Salin ng mga Kahulugan Surah Al-Baqarah - Salin sa Wikang Khmer ng Al-Mukhtasar fī Tafsīr Al-Qur’an Al-Karīm - Numero ng Pahina 49 - Ensayklopedia ng Marangal na Qur-an

Ayah: 283

۞ وَإِن كُنتُمۡ عَلَىٰ سَفَرٖ وَلَمۡ تَجِدُواْ كَاتِبٗا فَرِهَٰنٞ مَّقۡبُوضَةٞۖ فَإِنۡ أَمِنَ بَعۡضُكُم بَعۡضٗا فَلۡيُؤَدِّ ٱلَّذِي ٱؤۡتُمِنَ أَمَٰنَتَهُۥ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥۗ وَلَا تَكۡتُمُواْ ٱلشَّهَٰدَةَۚ وَمَن يَكۡتُمۡهَا فَإِنَّهُۥٓ ءَاثِمٞ قَلۡبُهُۥۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ عَلِيمٞ

ហើយប្រសិនបើពួកអ្នកជាអ្នកធ្វើដំណើរ ដោយពួកអ្នកគ្មានអ្នកកត់ត្រាកិច្ចសន្យាបំណុលឲ្យពួកអ្នកទេនោះ គ្រប់គ្រាន់ហើយចំពោះភាគីដែលជាអ្នកខ្ចីនោះដាក់បញ្ចាំទ្រព្យអ្វីមួយដល់ម្ចាស់បំណុល(អ្នកដែលឱ្យខ្ចី) ដើម្បីជាការធានាដល់ភាគីម្ចាស់បំណុល រហូតទាល់តែអ្នកខ្ចីបានសងបំណុលនោះវិញ។ តែបើពួកអ្នកទុកចិត្ដគ្នាទៅវិញទៅមក គឺមិនចាំបាច់ត្រូវការការកត់ត្រា ឬត្រូវមានសាក្សី ឬរបស់ដាក់បញ្ចាំឡើយ ហើយពេលនោះ បំណុល គឺជាទំនួលខុសត្រូវទៅលើអ្នកដែលខ្ចី ដោយគេចាំបាច់ត្រូវតែសងដល់ម្ចាស់បំណុលវិញ។ ហើយចូរឱ្យគេកោតខ្លាចអល់ឡោះជាម្ចាស់ចំពោះទំនួលខុសត្រូវនេះ ដោយគេ(អ្នកខ្ចី)មិនត្រូវបដិសេធអ្វីមួយអំពីវាឡើយ។ តែប្រសិនបើគេបដិសេធ(ថាមិនបានខ្ចីទេ)នោះ ចាំបាច់ទៅលើអ្នកដែលបានដឹងលឺរឿងនេះត្រូវធ្វើសាក្សីឲ្យគេ(អ្នកឲ្យខ្ចី)។ ហើយគេមិនអនុញ្ញាតឲ្យគេ(អ្នកដែលបានដឹងលឺ)លាក់បាំងរឿងនេះឡើយ។ ហើយជនណាហើយដែលលាក់បាំងរឿងនេះនោះ ពិតណាស់ ដួងចិត្តរបស់គេ គឺជាដួងចិត្តរបស់មនុស្សអាក្រក់។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលពួកអ្នកបានប្រព្រឹត្ត។ គ្មានអ្វីមួយដែលអាចលាក់បាំងពីទ្រង់បានឡើយ ហើយទ្រង់នឹងតបស្នងដល់ពួកអ្នកចំពោះទង្វើទាំងឡាយដែលពួកអ្នកបានសាង។

Ayah: 284

لِّلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَإِن تُبۡدُواْ مَا فِيٓ أَنفُسِكُمۡ أَوۡ تُخۡفُوهُ يُحَاسِبۡكُم بِهِ ٱللَّهُۖ فَيَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

អ្វីៗដែលមាននៅលើមេឃជាច្រើនជាន់និងផែនដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះតែមួយគត់ ទាំងការបង្កើត ការគ្រប់គ្រង និងការចាត់ចែង។ ហើយទោះបីជាពួកអ្នកលាតត្រដាងអ្វីដែលមាននៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកអ្នក ឬពួកអ្នកលាក់បាំងវាក៏ដោយ ក៏អល់ឡោះដឹងបំផុតចំពោះវាដែរ ហើយទ្រង់នឹងជំនុំជម្រះពួកអ្នកចំពោះទង្វើនោះ។ ហើយបន្ទាប់ពីនោះ ទ្រង់នឹងអភ័យទោសចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា ដោយការប្រោសប្រទាននិងក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់នឹងដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា ដោយភាពយុត្តិធម៌និងគតិបណ្ឌិតរបស់ទ្រង់។ ហើយអល់ឡោះជាម្ចាស់មានអានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់។

Ayah: 285

ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّن رُّسُلِهِۦۚ وَقَالُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۖ غُفۡرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ

អ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់មានជំនឿលើរាល់អ្វីទាំងអស់ដែលម្ចាស់របស់គាត់បានបញ្ចុះមកឱ្យគាត់ ហើយបណ្ដាអ្នកមានជំនឿទាំងអស់ក៏មានជំនឿដូចគ្នានេះដែរ។ ពួកគេទាំងអស់មានជំនឿលើអល់ឡោះ បណ្ដាម៉ាឡាអ៊ីកាត់(ទេវតា)ទាំងអស់របស់ទ្រង់ បណ្ដាគម្ពីរទាំងអស់របស់ទ្រង់ដែលបានបញ្ចុះទៅលើព្យាការីទាំងឡាយ និងជឿលើបណ្តាអ្នកនាំសារទាំងអស់ដែលអល់ឡោះបានបញ្ជូនពួកគេមក។ ពួកគេ(បណ្តាអ្នកមានជំនឿ)មានជំនឿលើបណ្ដាអ្នកនាំសារទាំងអស់ ដោយពួកគេបាននិយាយថាៈ ពួកយើងមិនបែងចែកអ្នកនាំសារណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកនាំសារទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះ(ដោយជឿលើអ្នកនាំសារខ្លះ ហើយបដិសេធនឹងអ្នកនាំសារខ្លះទៀត)នោះឡើយ។ ហើយពួកគេបាននិយាយទៀតថា ពួកយើងបានឮហើយនូវអ្វីដែលជាបទបញ្ជា និងបម្រាមទាំងឡាយដែលទ្រង់បានដាក់មកលើពួកយើង ហើយពួកយើងបានប្រតិបត្តិតាមទ្រង់ហើយនូវអ្វីដែលទ្រង់បានដាក់បទបញ្ជា និងបានបោះបង់ចោលហើយនូវអ្វីដែលទ្រង់បានហាមឃាត់ពួកយើង។ ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាអភ័យទោសឱ្យពួកយើងផងចុះ ហើយកន្លែងវិលត្រឡប់របស់ពួកយើងគឺឆ្ពោះទៅកាន់ចំពោះទ្រង់តែមួយគត់នូវរាល់កិច្ចការទាំងឡាយរបស់ពួកយើង។

Ayah: 286

لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَعَلَيۡهَا مَا ٱكۡتَسَبَتۡۗ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذۡنَآ إِن نَّسِينَآ أَوۡ أَخۡطَأۡنَاۚ رَبَّنَا وَلَا تَحۡمِلۡ عَلَيۡنَآ إِصۡرٗا كَمَا حَمَلۡتَهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِنَاۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلۡنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِۦۖ وَٱعۡفُ عَنَّا وَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَآۚ أَنتَ مَوۡلَىٰنَا فَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មិនដាក់បន្ទុកលើនរណាម្នាក់ហួសពីលទ្ធភាពរបស់គេដែលអាចធ្វើបាននោះឡើយ ដោយសារតែសាសនារបស់អល់ឡោះ គឺស្ថាបនាឡើងទៅលើភាពងាយស្រួល គ្មានទេការលំបាកនៅក្នុងវា។ ដូចនេះ ជនណាដែលបានសាងអំពើល្អ គឺទទួលបានផលបុណ្យនៃទង្វើនោះ ដោយមិនត្រូវបានគេកាត់បន្ថយអ្វីមួយពីវាឡើយ ហើយជនណាដែលបានសាងអំពើអាក្រក់ គឺនឹងទទួលបានផលអាក្រក់នៃបាបកម្មដែលរូបគេបានសាង ដោយគ្មាននរណាម្នាក់ទទួល(បាបកម្ម)ជំនួសគេនោះឡើយ។ ហើយអ្នកនាំសារ និងបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿបានបួងសួងថា: ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំដាក់ទោសពួកយើងអ្វីប្រសិនបើពួកយើងបានភេ្លចភ្លាំង ឬបានប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងក្នុងពាក្យសម្តីឬកាយវិការដោយអចេតនានោះ។ ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំដាក់កាតព្វកិច្ចធ្ងន់ធ្ងរពេកមកលើពួកយើងនូវអ្វីដែលពួកយើងមិនអាចធ្វើបាន ដូចដែលទ្រង់បានដាក់ទៅលើពួកអ្នកជំនាន់មុនពួកយើងក្នុងចំណោមអ្នកដែលទ្រង់បានដាក់ទណ្ឌកម្មទៅលើពួកគេដោយសារការបំពានរបស់ពួកគេ ដូចជាយូដាជាដើម។ សូមទ្រង់មេត្ដាកុំដាក់បន្ទុកលើពួកយើងនូវបទបញ្ជា និងការហាមឃាត់ទាំងឡាយណាដែលពួកយើងគ្មានលទ្ធភាពនឹងធ្វើវាអ្វី ហើយសូមទ្រង់មេត្ដាអធ្យាស្រ័យចំពោះបាបកម្មរបស់ពួកយើង និងអភ័យទោសដល់ពួកយើង ព្រមទាំងអាណិតស្រឡាញ់ដល់ពួកយើងដោយការប្រោសប្រទានរបស់ទ្រង់ផងចុះ។ ទ្រង់គឺជាអាណាព្យាបាលរបស់ពួកយើង និងជាអ្នកគាំពារពួកយើង។ ដូចនេះ សូមទ្រង់មេត្ដាជួយពួកយើងឱ្យមានជ័យជម្នះលើក្រុមដែលប្រឆាំងផងចុះ។

Ilan sa mga Pakinabang ng mga Ayah sa Pahinang Ito:

• جواز أخذ الرهن لضمان الحقوق في حال عدم القدرة على توثيق الحق، إلا إذا وَثِقَ المتعاملون بعضهم ببعض.

• ច្បាប់អ៊ីស្លាមអនុញ្ញាតឲ្យយករបស់បញ្ចាំដើម្បីធានានូវសិទ្ធិរបស់ម្ចាស់បំណុល នៅពេលដែលអសមត្ថភាពក្នុងការចុះកិច្ចសន្យា លើកលែងតែភាគីទាំងសងខាងមានការទុកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក។

• حرمة كتمان الشهادة وإثم من يكتمها ولا يؤديها.

• ហាមឃាត់អំពីការលាក់បាំងនូវការធ្វើសាក្សី ហើយបាបកម្មនឹងធ្លាក់ទៅលើអ្នកដែលលាក់បាំង និងមិនព្រមធ្វើសាក្សី។

• كمال علم الله تعالى واطلاعه على خلقه، وقدرته التامة على حسابهم على ما اكتسبوا من أعمال.

• ភាពពេញលេញនៃចំណេះដឹងរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ និងការឃើញរបស់ទ្រង់ចំពោះម៉ាខ្លូក(អ្វីទាំងអស់ដែលអល់ឡោះបានបង្កើត)ទាំងឡាយ និងសមត្ថាភាពពេញលេញរបស់ទ្រង់នៅក្នុងការជំនុំជម្រះពួកគេទៅលើទង្វើដែលពួកគេបានសាង។

• تقرير أركان الإيمان وبيان أصوله.

នៅក្នុងវាក្យខណ្ឌនេះ គឺបានទទួលស្គាល់ពីគោលគ្រឹះនៃសេចក្តីជំនឿ(រូកុនអ៊ីម៉ាន) និងការបកស្រាយនូវមូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់វា។

• قام هذا الدين على اليسر ورفع الحرج والمشقة عن العباد، فلا يكلفهم الله إلا ما يطيقون، ولا يحاسبهم على ما لا يستطيعون.

• សាសនាអ៊ីស្លាមត្រូវបានបញ្ឈរឡើងនៅលើភាពងាយស្រួល ហើយបំបាត់ចោលរាល់ប្រការដែលនាំឲ្យមានការលំបាកទៅលើខ្ញុំបម្រើទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះ។ ដូចនេះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មិនដាក់បន្ទុកទៅលើពួកគេក្រៅពីអ្វីដែលពួកគេមានលទ្ធភាពអាចធ្វើបាននោះទេ ហើយទ្រង់ក៏មិនជំនុំជម្រះពួកគេចំពោះអ្វីដែលពួកគេអសមត្ថភាពមិនអាចធធ្វើបាននោះដែរ។