แปลความหมาย​ อายะฮ์ 18 สูเราะฮ์ Fātir - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 18

وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ وَإِن تَدۡعُ مُثۡقَلَةٌ إِلَىٰ حِمۡلِهَا لَا يُحۡمَلۡ مِنۡهُ شَيۡءٞ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰٓۗ إِنَّمَا تُنذِرُ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَۚ وَمَن تَزَكَّىٰ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّىٰ لِنَفۡسِهِۦۚ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ

ھیچ کەسێکی گوناھبار گوناھ و تاوانی ھیچ کەسێکی تری گوناھبار ھەڵناگرێت، بەڵکو ھەموو گوناھبارێک گوناھی خۆی ھەڵدەگرێت، وە ئەگەر گوناھبارێکی بارگران بانگی کەسێک بکات شتێک لە گوناھ و تاوانەکانی بۆ ھەڵگرێت و باری سەرشانی سووک بکات، بزانە ھیچ کەس تاوانی کەسێکی تر ھەڵناگرێت، ئەگەر چی داوالێکراوەکە خزم و دۆستیشی بێت، -ئەی پێغەمبەر- تۆ تەنھا ترسێنەری خەڵکیت بەسزای اللە تەعالا، ترسێنەری ئەوانەی بە پەنھان و نادیار لە پەروەردگاریان دەترسن، وە نوێژەکانیان بە تەواوترین و جوانترین شێوە ئەنجام دەدەن، ئەوانە سوود لە ترساندنەکەی تۆ دەبینن، ھەر کەسێک دەروونی خۆی پاک کردبێتەوە لە گوناھ و تاوان، لە ھەموویان گەورەتر خۆپاکرنەوەیە لەشیرک و ھاوەڵ بڕیاردان بۆ اللە تەعالا، ھەر کەسێک بەو شێوەیە خۆی پاک کردبێتەوە ئەوە بێگومان بۆ خۆی خۆی پاک کردوەتەوە، سوود و قازانجەکەی بۆ خۆی دەگەڕێتەوە، چونکە اللە تەعالا بێ نیازە و پێویستی بە تاعەت و گوێڕایەڵی ئەو نییە، وە لە رۆژی قیامەتیشدا بۆ حیساب و لێپرسینەوە و پاداشت و تۆڵە ھەر بۆلای ئەو دەگەڕێنەوە،

ประโยชน์​ที่​ได้รับ​:

• تسخير البحر، وتعاقب الليل والنهار، وتسخير الشمس والقمر: من نعم الله على الناس، لكن الناس تعتاد هذه النعم فتغفل عنها.

ڕامھێنانی دەریا و بەدوای یەکدا ھاتنی شەو و ڕۆژ، وە ڕامێھنانی خۆر و مانگ، یەکێکە لە نیعمەت و بەخششەکانی اللە تەعالا، بەسەر خەڵکییەوە، بەڵام خەڵکی لەبەر ئەوەی لەسەر ئەم نیعمەت و بەخششانە ڕاھاتوون بێ ئاگان لێی.

• سفه عقول المشركين حين يدعون أصنامًا لا تسمع ولا تعقل.

گێلی و دەبەنگی عەقڵ و ژیری بتپەرست و موشریکەکان، کاتێک بانگ و ھاوار لە بتگەلێک دەکەن نەدەبیستن و نەتێدەگەن.

• الافتقار إلى الله صفة لازمة للبشر، والغنى صفة كمال لله.

پێویست پێ بوونی بەندەکان بە اللە تەعالا سیفەتێکی جیانەکراوەی مرۆڤە، وە دەوڵەمەندی و بێ نیازیش سیفەتی کەماڵ و تەواوی پەروەردگارن.

• تزكية النفس عائدة إلى العبد؛ فهو يحفظها إن شاء أو يضيعها.

پاکردنەوەی دڵ و دەروون لە ژەنگ و ژاری گوناھ و تاوان دەگەڕێتەوە بۆ بەندە خۆی، ئەو ئەگەر بیەوێت دەیپارێزێت و دەستی پێوە دەگرێت، وە ئەگەر بیشیەوێت زایەی دەکات و دەیفەوتێنێت.