අර්ථ කථනය වාක්‍යය 32 පරිච්ඡේදය සූරා ලුක්මාන් - الترجمة اليونانية - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 32

وَإِذَا غَشِيَهُم مَّوۡجٞ كَٱلظُّلَلِ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ فَلَمَّا نَجَّىٰهُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ فَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞۚ وَمَا يَجۡحَدُ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَّا كُلُّ خَتَّارٖ كَفُورٖ

Όταν τους περιβάλλουν τα κύματα σαν τα βουνά (που τους σκιάζουν), επικαλούνται τον Αλλάχ με ειλικρινή αφοσίωση προς Αυτόν και μόνο. Αλλά όταν τους σώζει και φτάνουν στη στεριά, τότε μερικοί απ' αυτούς είναι μετριοπαθείς (στο να δείξουν ευγνωμοσύνη προς τον Αλλάχ, και μερικοί απ' αυτούς γίνονται αχάριστοι). Πράγματι, δεν απορρίπτει τα Σημάδια Μας, παρά κάθε αχάριστος προδότης.