แปลความหมาย​ อายะฮ์ 32 สูเราะฮ์ Fātir - คำแปลภาษาฟิลิปปินส์ (ตากาล็อก) - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 32

ثُمَّ أَوۡرَثۡنَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَيۡنَا مِنۡ عِبَادِنَاۖ فَمِنۡهُمۡ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ وَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞ وَمِنۡهُمۡ سَابِقُۢ بِٱلۡخَيۡرَٰتِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡكَبِيرُ

Pagkatapos ipinamana Namin ang Aklat sa mga hinirang Namin mula sa mga lingkod Namin; ngunit mayroon sa kanila na tagalabag sa katarungan sa sarili niya,^[482] mayroon sa kanila na katamtaman,^[483] at mayroon sa kanila na nangunguna sa mga kabutihan ayon sa pahintulot ni Allāh. Iyon ay ang malaking kabutihang-loob.^[484]

[482] dahil sa paggawa ng mga ipinagbabawal at hindi pag-iwan ng mga tungkulin
[483] na nakatutupad sa mga pinakamababang kailangan at umiiwas sa mga bawal na gawain
[484] O ang malaking kalamagan.