معانی کا ترجمہ آیت 113 سورت سورۂ توبہ - المختصر فی تفسیر القرآن الکریم کا فارسی ترجمہ - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 113

مَا كَانَ لِلنَّبِیِّ وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اَنْ یَّسْتَغْفِرُوْا لِلْمُشْرِكِیْنَ وَلَوْ كَانُوْۤا اُولِیْ قُرْبٰی مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمْ اَنَّهُمْ اَصْحٰبُ الْجَحِیْمِ ۟

نه برای پیامبر صلی الله علیه وسلم سزاوار است و نه برای مؤمنان که از الله برای مشرکان آمرزش بخواهند، هر چند نزدیکان‌شان باشند، پس از آن‌که برای‌شان مشخص شد آنها به‌سبب مرگ‌شان در حال شرک جهنمی هستند.

حالیہ صفحہ میں آیات کے فوائد:

• بطلان الاحتجاج على جواز الاستغفار للمشركين بفعل إبراهيم عليه السلام.

بطلان استدلال به جواز طلب آمرزش برای مشرکان با کار ابراهیم علیه السلام .

• أن الذنوب والمعاصي هي سبب المصائب والخذلان وعدم التوفيق.

گناهان و معاصی، سبب مصیبت‌‌ها و خواری و عدم توفیق است.

• أن الله هو مالك الملك، وهو ولينا، ولا ولي ولا نصير لنا من دونه.

الله مالک الملک و دوست و کارساز ماست، و هیچ دوست و یاوری جز او تعالی نداریم.

• بيان فضل أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم على سائر الناس.

بیان برتری اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم بر سایر مردم.