แปลความหมาย​ อายะฮ์ 57 สูเราะฮ์ Al-Isrā’ - الترجمة القيرغيزية - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 57

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ يَبۡتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ ٱلۡوَسِيلَةَ أَيُّهُمۡ أَقۡرَبُ وَيَرۡجُونَ رَحۡمَتَهُۥ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُۥٓۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحۡذُورٗا

Алардын^[1] өздөрү (Аллахка) дуба кылышып, (Ага) кимиси жакыныраак (сүйүктүүрөөк) болууга жол издешет, ырайымынан үмүт кылышып, азабынан коркушат. Чынында, Раббиңдин азабынан сак болуу зарыл.^[2]

[1] Силер кудай деп ойлогон периштелер, пайгамбарлар жана олуялардын.
[2] Ушул үч нерсе: сүйүү, үмүт жана коркуу Аллах таалага пендени жакын кыла турган негизги нерселер. Периштелер, пайгамбарлар жана олуялар дагы ушул үч касиет менен Аллахка жакын болушкан. Эгер кимде ушул үчөө толук болсо, демек, анын иштери толук болуптур. Кимдин жүрөгү ушулардан бош болсо, аны ар тарабынан жамандык ороп алат. Пенденин Аллахка болгон сүйүүсү Анын айткандарын кынтыксыз аткаруу менен билинет.