Маънолар таржимаси Оят 51 Сура Юнус сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 51

أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ ءَامَنتُم بِهِۦٓۚ ءَآلۡـَٰٔنَ وَقَدۡ كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ

Zar da čekate da se desi kazna koja vam se obećava i da tada povjerujete, a tada vam vjerovanje neće biti od koristi, ako niste vjerovali prije? Zar da sad vjerujete, a ranije ste požurivali kaznu, negirajući je?

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الإنسان هو الذي يورد نفسه موارد الهلاك، فالله مُنَزَّه عن الظلم.

Čovjek je taj koji sam sebe vodi u propast, a Allah je čist od toga da nekome čini nepravdu.

• مهمة الرسول هي التبليغ للمرسل إليهم، والله يتولى حسابهم وعقابهم بحكمته، فقد يعجله في حياة الرسول أو يؤخره بعد وفاته.

Zadaća Poslanika jeste da dostavi istinu onima koji su adresati objave, a Allah je Taj Koji će s njima račun svoditi i kažnjavati ih, shodno Svojoj mudrosti. Nekada tu kaznu spusti dok je poslanik živ, a nekada nakon što ode sa ovoga svijeta.

• النفع والضر بيد الله عز وجل، فلا أحد من الخلق يملك لنفسه أو لغيره ضرًّا ولا نفعًا.

Korist i šteta su u Allahovim rukama. Niko od stvorenja ne može sam sebi, ni bilo kome drugome naštetiti ni korist donijeti, bez Allahove dozvole.

• لا ينفع الإيمان صاحبه عند معاينة الموت.

Kada čovjeku dođe smrt, vjerovanje mu neće koristiti, ako prije nije vjerovao.