مەنالار تەرجىمىسى سۈرە مۇدەسسىر - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پارىسچە تەرجىمىسى - بەت نومۇرى 576 - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 19

فَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

نفرین و عذاب بر او باد چگونه ارزیابی کرد.

ئايەت: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

باز هم نفرین و عذاب بر او باد، چگونه سنجید و ارزیابی کرد.

ئايەت: 21

ثُمَّ نَظَرَ ۟ۙ

دوباره در آنچه که می‌گوید نگریست و اندیشید.

ئايەت: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ۟ۙ

سپس چون چیزی نیافت که با آن بر قرآن عیب وارد کند چهره در هم کشید و خشم کرد.

ئايەت: 23

ثُمَّ اَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ ۟ۙ

سپس از ایمان روی گرداند و از پیروی پیامبر صلی الله علیه وسلم خودداری کرد.

ئايەت: 24

فَقَالَ اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ یُّؤْثَرُ ۟ۙ

پس گفت: این چیزی که محمد آورده است سخن الله نیست، بلکه سحری است که از دیگران روایت می‌کند.

ئايەت: 25

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ۟ؕ

کلام الله نیست، بلکه کلام انسان است.

ئايەت: 26

سَاُصْلِیْهِ سَقَرَ ۟

به‌زودی این کافر را در یکی از طبقات جهنم، یعنی سَقَر که گرمایی کشنده دارد وارد می‌کنم.

ئايەت: 27

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا سَقَرُ ۟ؕ

و - ای محمد- تو چه می‌دانی که سَقَر چیست؟!

ئايەت: 28

لَا تُبْقِیْ وَلَا تَذَرُ ۟ۚ

از عذاب‌شدۀ در خویش چیزی باقی نمی‌گذارد مگر اینکه او را فرا می‌گیرد، و رها نمی‌کند، سپس همان‌گونه که بود بازمی‌گردد، سپس بر او فرود می‌آید، و به همین ترتیب ادامه دارد.

ئايەت: 29

لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ۟ۚ

پوست‌ها را سخت می‌سوزاند و تغییر می‌دهد.

ئايەت: 30

عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ۟ؕ

بر آن نوزده فرشته گمارده شده است، که خزانه‌دارانش هستند.

ئايەت: 31

وَمَا جَعَلْنَاۤ اَصْحٰبَ النَّارِ اِلَّا مَلٰٓىِٕكَةً ۪— وَّمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ اِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِیْنَ كَفَرُوْا ۙ— لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَیَزْدَادَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِیْمَانًا وَّلَا یَرْتَابَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَالْمُؤْمِنُوْنَ ۙ— وَلِیَقُوْلَ الَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ وَّالْكٰفِرُوْنَ مَاذَاۤ اَرَادَ اللّٰهُ بِهٰذَا مَثَلًا ؕ— كَذٰلِكَ یُضِلُّ اللّٰهُ مَنْ یَّشَآءُ وَیَهْدِیْ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَمَا یَعْلَمُ جُنُوْدَ رَبِّكَ اِلَّا هُوَ ؕ— وَمَا هِیَ اِلَّا ذِكْرٰی لِلْبَشَرِ ۟۠

و ما مأموران دوزخ را تنها از میان فرشتگان بر گزیده ایم، و انسان توانایی مقابله با آن ها را ندارد، و تعداد آن ها را جز آزمایشی برای کسانی که به الله کفر ورزیده اند، قرار ندادیم؛ تا در مورد آن ها هر چه كه می خواهند بگویند و در نهایت عذاب بر آنان دوچندان می شود، و تا یهود که تورات، و نصاری که انجیل به آن ها داده شده، اطمینان حاصل کنند که قرآن، تصدیق کننده ی آنچه مى باشد در کتاب هایشان است. همچنین مؤمنان زمانی که این (موضوع مورد) توافق را می بینند، ایمانشان افزايش يابد و یهود، نصاری و مؤمنان (در حق بودنش) شک و تردیدی نکنند، و تا کسانی که در دل هایشان بيمارى و ترديد وجود دارد و همچنين کافران، بگویند: الله با تعیین این عدد عجیب چه چیزی را اراده کرده است؟! همچنان که الله متعال تکذیب کننده ی این عدد را گمراه، و تصدیق کننده ی آن را مورد هدایت قرار داده است؛ هر کس را بخواهد گمراه و هر کس را بخواهد هدایت می دهد. به علت كثرت و فراوانی، کسی جز پروردگار از (انواع و ماهیت) لشکریانش آگاه نیست، و دوزخ جز اندرزى براى مردمان نيست تا با آن به بزرگی الله متعال پی ببرند.

ئايەت: 32

كَلَّا وَالْقَمَرِ ۟ۙ

سخن آن‌گونه نیست که یکی از مشرکان ادعا می‌کند یارانش برای چیره‌شدن بر خزانه‌داران جهنم کافی هستند. الله به ماه سوگند یاد فرمود.

ئايەت: 33

وَالَّیْلِ اِذْ اَدْبَرَ ۟ۙ

و به شب آن‌گاه که پشت کند سوگند یاد فرمود.

ئايەت: 34

وَالصُّبْحِ اِذَاۤ اَسْفَرَ ۟ۙ

و به صبح آن‌گاه که روشنایی آورد سوگند یاد فرمود.

ئايەت: 35

اِنَّهَا لَاِحْدَی الْكُبَرِ ۟ۙ

که آتش جهنم به‌طور قطع یکی از بلایای بزرگ است.

ئايەت: 36

نَذِیْرًا لِّلْبَشَرِ ۟ۙ

وسیلۀ تهدید و ترساندن مردم است.

ئايەت: 37

لِمَنْ شَآءَ مِنْكُمْ اَنْ یَّتَقَدَّمَ اَوْ یَتَاَخَّرَ ۟ؕ

- ای مردم- برای هرکس از شما که بخواهد با ایمان به الله و عمل صالح پیشی جوید، یا با کفر و گناهان عقب بکشد.

ئايەت: 38

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِیْنَةٌ ۟ۙ

هرکس در قبال اعمالی‌که کسب کرده گرفتار است. پس یا اعمالش او را نابود می‌کند، یا او را از نابودی می‌رهاند و نجات می‌دهد.

ئايەت: 39

اِلَّاۤ اَصْحٰبَ الْیَمِیْنِ ۟ؕۛ

مگر مؤمنان که در قبال گناهان‌شان مواخذه نمی‌شوند، بلکه به‌سبب اعمال صالحی که دارند مورد عفو قرار می‌گیرند.

ئايەت: 40

فِیْ جَنّٰتٍ ۛ۫— یَتَسَآءَلُوْنَ ۟ۙ

و آنها روز قیامت در بهشت‌هایی هستند و از یکدیگر می‌پرسند.

ئايەت: 41

عَنِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ۙ

در مورد کافران که خودشان را با گناهانی که انجام دادند نابود کردند.

ئايەت: 42

مَا سَلَكَكُمْ فِیْ سَقَرَ ۟

به آنها می‌گویند: چه چیزی شما را وارد جهنم کرد؟

ئايەت: 43

قَالُوْا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

کافران این‌گونه به آنها پاسخ می‌دهند: از کسانی‌که نماز واجب را در زندگی دنیا برپا می‌داشتند نبودیم.

ئايەت: 44

وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِیْنَ ۟ۙ

و از آنچه که الله به ما عطا کرده بود به فقیر اطعام نمی‌کردیم.

ئايەت: 45

وَكُنَّا نَخُوْضُ مَعَ الْخَآىِٕضِیْنَ ۟ۙ

و همراه پیروان باطل بودیم که هرجا می‌گشتند با آنها می‌گشتیم، و با گمراهان و فریب ‌خوردگان سخن می‌گفتیم.

ئايەت: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟ۙ

و روز جزا را تکذیب می‌کردیم.

ئايەت: 47

حَتّٰۤی اَتٰىنَا الْیَقِیْنُ ۟ؕ

و به تکذیب روز جزا ادامه دادیم تا مرگ ما را فرا گرفت، آن‌گاه میان ما و توبه مانع ایجاد کرد.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• خطورة الكبر حيث صرف الوليد بن المغيرة عن الإيمان بعدما تبين له الحق.

خطر زیاد کبر چنان‌که ولید بن مُغِیره را پس از اینکه حق برایش آشکار شد از ایمان بازداشت.

• مسؤولية الإنسان عن أعماله في الدنيا والآخرة.

مسئولیت انسان در قبال اعمالش در دنیا و آخرت.

• عدم إطعام المحتاج سبب من أسباب دخول النار.

طعام ‌ندادن به نیازمند یکی از اسباب ورود به جهنم است.