Salin ng mga Kahulugan Ayah 152 Surah An-Nisā’ - Salin sa Wikang Persiyano ng Al-Mukhtasar fī Tafsīr Al-Qur’an Al-Karīm - Ensayklopedia ng Marangal na Qur-an

Ayah: 152

وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖ وَلَمْ یُفَرِّقُوْا بَیْنَ اَحَدٍ مِّنْهُمْ اُولٰٓىِٕكَ سَوْفَ یُؤْتِیْهِمْ اُجُوْرَهُمْ ؕ— وَكَانَ اللّٰهُ غَفُوْرًا رَّحِیْمًا ۟۠

و کسانی‌که به الله ایمان آوردند و او را یگانه دانستند، و هیچ‌کس را با او شریک قرار ندادند، و تمام رسولانش را تصدیق کردند، و همانند کافران میان هیچ‌یک از رسولان تفاوت نگذاشتند، بلکه به همگی آنها ایمان آوردند، الله بزودی پاداش بزرگی در قبال ایمان و اعمال صالح آنها که از ایمان سرچشمه می‌گیرد به آنها خواهد داد، و الله نسبت به بندگان توبه‌کارش بسیار آمرزنده و مهربان است.

Ilan sa mga Pakinabang ng mga Ayah sa Pahinang Ito:

• يجوز للمظلوم أن يتحدث عن ظلمه وظالمه لمن يُرْجى منه أن يأخذ له حقه، وإن قال ما لا يسر الظالم.

برای مظلوم جایز است که ظلم و ظالم خود را برای کسی‌که امید دارد حقش را از ظالم بگیرد بازگو کند، هر چند سخنی بگوید که ظالم را ناراحت می‌کند.

• حض المظلوم على العفو - حتى وإن قدر - كما يعفو الرب - سبحانه - مع قدرته على عقاب عباده.

تشویق مظلوم بر گذشت – حتی زمانی‌که قدرت دارد- چنان‌که پروردگار – سبحانه- با وجود قدرت خویش، مجازات بندگانش را می‌بخشد.

• لا يجوز التفريق بين الرسل بالإيمان ببعضهم دون بعض، بل يجب الإيمان بهم جميعًا.

تفاوت‌گذاشتن میان رسولان با ایمان به برخی از آنها بدون برخی دیگر جایز نیست، بلکه ایمان به همگی آنها واجب است.