Маънолар таржимаси Оят 6 Сура Тағобун сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 6

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُۥ كَانَت تَّأۡتِيهِمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٞ يَهۡدُونَنَا فَكَفَرُواْ وَتَوَلَّواْۖ وَّٱسۡتَغۡنَى ٱللَّهُۚ وَٱللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٞ

Ta kazna ih je stigla zato što su, kada su im poslanici od Allaha jasne dokaze donosili, negirajući da poslanici mogu biti iz ljudskog roda, govorili: "Zar nas ljudi mogu ka istini uputiti?" Oni su uznevjerovali i od vjerovanja se okrenuli, ali time Allahu nisu nimali naštetili, jer Allah je neovisan o njihovom vjerovanju i pokornosti. Njihova pokornost Njemu ništa ne znači, i Njemu robovi nisu potrebni, nego je On hvale dostojan zbog Svojih riječi i djela.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من قضاء الله انقسام الناس إلى أشقياء وسعداء.

Allahova je odredba da ljude podijeli na nesretne i sretne.

• من الوسائل المعينة على العمل الصالح تذكر خسارة الناس يوم القيامة.

Jedan od načina koji pomažu da se čine dobra djela jeste i prisjećanje na propast ljudi na Sudnjem danu.