Маънолар таржимаси Сура Аъроф - Юнонча (грекча) таржима - Руввадут Таржама маркази - Бет рақами 176 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 196

إِنَّ وَلِـِّۧيَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي نَزَّلَ ٱلۡكِتَٰبَۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى ٱلصَّٰلِحِينَ

Ο Κηδεμόνας (ο Υποστηρικτής και ο Προστάτης) μου είναι ο Αλλάχ, ο Οποίος έστειλε το Βιβλίο, και είναι Αυτός που υποστηρίζει (και προστατεύει) τους ενάρετους.

Оят: 197

وَٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَكُمۡ وَلَآ أَنفُسَهُمۡ يَنصُرُونَ

Αλλά εκείνα (τα είδωλα) που τα επικαλείστε εκτός Αυτού, δεν μπορούν ούτε να σας υποστηρίξουν, ούτε να υποστηρίξουν τον εαυτό τους!»

Оят: 198

وَإِن تَدۡعُوهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ لَا يَسۡمَعُواْۖ وَتَرَىٰهُمۡ يَنظُرُونَ إِلَيۡكَ وَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ

Αν (ω, Μωχάμμαντ) τους καλέσεις (αυτά τα είδωλα) προς την καθοδήγηση, δεν ακούν (αφού είναι απλά αγάλματα σε ανθρώπινη μορφή). Και τους βλέπεις να σε κοιτάζουν (σαν να είχαν μάτια), αλλά δε βλέπουν.

Оят: 199

خُذِ ٱلۡعَفۡوَ وَأۡمُرۡ بِٱلۡعُرۡفِ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡجَٰهِلِينَ

Δέξου (από τα ήθη και τις πράξεις των ανθρώπων) αυτά που είναι εύκολα (γι' αυτούς και μην τους επιβαρύνεις με ό,τι είναι πέρα των δυνατοτήτων τους), να διατάζεις το καλό, και να στρέφεσαι μακριά από τους ανόητους (δηλ. όποιος σε έβλαψε μην τον βλάψεις και όποιος σε αδίκησε μην τον αδικήσεις, αλλά να είσαι δίκαιος μαζί του).

Оят: 200

وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ نَزۡغٞ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

Αν σου ήρθε ψίθυρος από τον Σατανά, αναζήτα καταφύγιο στον Αλλάχ. Πράγματι, Αυτός είναι Σαμεί‘ (Αυτός που ακούει τα πάντα) και ‘Αλείμ (Παντογνώστης).

Оят: 201

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ إِذَا مَسَّهُمۡ طَٰٓئِفٞ مِّنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبۡصِرُونَ

Εκείνοι που φυλάσσονται από την τιμωρία του Αλλάχ (τηρώντας τις εντολές Του), όταν τους έρχεται ένας ψίθυρος από τον Σατανά, θυμούνται (τον Αλλάχ και την ανταμοιβή Του για τους υπάκουους και την τιμωρία Του για τους ανυπάκουους), και έτσι αμέσως βλέπουν (την αλήθεια και ενεργούν σύμφωνα μ' αυτή).

Оят: 202

وَإِخۡوَٰنُهُمۡ يَمُدُّونَهُمۡ فِي ٱلۡغَيِّ ثُمَّ لَا يُقۡصِرُونَ

Όσο για (τους άπιστους και τους κακούς, που είναι) τα αδέλφια τους (των Σατανάδων), (οι Σατανάδες) τους αυξάνουν συνέχεια στην πλάνη (με αμαρτίες, η μία μετά από την άλλη), και έπειτα δε σταματούν ποτέ.

Оят: 203

وَإِذَا لَمۡ تَأۡتِهِم بِـَٔايَةٖ قَالُواْ لَوۡلَا ٱجۡتَبَيۡتَهَاۚ قُلۡ إِنَّمَآ أَتَّبِعُ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ مِن رَّبِّيۚ هَٰذَا بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمۡ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

(Ω, Αγγελιαφόρε! Αν τους φέρνεις ένα σημάδι, σε διαψεύδουν και αποστρέφονται απ' αυτό) και αν δεν τους φέρνεις ένα σημάδι, λένε: «Γιατί δεν εφηύρες ένα σημάδι;» Πες: «Ακολουθώ μόνο αυτό που μου αποκαλύπτεται από τον Κύριό μου. Αυτό (το Κορ’άν) είναι σημάδια (και αποδείξεις) από τον Κύριό σας, και μια καθοδήγηση και έλεος για τους ανθρώπους που πιστεύουν.»

Оят: 204

وَإِذَا قُرِئَ ٱلۡقُرۡءَانُ فَٱسۡتَمِعُواْ لَهُۥ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

(Ω, πιστοί) όταν απαγγέλλεται το Κορ’άν, ακούστε το με προσοχή και μη μιλάτε, μήπως και ελεηθείτε.

Оят: 205

وَٱذۡكُر رَّبَّكَ فِي نَفۡسِكَ تَضَرُّعٗا وَخِيفَةٗ وَدُونَ ٱلۡجَهۡرِ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡغَٰفِلِينَ

Και να μνημονεύεις τον Κύριό σου μέσα σου με ταπείνωση και φόβο, και να επικαλείσαι με μέτρια φωνή στην αρχή της ημέρας και στο τέλος της, και μην είσαι από τους αμελείς (που παραμελούν τη μνημόνευση του Αλλάχ).

Оят: 206

إِنَّ ٱلَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَيُسَبِّحُونَهُۥ وَلَهُۥ يَسۡجُدُونَۤ۩

Πράγματι, αυτοί (οι άγγελοι) που είναι κοντά στον Κύριό σου δεν γίνονται ποτέ αλαζόνες για τη λατρεία Του. Τον δοξάζουν, και γι' Αυτόν πέφτουν σε Σουτζούντ στάση (με το μέτωπο και τις παλάμες στο έδαφος).