Маънолар таржимаси Оят 121 Сура Тавба сураси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг кхмерча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 121

وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

ហើយទោះបីជាពួកគេលះបង់(បរិច្ចាគ)ទ្រព្យសម្បត្តិតិចក្ដី ច្រើនក្ដី ហើយទោះបីជាពួកគេឆ្លងកាត់ជ្រលងភ្នំណាមួយក៏ដោយ គឺសុទ្ធតែត្រូវបានគេកត់ត្រាសម្រាប់ពួកគេនូវអ្វីដែលពួកបានប្រព្រឹត្តនៃការលះបង់ និងការធ្វើដំណើរ ដើម្បីឲ្យអល់ឡោះនឹងតបស្នងដល់ពួកគេយ៉ាងពេញលេញ។ ហេតុនេះ នៅថ្ងៃបរលោក អល់ឡោះនឹងតបស្នងឲ្យពួកគេនូវផលបុណ្យដ៏ប្រសើរបំផុតនូវអ្វីដែលពួកគេបានសាង។

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

• ចាំបាច់ត្រូវកោតខ្លាចអល់ឡោះជាម្ចាស់និងប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសេចក្ដីទៀងត្រង់ ពីព្រោះវាទាំងពីរ គឺជាមូលហេតុដែលនាំរួចផុតពីភាពអន្តរាយ។

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

• ឧត្តមភាពដ៏ធំធេងនៃការបរិច្ចាគក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ។

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

• ចាំបាច់ត្រូវស្វែងយល់ពីសាសនាឥស្លាម ហើយក៏ដូចគ្នាដែរ ត្រូវស្វែងយល់ពីច្បាប់នៃកាធ្វើសង្គ្រាមក្នុងមាគ៌ាអល់ឡោះ ពីព្រោះសាសនាឥស្លាមមិនអាចឈរឡើងបានឡើយ លើកលែងតែមានវាទាំងពីរ។