Маънолар таржимаси Оят 66 Сура Оли Имрон сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 66

هَٰٓأَنتُمۡ هَٰٓؤُلَآءِ حَٰجَجۡتُمۡ فِيمَا لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِيمَا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

Eto, vi, kojima je knjiga data, raspravljate se sa Poslanikom, sallallahu alejhi ve sellem, oko onoga o čemu imate znanja, u vezi vaše vjere i objave koja vam je poslata, pa zašto se raspravljate oko onoga o čemu nemate znanja, poput Ibrahimove vjere o kojoj ništa nema u vašim knjigama niti su sa tim došli vaši poslanici? Allah zna suštinu stvari, a vi ne znate.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أن الرسالات الإلهية كلها اتفقت على كلمة عدل واحدة، وهي: توحيد الله تعالى والنهي عن الشرك.

Sve Božije objave su donosile univerzalnu poruku monoteizma i zabranu mnogoboštva.

• أهمية العلم بالتاريخ؛ لأنه قد يكون من الحجج القوية التي تُرَدُّ بها دعوى المبطلين.

Ovi ajeti ukazuju na bitnost poznavanja historije, jer ono nekada bude jedan od jakih dokaza kojima se pobijaju tvrdnje plagijatora i lažova.

• أحق الناس بإبراهيم عليه السلام من كان على ملته وعقيدته، وأما مجرد دعوى الانتساب إليه مع مخالفته فلا تنفع.

Najpreči ljudi Ibrahimu, alejhis-selam, jesu oni koji su na njegovoj vjeri, a puko pripisivanje njemu uz odstupanje od njegove vjere ništa ne koristi.

• دَلَّتِ الآيات على حرص كفرة أهل الكتاب على إضلال المؤمنين من هذه الأمة حسدًا من عند أنفسهم.

Ovi ajeti ukazuju na nastojanje nevjernika kojima je data Knjiga da vjernike ovog umeta odvedu u zabludu, zbog zavisti koju osjećaju prema njima.