Маънолар таржимаси Оят 227 Сура Шуъаро сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ

Pa ipak, Allah, džellešanuhu, ne kori pjesnike vjernike, one koji čine dobra djela, a često Allaha spominju i bore se te pobijede Allahove neprijatelje nakon što im ovi nanesu nepravdu (kao što je bio slučaj s Hassanom b. Sabitom, radijallahu anhu). A saznat će oni koji čine sebi nepravdu čineći širk i nasilje vjernicima kakvo će ih povratište u Svevišnjeg Allaha čekati i kakvo ih detaljno polaganje računa čega.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• إثبات العدل لله، ونفي الظلم عنه.

Pravičnost je Allahovo svojstvo. Allah nikad nikom ne čini nepravdu.

• تنزيه القرآن عن قرب الشياطين منه.

Nemoguće je da šejtani imaju pristup časnom Kur’anu. Objava je čista od toga.

• أهمية اللين والرفق للدعاة إلى الله.

Neophodno je da oni koji pozivaju Allahu budu blagi i učtivi.

• الشعر حَسَنُهُ حَسَن، وقبيحه قبيح.

Lijepa poezija je prihvatljiva, a ona koja to nije, treba se odbaciti.