទៅលើពួកអ្នកឡើយ បើពួកអ្នកមិនកត់ត្រាវា នោះ។ តែពួកអ្នកត្រូវមានសាក្សីកាលណាពួកអ្នកលក់ដូរ។ ហើយ គេមិនត្រូវបង្កផលលំបាកដល់អ្នកកត់ត្រា និងសាក្សីឡើយ។ តែ ប្រសិនបើពួកអ្នកធ្វើ(ផ្ដល់ការលំបាកដល់ពួកគេ) ពិតប្រាកដ ណាស់ ទង្វើនោះគឺជាបាបកម្មសម្រាប់ពួកអ្នក។ ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នក កោតខ្លាចអល់ឡោះ ហើយអល់ឡោះនឹងបង្រៀនពួកអ្នក។ ហើយ អល់ឡោះមហាដឹងនូវរាល់អ្វីៗទាំងអស់។