Маънолар таржимаси Оят 32 Сура Луқмон сураси - الترجمة اليونانية - Қуръони Карим қомуси

Оят: 32

وَإِذَا غَشِيَهُم مَّوۡجٞ كَٱلظُّلَلِ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ فَلَمَّا نَجَّىٰهُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ فَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞۚ وَمَا يَجۡحَدُ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَّا كُلُّ خَتَّارٖ كَفُورٖ

Όταν τους περιβάλλουν τα κύματα σαν τα βουνά (που τους σκιάζουν), επικαλούνται τον Αλλάχ με ειλικρινή αφοσίωση προς Αυτόν και μόνο. Αλλά όταν τους σώζει και φτάνουν στη στεριά, τότε μερικοί απ' αυτούς είναι μετριοπαθείς (στο να δείξουν ευγνωμοσύνη προς τον Αλλάχ, και μερικοί απ' αυτούς γίνονται αχάριστοι). Πράγματι, δεν απορρίπτει τα Σημάδια Μας, παρά κάθε αχάριστος προδότης.