Salin ng mga Kahulugan Surah Al-Anbiyā’ - Salin sa Wikang Persiyano ng Al-Mukhtasar fī Tafsīr Al-Qur’an Al-Karīm - Numero ng Pahina 328 - Ensayklopedia ng Marangal na Qur-an

Ayah: 73

وَجَعَلْنٰهُمْ اَىِٕمَّةً یَّهْدُوْنَ بِاَمْرِنَا وَاَوْحَیْنَاۤ اِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرٰتِ وَاِقَامَ الصَّلٰوةِ وَاِیْتَآءَ الزَّكٰوةِ ۚ— وَكَانُوْا لَنَا عٰبِدِیْنَ ۟ۙ

و آنها را پیشوایانی قرار دادیم که مردم توسط آنها به خیر هدایت می‌شدند، و مردم را به توحید در عبادت الله، با فرمانی از جانب او تعالی دعوت می‌کردند و به آنها وحی کردیم که کارهای نیک انجام دهید، و نماز را به کامل‌ترین وجه برپا دارید، و زکات را بپردازید، و در برابر ما تسلیم بودند.

Ayah: 74

وَلُوْطًا اٰتَیْنٰهُ حُكْمًا وَّعِلْمًا وَّنَجَّیْنٰهُ مِنَ الْقَرْیَةِ الَّتِیْ كَانَتْ تَّعْمَلُ الْخَبٰٓىِٕثَ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمَ سَوْءٍ فٰسِقِیْنَ ۟ۙ

و به لوط علیه السلام دانش قضاوت میان نزاع‌ کنندگان دادیم، و دانشی در مورد امر دینش به او دادیم، و او را از عذابی که بر شهرش (سَدوم) فرو فرستادیم نجات دادیم، همان شهری که ساکنانش کار فاحشه را انجام می‌دادند. به‌راستی‌که آنها قومی منحرف و خارج از طاعت پروردگارشان بودند.

Ayah: 75

وَاَدْخَلْنٰهُ فِیْ رَحْمَتِنَا ؕ— اِنَّهٗ مِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟۠

و او را به رحمت خویش درآوردیم آن‌گاه که او را از عذابی که به قومش رسید نجات دادیم، به‌راستی او از صالحانی بود که امر ما را اجرا می‌کنند، و از نهی ما دست می‌کشند.

Ayah: 76

وَنُوْحًا اِذْ نَادٰی مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهٗ فَنَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیْمِ ۟ۚ

و - ای رسول- قصۀ نوح را به یاد آور، آن‌گاه که پیش از ابراهیم و لوط، الله را ندا کرد، و دعایش را استجابت کردیم، پس او و افراد مؤمن او را از اندوه بزرگ رهانیدیم.

Ayah: 77

وَنَصَرْنٰهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِیْنَ كَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمَ سَوْءٍ فَاَغْرَقْنٰهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟

و او را از مکر آن قوم نجات دادیم که آیات دلالت‌ کننده بر راستگویی‌اش را که با آنها او را تقویت کردیم تکذیب کردند. به‌راستی‌که آنها مردمی منحرف و شر بودند، پس همگی آنها را غرق و نابود ساختیم.

Ayah: 78

وَدَاوٗدَ وَسُلَیْمٰنَ اِذْ یَحْكُمٰنِ فِی الْحَرْثِ اِذْ نَفَشَتْ فِیْهِ غَنَمُ الْقَوْمِ ۚ— وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شٰهِدِیْنَ ۟ۙ

و - ای رسول- قصۀ داود و پسرش سلیمان را به یاد آور آن‌گاه که در قضیه‌ای که در مورد دو نزاع کننده به آنها ارجاع داده شد حکم می‌کردند؛ بدین قرار که گوسفندان یکی از این دو نزاع‌ کننده شبانه در کشت دیگری وارد شده و آن را تباه ساخته بود، و ما شاهد حکم داود و سلیمان بودیم، و ذره‌ای از حکم آن دو بر ما پوشیده نماند.

Ayah: 79

فَفَهَّمْنٰهَا سُلَیْمٰنَ ۚ— وَكُلًّا اٰتَیْنَا حُكْمًا وَّعِلْمًا ؗ— وَّسَخَّرْنَا مَعَ دَاوٗدَ الْجِبَالَ یُسَبِّحْنَ وَالطَّیْرَ ؕ— وَكُنَّا فٰعِلِیْنَ ۟

آنگاه مسأله را به سلیمان فهماندیم بی آن که به داود بگوییم، و به هر یک از داوود و سلیمان نبوت و علم به احکام شریعت را آموختيم، و آن (پیامبری و علم به شریعت) را تنها مخصوص سلیمان قرار ندادیم. کوه ها و پرندگان را به تسخیر داوود در آوردیم که همراه با تسبیح او، تسبیح می گفتند، و ما تفهیم کننده ی مسأله به سلیمان و بخشنده ی حکم و علم (به سلیمان و داود) و تسخیر کننده (کوه ها و پرندگان برای داود)، بودیم.

Ayah: 80

وَعَلَّمْنٰهُ صَنْعَةَ لَبُوْسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُمْ مِّنْ بَاْسِكُمْ ۚ— فَهَلْ اَنْتُمْ شٰكِرُوْنَ ۟

و به داود بدون سلیمان ساختن زره‌ها را برای حفاظت بدنتان در برابر سلاح آموختیم، پس - ای مردم- آیا شکرگزار این نعمتی که الله با آن به شما نعمت بخشید، هستید؟!

Ayah: 81

وَلِسُلَیْمٰنَ الرِّیْحَ عَاصِفَةً تَجْرِیْ بِاَمْرِهٖۤ اِلَی الْاَرْضِ الَّتِیْ بٰرَكْنَا فِیْهَا ؕ— وَكُنَّا بِكُلِّ شَیْءٍ عٰلِمِیْنَ ۟

و تند باد را رام سلیمان علیه السلام کردیم که به فرمان او به جریان می‌افتاد آن‌گاه که آن را به‌سوی سرزمین شام فرمان داد.همان سرزمینی که با برانگیختن پیامبران علیهم السلام، و با پراکنده‌ ساختن نیکی‌ها در آنجا، در آن برکت نهادیم، و ما بر هر چیزی دانا هستیم، و هیچ‌چیز بر ما پوشیده نمی‌ماند.

Ilan sa mga Pakinabang ng mga Ayah sa Pahinang Ito:

• فعل الخير والصلاة والزكاة، مما اتفقت عليه الشرائع السماوية.

کار خیر و نماز و زکات، از جمله مواردی است که شرایع آسمانی در آن اتفاق دارند.

• ارتكاب الفواحش سبب في وقوع العذاب المُسْتَأْصِل.

ارتکاب فواحش یکی از اسباب وقوع عذاب نابودگر است.

• الصلاح سبب في الدخول في رحمة الله.

اعمال نیک سبب ورود در رحمت الله است.

• الدعاء سبب في النجاة من الكروب.

دعا سبب نجات از اندوه است.