Маънолар таржимаси Оят 57 Сура Аҳзоб сураси - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 57

إِنَّ ٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ لَعَنَهُمُ ٱللَّهُ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمۡ عَذَابٗا مُّهِينٗا

بێگومان ئەوانەی بە گوفتار و کرداریان ئەزیەت و ئازاری اللە تەعالا و پێغەمبەرەکەی دەدەن، اللە تەعالا لە ڕەحم و بەزەیی و میھرەبانی خۆی لە دونیا و دواڕۆژدا دووری خستونەتەوە، وە لە ڕۆژی دواییشدا لە تۆڵەی ئەزیەت و ئازاردانی پێغەمبەر (صلی الله علیە وسلم) سزای ڕسواکەری بۆ ئامادە کردوون.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• علوّ منزلة النبي صلى الله عليه وسلم عند الله وملائكته.

بەرزی و بڵندی پلە و پایەی پێغەمبەر (صلی اللە علیە وسلم) لای اللە تەعالا و فریشتەکان.

• حرمة إيذاء المؤمنين دون سبب.

ئەزیەت و ئازاردانی باوەڕداران بەبێ ھۆ دروست نییە و حەرامە.

• النفاق سبب لنزول العذاب بصاحبه.

دووڕویی ھۆکاری دابەزینی سزایە بۆ خاوەنەکەی.