Маънолар таржимаси Оят 13 Сура Аҳзоб сураси - الترجمة الأذرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 13

وَإِذۡ قَالَت طَّآئِفَةٞ مِّنۡهُمۡ يَٰٓأَهۡلَ يَثۡرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمۡ فَٱرۡجِعُواْۚ وَيَسۡتَـٔۡذِنُ فَرِيقٞ مِّنۡهُمُ ٱلنَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوۡرَةٞ وَمَا هِيَ بِعَوۡرَةٍۖ إِن يُرِيدُونَ إِلَّا فِرَارٗا

Ey Peyğəmbər! Xatırla ki, bir zaman münafiqlərdən bir dəstə Mədinə əhalisinə belə de­miş­di: “Ey Yəsrib əhli! (Bu, Mədinənin İslamdan öncəki adıdır). Siz xəndəyin kənarında mü­qa­vi­mət gös­tərə bil­məyəcəksi­niz. Evlərinizə qayıdın!” İçərilərin­dən bir qismi isə ev­lərinin düşməndən nəzarətsiz qaldığını deyərək öz evlərinə qayıtmaq üçün Pey­ğəmbərdən (səllallahu aleyhi və səlləm) izin istə­yir­di. Hal­buki iddia etdikləri kimi evləri nəzarətsiz deyildi. Onlar bu yalan üzürləri ilə sadəcə olaraq düşməndən qaçmaq istə­yir­di­lər.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• منزلة أولي العزم من الرسل.

Elçilərdən möhkəm iradə sahiblərinin (Nuh, İbrahim, Musa, İsa və Muhəmməd aleyhimussəlatu vəssəlam) yüksək məqamda durması.

• تأييد الله لعباده المؤمنين عند نزول الشدائد.

Müsibət gəldikdə Allahın möminlərə yardım etməsi.

• خذلان المنافقين للمؤمنين في المحن.

Münafiqlərin sıxıntı anında möminləri yardımsız buraxması.