Маънолар таржимаси Сура Сод сураси - الترجمة اليونانية - Қуръони Карим қомуси

Сод сураси

Оят: 1

صٓۚ وَٱلۡقُرۡءَانِ ذِي ٱلذِّكۡرِ

Σ (Σαντ, ένα αραβικό γράμματα που δεν αποτελεί καμία λέξη, αλλά έχει σημασία, καθώς δεν υπάρχει τίποτα στο Κορ'άν που δεν έχει σημασία. Μόνο ο Αλλάχ γνωρίζει τη σημασία του. Μπορεί να είναι μία ένδειξη ότι το Κορ’άν αποτελείται από αραβικά γράμματα που τα μιλούν οι Άραβες, και έτσι ο Αλλάχ τους προκάλεσε και προκαλεί οποιονδήποτε άλλον που αμφιβάλλει για το Κορ’άν να παρουσιάσει οποιοδήποτε παρόμοιο βιβλίο). (Ορκίζομαι) μα το Κορ’άν που περιέχει υπενθύμιση και νουθεσία (για τους ανθρώπους)! (Ότι δεν ισχύει αυτό που ισχυρίζονται οι άπιστοι ότι ο Αλλάχ έχει εταίρους).

Оят: 2

بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي عِزَّةٖ وَشِقَاقٖ

Όχι (ο Αλλάχ δεν έχει εταίρους), αλλά εκείνοι που αρνήθηκαν την πίστη βρίσκονται σε αλαζονεία και διχόνοια.

Оят: 3

كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنٖ فَنَادَواْ وَّلَاتَ حِينَ مَنَاصٖ

Πόσα (άπιστα) έθνη πριν απ' αυτούς (τους άπιστους από τη φυλή Κουράις) έχουμε καταστρέψει, και φώναξαν (επικαλούμενοι Εμάς για βοήθεια και στράφηκαν με μεταμέλεια προς Εμάς όταν είδαν την τιμωρία), αλλά δεν ήταν η ώρα να σωθούν (από την τιμωρία μέσω μεταμέλειας)!

Оят: 4

وَعَجِبُوٓاْ أَن جَآءَهُم مُّنذِرٞ مِّنۡهُمۡۖ وَقَالَ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا سَٰحِرٞ كَذَّابٌ

Το βρίσκουν περίεργο ότι τους ήρθε ένας προειδοποιητής (ο Μωχάμμαντ) απ' αυτούς τους ίδιους, και οι άπιστοι λένε: «Αυτός είναι ψεύτης μάγος!

Оят: 5

أَجَعَلَ ٱلۡأٓلِهَةَ إِلَٰهٗا وَٰحِدًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عُجَابٞ

Είναι δυνατόν να λέει ότι όλοι αυτοί οι θεοί είναι μάταιοι, και ότι δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Ένας Θεός (ο Οποίος ακούει τις επικλήσεις όλων των ανθρώπων); Πράγματι, αυτό είναι κάτι περίεργο!»

Оят: 6

وَٱنطَلَقَ ٱلۡمَلَأُ مِنۡهُمۡ أَنِ ٱمۡشُواْ وَٱصۡبِرُواْ عَلَىٰٓ ءَالِهَتِكُمۡۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٞ يُرَادُ

Οι αρχηγοί ανάμεσά τους (που πήγαν στον Άμπου Τάλιμπ, τον θείο του Προφήτη, δυσαρεστημένοι ότι ο Προφήτης κατακρίνει τους θεούς τους), έφυγαν λέγοντας (μεταξύ τους): «Συνεχίστε (στη θρησκεία σας) και να είστε σταθεροί στη λατρεία των θεών σας. Πράγματι, αυτό (που μας καλεί ο Μωχάμμαντ) είναι κάτι που επιδιώκεται (από τον Μωχάμμαντ για να κερδίσει ηγεσία και κυριαρχία σε όλους μας).

Оят: 7

مَا سَمِعۡنَا بِهَٰذَا فِي ٱلۡمِلَّةِ ٱلۡأٓخِرَةِ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا ٱخۡتِلَٰقٌ

Δεν έχουμε ακούσει κάτι τέτοιο [ότι δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Ένας Θεός] στην τελευταία θρησκεία (δηλ. ούτε στη θρησκεία των προγόνων μας, ούτε στη θρησκεία των Χριστιανών)! Αυτό δεν είναι παρά ένα ψέμα (που το έχει κατασκευάσει ο Μωχάμμαντ)!

Оят: 8

أَءُنزِلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ مِنۢ بَيۡنِنَاۚ بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ مِّن ذِكۡرِيۚ بَل لَّمَّا يَذُوقُواْ عَذَابِ

Είναι δυνατόν ότι από όλους μας να του έχει σταλεί (στον Μωχάμμαντ) η Υπενθύμιση (ενώ εμείς είμαστε οι αρχηγοί);» Όχι (δε μιλούν από γνώση), αλλά βρίσκονται σε αμφιβολία για την Υπενθύμισή Μου (και μιλούν από αμφιβολία για να αποτρέψουν την αλήθεια)! Όχι (δεν ισχύουν αυτά που λένε), αλλά (τόλμησαν να τα πουν) επειδή δεν έχουν ακόμη γευτεί την τιμωρία (Μου).

Оят: 9

أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَحۡمَةِ رَبِّكَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡوَهَّابِ

Ή μήπως κατέχουν τα θησαυροφυλάκια του ελέους (και της γενναιοδωρίας) του Κυρίου σου, του Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμου, Ανίκητου), του Αλ-Ουαχάμπ (Αυτού που χαρίζει με γενναιοδωρία χωρίς κανένα αντάλλαγμα), [-για να αποτρέψουν την Αποκάλυψη από τον Μωχάμμαντ και να τη στείλουν σε όποιους επιλέγουν από τους κακούς ανάμεσά τους-];

Оят: 10

أَمۡ لَهُم مُّلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۖ فَلۡيَرۡتَقُواْ فِي ٱلۡأَسۡبَٰبِ

Ή μήπως έχουν την κυριαρχία των ουρανών και της γης και όσων βρίσκονται ανάμεσά τους (για να στείλουν την αποκάλυψη σε όποιους θέλουν); Ας ανέβουν λοιπόν (στον ουρανό) με όποια μέσα (για να αποτρέψουν την αποκάλυψη από τον Μωχάμμαντ)!

Оят: 11

جُندٞ مَّا هُنَالِكَ مَهۡزُومٞ مِّنَ ٱلۡأَحۡزَابِ

(Αυτοί οι άπιστοι) είναι κάποιοι στρατιώτες που θα ηττηθούν όπως οι (προηγούμενες άπιστες) ομάδες (που ηττήθηκαν).

Оят: 12

كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ وَعَادٞ وَفِرۡعَوۡنُ ذُو ٱلۡأَوۡتَادِ

Πράγματι, και πριν απ' αυτούς διέψευσαν (τους Αγγελιαφόρους), ο λαός του Νώε, η φυλή ‘Αντ, ο Φαραώ που είχε τους πασσάλους,

Оят: 13

وَثَمُودُ وَقَوۡمُ لُوطٖ وَأَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِۚ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلۡأَحۡزَابُ

η φυλή Θαμούντ, ο λαός του Λωτ, και οι κάτοικοι της κωμόπολης των στριμμένων δέντρων (κοντά στη Μαδιάμ)! Εκείνοι ήταν οι (προηγούμενες άπιστες) ομάδες.

Оят: 14

إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ ٱلرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ

Δεν υπήρχε καμία ομάδα απ' αυτές, παρά να διέψευσε τους Αγγελιαφόρους, επομένως η τιμωρία έγινε αναπόφευκτη (γι' εκείνη).

Оят: 15

وَمَا يَنظُرُ هَٰٓؤُلَآءِ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ مَّا لَهَا مِن فَوَاقٖ

Δεν περιμένουν (οι άπιστοι από τη φυλή Κουράις) παρά μόνο μία κραυγή (όταν θα φυσήξει ο Άγγελος Ισραφήλ το Κέρας -Σάλπιγγα-), η οποία (κραυγή) είναι μη αναστρέψιμη!

Оят: 16

وَقَالُواْ رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبۡلَ يَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ

Λένε (οι άπιστοι χλευάζοντας): «Κύριέ μας! Φέρε μας γρήγορα το μερίδιό μας (από την τιμωρία) πριν από την Ημέρα του Απολογισμού.»

Оят: 17

ٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَا دَاوُۥدَ ذَا ٱلۡأَيۡدِۖ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ

Δείξε λοιπόν (ω, Μωχάμμαντ) υπομονή για ό,τι λένε (οι άπιστοι). Και ανάφερε τον δούλο Μας, Δαβίδ, που είχε δύναμη (στη λατρεία και στην υπακοή προς Εμάς, και ενάντια στους εχθρούς του) και (δόξαζε πολύ Εμάς, και) στρεφόταν συνεχώς με μεταμέλεια προς Εμάς.

Оят: 18

إِنَّا سَخَّرۡنَا ٱلۡجِبَالَ مَعَهُۥ يُسَبِّحۡنَ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِشۡرَاقِ

Υποτάξαμε τα βουνά να δοξάζουν μαζί του τον Αλλάχ το βράδυ και το πρωί,

Оят: 19

وَٱلطَّيۡرَ مَحۡشُورَةٗۖ كُلّٞ لَّهُۥٓ أَوَّابٞ

και (το ίδιο έκαναν) τα πουλιά που συγκεντρώθηκαν (γι' αυτόν): όλα υπάκουα σ' αυτόν (τον Δαβίδ, και δόξασαν μαζί του τον Αλλάχ).

Оят: 20

وَشَدَدۡنَا مُلۡكَهُۥ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡحِكۡمَةَ وَفَصۡلَ ٱلۡخِطَابِ

Ενισχύσαμε το βασίλειό του (Δαβίδ) και του δώσαμε σοφία και ορθή κρίση στον λόγο και στην απόφαση.

Оят: 21

۞ وَهَلۡ أَتَىٰكَ نَبَؤُاْ ٱلۡخَصۡمِ إِذۡ تَسَوَّرُواْ ٱلۡمِحۡرَابَ

Ήρθε σε σένα (ω, Μωχάμμαντ) η είδηση των δύο αντίπαλων (Αγγέλων), όταν μπήκαν στο δωμάτιο της λατρείας του (Δαβίδ, χωρίς να περάσουν από την κλειστή πόρτα του);

Оят: 22

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَىٰ دَاوُۥدَ فَفَزِعَ مِنۡهُمۡۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ خَصۡمَانِ بَغَىٰ بَعۡضُنَا عَلَىٰ بَعۡضٖ فَٱحۡكُم بَيۡنَنَا بِٱلۡحَقِّ وَلَا تُشۡطِطۡ وَٱهۡدِنَآ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلصِّرَٰطِ

Όταν μπήκαν στον τόπο του Δαβίδ, και (ο Δαβίδ) τρόμαξε απ' αυτούς, είπαν: «Μη φοβάσαι! Είμαστε δύο αντίπαλοι, που αδικήσαμε ο ένας τον άλλον. Κρίνε λοιπόν μεταξύ μας με τη δικαιοσύνη, μην αδικήσεις (εμάς με την κρίση σου) και καθοδήγησέ μας στο σωστό δρόμο.»

Оят: 23

إِنَّ هَٰذَآ أَخِي لَهُۥ تِسۡعٞ وَتِسۡعُونَ نَعۡجَةٗ وَلِيَ نَعۡجَةٞ وَٰحِدَةٞ فَقَالَ أَكۡفِلۡنِيهَا وَعَزَّنِي فِي ٱلۡخِطَابِ

(Ένας απ' αυτούς είπε): «Αυτός είναι ο αδερφός μου. Ο οποίος έχει ενενήντα εννέα προβατίνες ενώ εγώ έχω μόνο μία. Και (μου) είπε: «Δώσ' τη μου.» και με νίκησε στα λόγια.»

Оят: 24

قَالَ لَقَدۡ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعۡجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِۦۖ وَإِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡخُلَطَآءِ لَيَبۡغِي بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٍ إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَقَلِيلٞ مَّا هُمۡۗ وَظَنَّ دَاوُۥدُ أَنَّمَا فَتَنَّٰهُ فَٱسۡتَغۡفَرَ رَبَّهُۥ وَخَرَّۤ رَاكِعٗاۤ وَأَنَابَ۩

(Ο Δαβίδ) είπε: «Πράγματι, σε αδίκησε που ζήτησε να προσθέσει την προβατίνα σου στις προβατίνες του. Πράγματι, πολλοί συνέταιροι καταπιέζουν ο ένας τον άλλον, εκτός απ' αυτούς που πιστεύουν και κάνουν ενάρετες πράξεις, και πόσο λίγοι είναι αυτοί!» Τότε ο Δαβίδ κατάλαβε ότι Εμείς τον δοκιμάζαμε (μ' αυτή την υπόθεση), και έτσι, ζήτησε συγχώρεση από τον Κύριό του, έπεσε σε Σιτζούντ στάση (με το μέτωπο στο έδαφος) και στράφηκε με μεταμέλεια. [Δεν αναφέρεται εδώ γιατί ζήτησε συγχώρεση, αλλά μπορεί επειδή έκρινε αφού άκουσε τον έναν και χωρίς να ακούσει τον άλλον].

Оят: 25

فَغَفَرۡنَا لَهُۥ ذَٰلِكَۖ وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابٖ

Έτσι, του το συγχωρήσαμε αυτό, και (την Ημέρα της Κρίσεως) θα είναι ένας από τους κοντινούς δούλους Μας και θα έχει ένα καλό μέρος επιστροφής (τον Παράδεισο).

Оят: 26

يَٰدَاوُۥدُ إِنَّا جَعَلۡنَٰكَ خَلِيفَةٗ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱحۡكُم بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِٱلۡحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ ٱلۡهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدُۢ بِمَا نَسُواْ يَوۡمَ ٱلۡحِسَابِ

(Είπαμε): «Ω, Δαβίδ! Πράγματι, σε κάναμε κυρίαρχο στη γη (στο βασίλειό σου), κρίνε λοιπόν μεταξύ των ανθρώπων με την αλήθεια και μην ακολουθείς τις επιθυμίες σου για να μη σε παρασύρουν μακριά από το δρόμο του Αλλάχ.» Πράγματι, όσοι παρεκκλίνουν από το δρόμο του Αλλάχ, θα έχουν αυστηρό μαρτύριο την Ημέρα του Απολογισμού για ό,τι παραμέλησαν (από καλές πράξεις και από το να κρίνουν με την αλήθεια μεταξύ των ανθρώπων).

Оят: 27

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا بَٰطِلٗاۚ ذَٰلِكَ ظَنُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنَ ٱلنَّارِ

Πράγματι, δε δημιουργήσαμε τους ουρανούς και τη γη και ό,τι υπάρχει ανάμεσά τους μάταια! Αυτή είναι η εικασία εκείνων που αρνήθηκαν την πίστη! Αλίμονο σ' εκείνους που αρνήθηκαν την πίστη (και θα καταστραφούν) στη Φωτιά!

Оят: 28

أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ كَٱلۡمُفۡسِدِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلۡمُتَّقِينَ كَٱلۡفُجَّارِ

Είναι δυνατόν ότι θα μεταχειριστούμε αυτούς που πιστεύουν και κάνουν ενάρετες πράξεις, όπως αυτούς που σκορπίζουν το κακό στη γη; Ή είναι δυνατόν ότι θα μεταχειριστούμε τους ευσεβείς όπως τους ασεβείς;

Оят: 29

كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ مُبَٰرَكٞ لِّيَدَّبَّرُوٓاْ ءَايَٰتِهِۦ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ

Αυτό είναι ένα ευλογημένο Βιβλίο που στείλαμε σε σένα (ω, Μωχάμμαντ), για να συλλογιστούν (οι άνθρωποι) τα Εδάφιά του και να το λάβουν υπόψη (και να λάβουν νουθεσία) εκείνοι που έχουν λογική!

Оят: 30

وَوَهَبۡنَا لِدَاوُۥدَ سُلَيۡمَٰنَۚ نِعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ

Χαρίσαμε στον Δαβίδ, τον Σολομώντα! Πόσο καλός δούλος (Μας) ήταν (ο Σολομώντας), ο οποίος (Μας δόξαζε πολύ, και) στρεφόταν συνεχώς με υπακοή και μεταμέλεια προς Εμάς!

Оят: 31

إِذۡ عُرِضَ عَلَيۡهِ بِٱلۡعَشِيِّ ٱلصَّٰفِنَٰتُ ٱلۡجِيَادُ

Ανάφερε (ω, Προφήτη) όταν παρουσιάστηκαν μπροστά του (Σολομώντα) το απόγευμα καλά, όρθια και γρήγορα άλογα.

Оят: 32

فَقَالَ إِنِّيٓ أَحۡبَبۡتُ حُبَّ ٱلۡخَيۡرِ عَن ذِكۡرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتۡ بِٱلۡحِجَابِ

(Ο Σολομώντας) είπε: «Έχω την αγάπη για τα καλά (τα άλογα) λόγω της εξύμνησης του Κυρίου μου (επειδή Τον δοξάζω για τις χάρες Του και χρησιμοποιώ τα άλογα στις μάχες στο δρόμο Του).» Μέχρι που (έφυγαν τα άλογα και) εξαφανίστηκαν (από την όρασή του).

Оят: 33

رُدُّوهَا عَلَيَّۖ فَطَفِقَ مَسۡحَۢا بِٱلسُّوقِ وَٱلۡأَعۡنَاقِ

(Διέταξε ο Σολομώντας): «Φέρτε τα (άλογα) πίσω σε μένα», και άρχισε να χαϊδεύει τα πόδια και τους λαιμούς (τους ως τιμή προς αυτά).

Оят: 34

وَلَقَدۡ فَتَنَّا سُلَيۡمَٰنَ وَأَلۡقَيۡنَا عَلَىٰ كُرۡسِيِّهِۦ جَسَدٗا ثُمَّ أَنَابَ

Πράγματι, δοκιμάσαμε τον Σολομώντα και ρίξαμε στο θρόνο του ένα σώμα [είτε σημαίνει ότι έγινε άρρωστος σαν να μην είχε ψυχή, ή ότι αφού ορκίστηκε ότι η κάθε μία από τις γυναίκες του, θα γεννήσει ένα παιδί που θα αγωνίζεται στο δρόμο του Αλλάχ, χωρίς όμως να πει «με το θέλημα του Αλλάχ», και έτσι μόνο μία γέννησε, αλλά ένα παραμορφωμένο παιδί], έπειτα στράφηκε [με μεταμέλεια προς τον Αλλάχ].

Оят: 35

قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَهَبۡ لِي مُلۡكٗا لَّا يَنۢبَغِي لِأَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ

(Ο Σολομώντας) είπε: «Κύριέ μου! Συγχώρεσέ με και χάρισέ μου ένα βασίλειο, που δε θα δωθεί (τέτοιο) ποτέ σε κανέναν μετά από εμένα. Πράγματι, Εσύ είσαι ο Αλ-Ουαχάμπ (Αυτός που χαρίζει με γενναιοδωρία χωρίς κανένα αντάλλαγμα).»

Оят: 36

فَسَخَّرۡنَا لَهُ ٱلرِّيحَ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦ رُخَآءً حَيۡثُ أَصَابَ

Του υποτάξαμε λοιπόν τον άνεμο, ο οποίος φυσούσε απαλά (παρά την ταχύτητα και τη δύναμή του) με την εντολή του (Σολομώντα) όπου ήθελε,

Оят: 37

وَٱلشَّيَٰطِينَ كُلَّ بَنَّآءٖ وَغَوَّاصٖ

και (του δώσαμε εξουσία) στους διαβόλους, κάποιοι έχτιζαν (ό,τι ήθελε) και άλλοι βούτηξαν (στη θάλασσα για να του φέρουν κοσμήματα),

Оят: 38

وَءَاخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي ٱلۡأَصۡفَادِ

και άλλοι ήταν δεμένοι με αλυσίδες (αφού τον παράκουσαν).

Оят: 39

هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَٱمۡنُنۡ أَوۡ أَمۡسِكۡ بِغَيۡرِ حِسَابٖ

(Είπαμε στον Σολομώντα): «Αυτή είναι η χάρη Μας (που δίνουμε σε σένα από κυριαρχία και εξουσία), δώσε λοιπόν (απ' αυτό το βασίλειο σε όποιον θέλεις) ή κράτα (από όποιον θέλεις), χωρίς ευθύνη (σε σένα).»

Оят: 40

وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابٖ

Πράγματι, (την Ημέρα της Κρίσεως, ο Σολομώντας) θα είναι ένας από τους κοντινούς δούλους Μας και θα έχει ένα καλό μέρος επιστροφής (τον Παράδεισο).

Оят: 41

وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَآ أَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِنُصۡبٖ وَعَذَابٍ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) τον δούλο Μας, τον Ιώβ, όταν επικαλέστηκε τον Κύριό του [αφού έμεινε άρρωστος αρκετά χρόνια, οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν απ' αυτόν -εκτός από τη γυναίκα του και δύο φίλους του- και έχασε τα πλούτη του]: «Μου προκάλεσε ο Σατανάς πόνους και κακουχίες (στο σώμα, στον πλούτο και στην οικογένειά μου).»

Оят: 42

ٱرۡكُضۡ بِرِجۡلِكَۖ هَٰذَا مُغۡتَسَلُۢ بَارِدٞ وَشَرَابٞ

(Είπαμε): «Χτύπα το έδαφος με το πόδι σου (για να αναβλύσει το νερό): αυτή είναι μία δροσερή πηγή για να πλένεσαι (και να θεραπευτείς) και για να πιεις.»

Оят: 43

وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةٗ مِّنَّا وَذِكۡرَىٰ لِأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ

Και επιστρέψαμε σ' αυτόν την οικογένειά του και περισσότερους μαζί τους ως έλεος από Εμάς και ως υπενθύμιση για τους ανθρώπους που έχουν υγιή νου.

Оят: 44

وَخُذۡ بِيَدِكَ ضِغۡثٗا فَٱضۡرِب بِّهِۦ وَلَا تَحۡنَثۡۗ إِنَّا وَجَدۡنَٰهُ صَابِرٗاۚ نِّعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٞ

(Είπαμε σ' αυτόν, αφού θύμωσε από τη γυναίκα του και ορκίστηκε ότι θα τη χτυπήσει, όταν αυτός θα θεραπευτεί): «Πάρε στο χέρι σου ένα μάτσο μαλακό χόρτο (που θα έχει τον ίδιο αριθμό των χτυπημάτων που ορκίστηκες) και χτύπα μ' αυτό (μόνο μία φορά τη γυναίκα σου) και έτσι δε θα έχεις αθετήσει τον όρκο σου.» Πράγματι, τον βρήκαμε υπομονετικό. Πόσο καλός δούλος (Μας) ήταν (ο Ιώβ), ο οποίος (Μας δόξαζε πολύ, και) στρεφόταν συνεχώς με υπακοή και μεταμέλεια προς Εμάς.

Оят: 45

وَٱذۡكُرۡ عِبَٰدَنَآ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ أُوْلِي ٱلۡأَيۡدِي وَٱلۡأَبۡصَٰرِ

Ανάφερε (ω, Προφήτη) τους δούλους Μας: τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, οι οποίοι είχαν δύναμη (στη λατρεία και την υπακοή) και κατανόηση (στη θρησκεία).

Оят: 46

إِنَّآ أَخۡلَصۡنَٰهُم بِخَالِصَةٖ ذِكۡرَى ٱلدَّارِ

Πράγματι, τους επιλέξαμε και τους δώσαμε την αρετή του να θυμούνται τη Μέλλουσα Ζωή (και έτσι πάντα υπάκουσαν τον Αλλάχ και κάλεσαν τους ανθρώπους στην υπακοή προς Αυτόν).

Оят: 47

وَإِنَّهُمۡ عِندَنَا لَمِنَ ٱلۡمُصۡطَفَيۡنَ ٱلۡأَخۡيَارِ

Πράγματι, αυτοί είναι ενώπιόν Μας, από τους εκλεκτούς και τους ενάρετους.

Оят: 48

وَٱذۡكُرۡ إِسۡمَٰعِيلَ وَٱلۡيَسَعَ وَذَا ٱلۡكِفۡلِۖ وَكُلّٞ مِّنَ ٱلۡأَخۡيَارِ

Ανάφερε (ω, Προφήτη) τον Ισμαήλ, τον Ελισαίο και τον Δα-Αλ-Κιφλ, όλοι τους ήταν από τους ενάρετους.

Оят: 49

هَٰذَا ذِكۡرٞۚ وَإِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ لَحُسۡنَ مَـَٔابٖ

Αυτή είναι μία υπενθύμιση. Πράγματι, οι ευσεβείς (που φυλάσσονται από την τιμωρία του Αλλάχ μέσω της τήρησης των εντολών Του) θα έχουν ένα καλό μέρος επιστροφής:

Оят: 50

جَنَّٰتِ عَدۡنٖ مُّفَتَّحَةٗ لَّهُمُ ٱلۡأَبۡوَٰبُ

(Το οποίο θα είναι) κήποι μόνιμης διαμονής (στον Παράδεισο), με τις πύλες ορθάνοιχτες γι' αυτούς.

Оят: 51

مُتَّكِـِٔينَ فِيهَا يَدۡعُونَ فِيهَا بِفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ وَشَرَابٖ

Θα είναι ξαπλωμένοι εκεί (πάνω στα στολισμένα κρεβάτια), και θα ζητήσουν εκεί (από τους υπηρέτες) να τους φέρουν φρούτα, πολλά (όσα θέλουν) και ποτά.

Оят: 52

۞ وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ أَتۡرَابٌ

Θα έχουν σεμνές γυναίκες που θα περιορίζουν την όρασή τους (και την καρδιά τους στους συζύγους τους και μόνο), οι οποίες θα είναι όλες στην ίδια ηλικία.

Оят: 53

هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ

Αυτό είναι που σας υπόσχεται (ο Αλλάχ, ω, ευσεβείς) ότι θα το λάβετε την Ημέρα του Απολογισμού.

Оят: 54

إِنَّ هَٰذَا لَرِزۡقُنَا مَا لَهُۥ مِن نَّفَادٍ

Πράγματι, αυτή είναι η ανταμοιβή Μας (για τους ενάρετους), η οποία δεν τελειώνει (ούτε διακόπτεται) ποτέ.

Оят: 55

هَٰذَاۚ وَإِنَّ لِلطَّٰغِينَ لَشَرَّ مَـَٔابٖ

Αυτή (θα είναι η ανταμοιβή των ευσεβών). Αλλά οι παραβάτες θα έχουν τo χειρότερo μέρος επιστροφής:

Оят: 56

جَهَنَّمَ يَصۡلَوۡنَهَا فَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ

Θα εισέλθουν στην Κόλαση για να καούν. Πόσο άθλιος είναι αυτός ο τόπος διαμονής!

Оят: 57

هَٰذَا فَلۡيَذُوقُوهُ حَمِيمٞ وَغَسَّاقٞ

Αυτό (το μαρτύριο) θα το γευτούν, (θα πιουν) ζεματιστό νερό και πύον,

Оят: 58

وَءَاخَرُ مِن شَكۡلِهِۦٓ أَزۡوَٰجٌ

και (θα έχουν) άλλο (μαρτύριο) παρόμοιο μ' αυτό, διαφόρων ειδών.

Оят: 59

هَٰذَا فَوۡجٞ مُّقۡتَحِمٞ مَّعَكُمۡ لَا مَرۡحَبَۢا بِهِمۡۚ إِنَّهُمۡ صَالُواْ ٱلنَّارِ

(Οι παραβάτες θα πουν ο ένας στον άλλον όταν θα δουν τους οπαδούς τους να εισέρχονται στην Κόλαση): «Αυτή είναι μία ομάδα που θα εισέλθει μαζί σας (στην Κόλαση). Μακάρι να μην είναι ευρύχωρες οι θέσεις τους (στην Κόλαση, και δε θα υπάρχει κανένα καλωσόρισμα γι' αυτούς)! Πράγματι, θα καούν στην Κόλαση.»

Оят: 60

قَالُواْ بَلۡ أَنتُمۡ لَا مَرۡحَبَۢا بِكُمۡۖ أَنتُمۡ قَدَّمۡتُمُوهُ لَنَاۖ فَبِئۡسَ ٱلۡقَرَارُ

(Οι οπαδοί) θα πουν: «Αντίθετα, μακάρι για σας να μην είναι ευρύχωρες οι θέσεις σας (στην Κόλαση, και δε θα υπάρχει κανένα καλωσόρισμα για σας)! Πράγματι, εσείς είστε που μας το φέρατε αυτό (όταν μας καλέσατε στην απιστία). Πόσο τρομερό μέρος εγκατάστασης είναι αυτό!»

Оят: 61

قَالُواْ رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدۡهُ عَذَابٗا ضِعۡفٗا فِي ٱلنَّارِ

(Οι οπαδοί) θα πουν: «Κύριέ μας! Όποιος μας το έφερε αυτό (επειδή μας κάλεσε στην απιστία), δώσε του διπλό μαρτύριο στην Κόλαση.»

Оят: 62

وَقَالُواْ مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالٗا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ ٱلۡأَشۡرَارِ

(Οι παραβάτες) θα πουν (μεταξύ τους ως επίπληξη για τον εαυτό τους επειδή κορόιδευαν τους Μουσουλμάνους πριν): «Γιατί δε βλέπουμε (στην Κόλαση) κάποιους άνδρες (τους φτωχούς Μουσουλμάνους) που θεωρούσαμε (στην εγκόσμια ζωή) ότι ήταν από τους άθλιους (που έχασαν την απόλαυση της εγκόσμιας ζωής επειδή πίστεψαν στο Ισλάμ και κατέκριναν τη θρησκεία μας);

Оят: 63

أَتَّخَذۡنَٰهُمۡ سِخۡرِيًّا أَمۡ زَاغَتۡ عَنۡهُمُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ

Τους κοροϊδέψαμε (αδίκως στην εγκόσμια ζωή) ή μήπως (είναι στην Κόλαση μαζί μας αλλά) τα μάτια μας δεν τους βλέπουν;»

Оят: 64

إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقّٞ تَخَاصُمُ أَهۡلِ ٱلنَّارِ

Αυτό (που αναφέραμε) για τη διαφωνία μεταξύ των κατοίκων της Φωτιάς (και ότι θα μαλώνουν ο ένας τον άλλον), είναι αλήθεια (που δεν υπάρχει αμφιβολία σ' αυτή και οπωσδήποτε θα γίνει)!

Оят: 65

قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ مُنذِرٞۖ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ

Πες (ω, Προφήτη): «Πράγματι, εγώ είμαι μόνο ένας προειδοποιητής, και δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον ο Αλλάχ, ο Αλ-Ουάχειντ (ο Ένας Αληθινός Θεός), ο Αλ-Καχάρ (Αυτός που νικά και υποτάσσει όποιον θέλει),

Оят: 66

رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفَّٰرُ

ο Κύριος των ουρανών και της γης και όσων υπάρχουν ανάμεσά τους, ο Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος), ο Αλ-Γαφφάρ (Αυτός που συγχωρεί συνεχώς στο μέγιστο βαθμό).»

Оят: 67

قُلۡ هُوَ نَبَؤٌاْ عَظِيمٌ

Πες (ω, Προφήτη, στους άπιστους που λένε ότι εσύ κατασκεύασες το Κορ’άν): «Αυτό (το Κορ’άν) είναι μία σπουδαία είδηση,

Оят: 68

أَنتُمۡ عَنۡهُ مُعۡرِضُونَ

από την οποία εσείς απομακρύνεστε!

Оят: 69

مَا كَانَ لِيَ مِنۡ عِلۡمِۭ بِٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰٓ إِذۡ يَخۡتَصِمُونَ

Δεν είχα καμία γνώση για την ανώτατη σύναξη (των Αγγέλων) όταν συζητούσαν (σχετικά με τη δημιουργία του Αδάμ, και εσείς ξέρετε ότι δεν είχα τέτοια γνώση πριν, κάτι που αποδεικνύει σε σας ότι το Κορ’άν έχει αποκαλυφθεί από τον Αλλάχ).

Оят: 70

إِن يُوحَىٰٓ إِلَيَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَا۠ نَذِيرٞ مُّبِينٌ

Δεν αποκαλύπτεται (αυτό που αποκαλύπτεται από τον Αλλάχ) σε μένα παρά μόνο επειδή είμαι ένας προειδοποιητής που προειδοποιεί με σαφήνεια!»

Оят: 71

إِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرٗا مِّن طِينٖ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν ο Κύριός σου είπε στους Αγγέλους: «Πράγματι, θα δημιουργήσω έναν άνθρωπο από πηλό.

Оят: 72

فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ

Όταν θα τον διαμορφώσω και εμφυσήσω (δηλ. έβαλα) σ' αυτόν το πνεύμα που δημιούργησα, πέστε όλοι μπροστά του σε Σιτζούντ στάση (με το μέτωπο ως χαιρετισμός και τιμή προς αυτόν).»

Оят: 73

فَسَجَدَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ

Έτσι, όλοι οι Άγγελοι έπεσαν σε Σιτζούντ στάση (με το μέτωπο),

Оят: 74

إِلَّآ إِبۡلِيسَ ٱسۡتَكۡبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

εκτός από τον Ιμπλίς (-τον Σατανά- που ήταν τζινν), (αρνήθηκε και) έγινε αλαζόνας, και έτσι έγινε από τους άπιστους.

Оят: 75

قَالَ يَٰٓإِبۡلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسۡجُدَ لِمَا خَلَقۡتُ بِيَدَيَّۖ أَسۡتَكۡبَرۡتَ أَمۡ كُنتَ مِنَ ٱلۡعَالِينَ

(Ο Αλλάχ) είπε (ως επίπληξη): «Ω, Ιμπλίς (Σατανά)! Τι σε εμπόδισε να πέσεις σε Σιτζούντ στάση (με το μέτωπο ως χαιρετισμός και τιμή) γι' αυτόν που τον δημιούργησα με τα Χέρια Μου; Έγινες αλαζόνας τότε (και σε εμπόδισε η αλαζονεία απ' αυτό) ή ήσουν ήδη από τους αλαζόνες (πριν απ' αυτό);»

Оят: 76

قَالَ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡهُ خَلَقۡتَنِي مِن نَّارٖ وَخَلَقۡتَهُۥ مِن طِينٖ

(Ο Σατανάς) είπε: «Είμαι καλύτερος απ' αυτόν, με δημιούργησες από φωτιά ενώ τον δημιούργησες από πηλό.»

Оят: 77

قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٞ

(Ο Αλλάχ) είπε: «Βγες λοιπόν απ' αυτή (τη θέση σου ανάμεσα στους Αγγέλους). Πράγματι, είσαι καταραμένος και διωγμένος,

Оят: 78

وَإِنَّ عَلَيۡكَ لَعۡنَتِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ

και θα είναι επάνω σου η κατάρα Μου μέχρι την Ημέρα της Κρίσεως.»

Оят: 79

قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

(Ο Σατανάς) είπε: «Κύριέ μου! Δώσε μου αναβολή μέχρι την Ημέρα που θα αναστηθούν (οι άνθρωποι, οι απόγονοι του Αδάμ).»

Оят: 80

قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ

(Ο Αλλάχ) είπε: «Είσαι ένας απ' αυτούς που θα λάβουν αναβολή,

Оят: 81

إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ

μέχρι την Ημέρα του Καθορισμένου Χρόνου.»

Оят: 82

قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ

(Ο Σατανάς) είπε: «(Ορκίζομαι) μα τη Δύναμή Σου! Θα τους παραπλανήσω όλους,

Оят: 83

إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

εκτός απ’ τους εκλεκτούς (αληθινούς πιστούς) δούλους Σου ανάμεσά τους.»

Оят: 84

قَالَ فَٱلۡحَقُّ وَٱلۡحَقَّ أَقُولُ

(Ο Αλλάχ) είπε: «Η Αλήθεια είναι, και την Αλήθεια λέω:

Оят: 85

لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ أَجۡمَعِينَ

Πράγματι, θα γεμίσω την Κόλαση με σένα και με όσους θα σε ακολουθήσουν απ' αυτούς, με όλους σας μαζί.»

Оят: 86

قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٖ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُتَكَلِّفِينَ

Πες (ω, Προφήτη): «Δε σας ζητώ καμία ανταμοιβή γι' αυτό (που μεταφέρω σε σας από το Μήνυμα του Αλλάχ), ούτε είμαι απ' εκείνους που ισχυρίζονται κάτι ψευδώς (για να πείτε ότι έχω κατασκευάσει το Κορ’άν ή έχω μεταφέρει κάτι παραπάνω από ό,τι μου αποκάλυψε ο Αλλάχ).

Оят: 87

إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

Πράγματι, αυτό (το Κορ’άν) δεν είναι παρά μία Υπενθύμιση (και νουθεσία) για όλο τον κόσμο,

Оят: 88

وَلَتَعۡلَمُنَّ نَبَأَهُۥ بَعۡدَ حِينِۭ

και πράγματι, θα μάθετε την αλήθειά του (Κορ’άν, σχετικά με τις υποσχέσεις και τις προειδοποιήσεις του) μετά από λίγο.»