Маънолар таржимаси Оят 86 Сура Тавба сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 86

وَإِذَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٌ أَنۡ ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَجَٰهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ ٱسۡتَـٔۡذَنَكَ أُوْلُواْ ٱلطَّوۡلِ مِنۡهُمۡ وَقَالُواْ ذَرۡنَا نَكُن مَّعَ ٱلۡقَٰعِدِينَ

Kad Svevišnji Allah objavi neku kur’ansku suru u kojoj poziva dvoličnjake da vjeruju u Allaha i da se bore uz Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, na Allahovom putu, tada bogati i ugledni među njima traže dozvolu od Resulullaha da ne pođu u borbu govoreći: “Ostavi nas s nemoćnima, koji imaju opravdanje."

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الكافر لا ينفعه الاستغفار ولا العمل ما دام كافرًا.

Sve dok je nevjernik, čovjeku ne koristi to što moli Boga za oprost, kao što mu nisu od koristi ni dobra djela.

• الآيات تدل على قصر نظر الإنسان، فهو ينظر غالبًا إلى الحال والواقع الذي هو فيه، ولا ينظر إلى المستقبل وما يتَمَخَّض عنه من أحداث.

Ovi su ajeti pokazatelj na kratkovidost čovjeka, jer on većinom uzima u obzir trenutno stanje, a da ne obraća pažnju na budućnost.

• التهاون بالطاعة إذا حضر وقتها سبب لعقوبة الله وتثبيطه للعبد عن فعلها وفضلها.

Nečinjenje onih djela koja je Allah naredio onda kada je vrijeme njihovog činjenja ima za posljedicu da Allah kazni čovjeka tako što će ga odvratiti od istog tog ibadeta i, otuda, uskratiti mu za njega nagradu.

• في الآيات دليل على مشروعية الصلاة على المؤمنين، وزيارة قبورهم والدعاء لهم بعد موتهم، كما كان النبي صلى الله عليه وسلم يفعل ذلك في المؤمنين.

U ovim ajetima je dokaz propisanosti klanjanja dženaze namaza vjernicima, posjećivanja njihovih kaburova, i upućivanja dove Allahu nakon njihove smrti da im oprosti, kao što je radio Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem.