Маънолар таржимаси Сура Аъроф - Юнонча (грекча) таржима - Руввадут Таржама маркази - Бет рақами 166 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 131

فَإِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَٰذِهِۦۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةٞ يَطَّيَّرُواْ بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓۗ أَلَآ إِنَّمَا طَٰٓئِرُهُمۡ عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

Όταν τους ήρθε (στον λαό του Φαραώ) κάτι καλό (από αγαθά και βιοπορισμό), είπαν: «Αυτό είναι για μας (επειδή το αξίζουμε).», αλλά όταν τους έπληξε κάτι κακό (από ξηρασία, ασθένειες και έλλειψη καρπών), έγιναν απαισιόδοξοι αισθανόμενοι ότι ο Μωυσής και όσοι είναι μαζί του τους έφεραν κακή τύχη. Πράγματι, αυτό που τους συνέβη έχει οριστεί από τον Αλλάχ (και δεν έχει σχέση με τον Μωυσή παρά μόνο τις επικλήσεις που έκανε εναντίον τους), αλλά οι περισσότεροι απ' αυτούς δεν έξεραν (γι' αυτό το απέδωσαν σ' άλλους εκτός του Αλλάχ).

Оят: 132

وَقَالُواْ مَهۡمَا تَأۡتِنَا بِهِۦ مِنۡ ءَايَةٖ لِّتَسۡحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ

Είπαν (οι άνθρωποι από τον λαό του Φαραώ στον Μωυσή): «Οποιοδήποτε σημάδι κι αν μας φέρεις για να μας μαγέψεις, δεν πρόκειται να πιστέψουμε σε σένα.»

Оят: 133

فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلطُّوفَانَ وَٱلۡجَرَادَ وَٱلۡقُمَّلَ وَٱلضَّفَادِعَ وَٱلدَّمَ ءَايَٰتٖ مُّفَصَّلَٰتٖ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ

Έτσι, στείλαμε σ' αυτούς πλημμύρα (που κατέστρεψε τις καλλιέργειές τους), ακρίδες (που έφαγαν τις σοδειές τους), ψείρες (που τους έβλαψαν τα μαλλιά τους), βατράχους (που γέμισαν τα σκεύη και τα κρεβάτια τους) και αίμα (που γέμισε τα πηγάδια και τα ποτάμια τους) - ως σαφή και διάφορα σημάδια (που διαδέχεται το ένα το άλλο), αλλά επέμειναν στην αλαζονεία και ήταν ένας κακός λαός.

Оят: 134

وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيۡهِمُ ٱلرِّجۡزُ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَۖ لَئِن كَشَفۡتَ عَنَّا ٱلرِّجۡزَ لَنُؤۡمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرۡسِلَنَّ مَعَكَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Όταν έπεσε η τιμωρία πάνω τους, είπαν: «Ω, Μωυσή! Επικαλέσου τον Κύριό σου για μας, χάρις όσων παραχώρησε σε σένα (από αποκάλυψη και θρησκεία). Εάν αφαιρέσεις αυτήν την τιμωρία από μας, σίγουρα θα πιστέψουμε σε σένα και θα αφήσουμε τα παιδιά του Ισραήλ να πάνε μαζί σου.»

Оят: 135

فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُمُ ٱلرِّجۡزَ إِلَىٰٓ أَجَلٍ هُم بَٰلِغُوهُ إِذَا هُمۡ يَنكُثُونَ

Αλλά όταν αφαιρέσαμε την τιμωρία απ' αυτούς μέχρι ένα προκαθορισμένο χρόνο που θα τον φτάσουν (δηλ. της καταστροφής τους από πνιγμό), αθέτησαν την υπόσχεσή τους.

Оят: 136

فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ بِأَنَّهُمۡ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ عَنۡهَا غَٰفِلِينَ

Έτσι, πήραμε εκδίκηση απ' αυτούς και τους πνίξαμε στο νερό γιατί διέψευδαν τα Σημάδιά Μας και ήταν αδιάφοροι γι' αυτά.

Оят: 137

وَأَوۡرَثۡنَا ٱلۡقَوۡمَ ٱلَّذِينَ كَانُواْ يُسۡتَضۡعَفُونَ مَشَٰرِقَ ٱلۡأَرۡضِ وَمَغَٰرِبَهَا ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۖ وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ ٱلۡحُسۡنَىٰ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ بِمَا صَبَرُواْۖ وَدَمَّرۡنَا مَا كَانَ يَصۡنَعُ فِرۡعَوۡنُ وَقَوۡمُهُۥ وَمَا كَانُواْ يَعۡرِشُونَ

Και δώσαμε στον λαό που καταπιεζόταν, τα ανατολικά της γης και τα δυτικά της που είχαμε ευλογήσει μέσα της. Εκπληρώθηκε ο καλός λόγος του Κυρίου σου για τα παιδιά του Ισραήλ εξαιτίας όσων υπέμειναν με υπομονή, και καταστρέψαμε ό,τι έφτιαχνε ο Φαραώ και ο λαός του (από σπίτια και χωράφια) και ό,τι κατασκεύαζαν (από παλάτια).