Маънолар таржимаси Оят 8 Сура Сод сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 8

أَءُنزِلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ مِنۢ بَيۡنِنَاۚ بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ مِّن ذِكۡرِيۚ بَل لَّمَّا يَذُوقُواْ عَذَابِ

“Zašto da Bog između nas Muhammedu objavi Knjigu, a ne nama koji smo aristokrate i velikaši?”, rekli su također. Mnogobošci su u sumnji glede onog što ti je objavljeno, Poslaniče. Budući da ih još nije stigla kazna, žive u obmani; da ih kazna stige, ne bi činili nevjerstvo i širk, niti bi sumnjali u ono što ti se objavljuje.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أقسم الله عز وجل بالقرآن العظيم، فالواجب تَلقِّيه بالإيمان والتصديق، والإقبال على استخراج معانيه.

Svevišnji Allah zakleo se časnim Kur’anom, iz čega proizlazi da se u njega mora čvrsto vjerovati i da se o njegovim značenjima mora razmišljati.

• غلبة المقاييس المادية في أذهان المشركين برغبتهم في نزول الوحي على السادة والكبراء.

Rukovodeći se rezonom materijalnih mjera da gospoda i velikani imaju prednost na ovom svijetu, mnogobošci su vjerovali da se upravo njima treba dati Objava.

• سبب إعراض الكفار عن الإيمان: التكبر والتجبر والاستعلاء عن اتباع الحق.

Oholost i neprihvatanje istine imaju za posljedicu da se nevjernici otuđe od vjerovanja u Allaha.