معانی کا ترجمہ آیت 118 سورت توبہ - شَرکَسی ترجمہ - مرکز رواد الترجمہ - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 118

وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ

Къыдэна щыми яхуигъэгъуащ, абыхэм щIыр яхуэзэв хъуат, и бгъуагъыр зэрибгъуагъыу. Абыхэм ягухэри цIыкIу хъуат, къагурыIуащ Алыхьым зыми узэрыщимыхъумэфынур езы Алыхьым мыхъумэ. ИтIанэ абыхэм яхуигъэгъуащ, езыхэм тобэ къахьын щхьэкIэ, Алыхьыр Зыгъэгъущ, ГущIэгъущIщ