Маънолар таржимаси Оят 13 Сура Сод сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 13

وَثَمُودُ وَقَوۡمُ لُوطٖ وَأَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِۚ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلۡأَحۡزَابُ

Prije njih poricali su Salihov narod Semud, i Lutov narod, i Šuajbov narod – svi su oni skupine udružene oko utjerivanja poslanikā u laž, i oko nevjerovanja u Objavu koja im je data.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أقسم الله عز وجل بالقرآن العظيم، فالواجب تَلقِّيه بالإيمان والتصديق، والإقبال على استخراج معانيه.

Svevišnji Allah zakleo se časnim Kur’anom, iz čega proizlazi da se u njega mora čvrsto vjerovati i da se o njegovim značenjima mora razmišljati.

• غلبة المقاييس المادية في أذهان المشركين برغبتهم في نزول الوحي على السادة والكبراء.

Rukovodeći se rezonom materijalnih mjera da gospoda i velikani imaju prednost na ovom svijetu, mnogobošci su vjerovali da se upravo njima treba dati Objava.

• سبب إعراض الكفار عن الإيمان: التكبر والتجبر والاستعلاء عن اتباع الحق.

Oholost i neprihvatanje istine imaju za posljedicu da se nevjernici otuđe od vjerovanja u Allaha.