แปลความหมาย​ อายะฮ์ 110 สูเราะฮ์ Hūd - ภาษาทาจิก - เคาญะฮ์ เมรูฟ เคาญะฮ์ เมร์ - สารานุกรมอัลกุรอาน

อายะฮ์: 110

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَٱخۡتُلِفَ فِيهِۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ

110. Ва ҳамоноба Мӯсо (алайҳиссалом) китоби Таврот додем. Дар он китоб ихтилоф шуд, (яъне, баъзеҳо ба он имон оварданд ва баъзеашон онро инкор карданд). Агар намебуд сухане, ки пеш содир шуда аз ҷониби Парвардигорат,ҳатман миёнашон доварӣ мешуд. Ва онҳо ( яҳуд ва куффори қавмат) албатта, дар он китоб (яъне, қуръон) сахт дар шубҳаанд.^[1110]

[1110] Тафсири Саъдӣ 1/ 390