Маънолар таржимаси Оят 20 Сура Наҳл сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 20

وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَا يَخۡلُقُونَ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ

A oni kojima se oni, višebošci, umjesto Allahu, klanjaju – ništa ne stvaraju, makar se radilo o nečem neznatnom. Štaviše, oni su sami stvoreni, napravili su ih oni koji im se klanjaju. Zar nije izvan razuma da čovjek napravi božanstvo i robuje mu?!

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• في الآيات من أصناف نعم الله على العباد شيء عظيم، مجمل ومفصل، يدعو الله به العباد إلى القيام بشكره وذكره ودعائه.

U prethodnim se ajetima govori, općenito i detaljno, o brojnim i raznovrsnim Allahovim blagodatima koje je ukazao ljudima. Na taj način Uzvišeni Allah poziva ljude da Mu budu zahvalni, da Ga spominju i dovom Mu se obraćaju.

• طبيعة الإنسان الظلم والتجرُّؤ على المعاصي والتقصير في حقوق ربه، كَفَّار لنعم الله، لا يشكرها ولا يعترف بها إلا من هداه الله.

Čovjek je, po svojoj prirodi, sklon nepravdi, olahko se upušta u grijehe te podbacuje u onom čime ga je Gospodar obavezao. On je veoma nezahvalan Allahu na blagodatima i ne priznaje ih. Takav nije samo onaj koga je Allah uputio.

• مساواة المُضِلِّ للضال في جريمة الضلال؛ إذ لولا إضلاله إياه لاهتدى بنظره أو بسؤال الناصحين.

Onaj ko drugog odvede u zabludu i onaj koga odvede imaju isti status kad je riječ o veličini grijeha. Naime, da nije tog prvog, zabludjelog, ovaj bi drugi, uslijed razmišljanja o Bogu ili razgovora s iskrenim savjetnicima, izašao na Pravi put.

• أَخْذ الله للمجرمين فجأة أشد نكاية؛ لما يصحبه من الرعب الشديد، بخلاف الشيء الوارد تدريجيًّا.

Ubraja se u najgoru kaznu to što Svemogući Allah kazni grešnike iznenada. To je tako, jer s tom kaznom dolazi i golemi, nepojmljivi strah, za razliku od nečega što se događa postupno.