Маънолар таржимаси Оят 103 Сура Моида сураси - Албанча таржима, таржимон; Рувводут таржама маркази, таржима давом этмоқда. - Қуръони Карим қомуси

Оят: 103

مَا جَعَلَ ٱللَّهُ مِنۢ بَحِيرَةٖ وَلَا سَآئِبَةٖ وَلَا وَصِيلَةٖ وَلَا حَامٖ وَلَٰكِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَۖ وَأَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ

Allahu nuk ka përligjur as Behirën, as Saiben, as Vesilën e as Hamin, por jobesimtarët trillojnë gënjeshtra për Allahun. Shumica e tyre nuk arsyetojnë.

*Seid ibn Musejebi ka thënë: "Behira ishte deveja, mjeljen e së cilës arabët ua dedikonin idhujve të tyre, prandaj askujt nuk i lejohej ta milte. Saibe quhej deveja e dedikuar për idhuj në rast zotimi, prandaj nuk përdorej për bartje." Ebu Hurejra (Allahu qoftë i kënaqur me të!) transmeton se i Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: “E kam parë Amër ibn Amir Huzaiun duke tërhequr zvarrë zorrët e tij në Zjarr. Ai ka qenë i pari që devetë ua ka dedikuar idhujve.” Vesile quhej deveja që në dy lindjet e para lindte femra. Pra, nuk lindte deve meshkuj mes këtyre (dy lindjeve). Kështu, arabët e dedikonin për idhujt e tyre. Hami quhej deveja mashkull që mbarste një numër të madh devesh dhe, pasi përfundonte periudhën e tij të mbarsjes, e dedikonin për idhuj dhe nuk e përdornin për bartje. (Buhariu, )