Маънолар таржимаси Оят 106 Сура Оли Имрон сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 106

يَوۡمَ تَبۡيَضُّ وُجُوهٞ وَتَسۡوَدُّ وُجُوهٞۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ٱسۡوَدَّتۡ وُجُوهُهُمۡ أَكَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

Ova velika kazna na Sudnjem danu zadesit će nevjernike, na danu kada pobijele lica vjernika od radosti i sreće, a pocrne lica nevjernika od tuge i žalosti. Oni kojima lica pocrne na tom velikom danu, reći će im se: "Zar ste uznevjerovali u Allahovu jednoću i u zavjet koji ste Mu dali da Mu nećete sudruga pridruživati, a prije toga ste ga potvrdili? Osjetite Allahovu kaznu koju vam je pripremio zbog vašeg nevjerstva."

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• متابعة أهل الكتاب في أهوائهم تقود إلى الضلال والبعد عن دين الله تعالى.

Slijeđenje prohtjeva onih kojima je data Knjiga vodi u zabludu, daleko od Allahove vjere.

• الاعتصام بالكتاب والسُّنَّة والاستمساك بهديهما أعظم وسيلة للثبات على الحق، والعصمة من الضلال والافتراق.

Čvrsto držanje Kur'ana i sunneta je najveći uzrok ustrajnosti na istini i u tome je spas od zablude i razilaženja.

• الافتراق والاختلاف الواقع في هذه الأمة في قضايا الاعتقاد فيه مشابهة لمن سبق من أهل الكتاب.

Razilaženje i razjedinjenost u ovom umetu u pitanju vjerovanja slično je onome u šta su upali sljedbenici Knjige.

• وجوب الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر؛ لأن به فلاح الأمة وسبب تميزها.

Ovi ajeti ukazuju na obaveznost naređivanja dobra i zabbranjivanja zla, jer je u tome spas i odlikovanost ovog umeta.