Маънолар таржимаси Сура Тавба - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг курдча таржимаси - Бет рақами 207 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 123

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ ٱلۡكُفَّارِ وَلۡيَجِدُواْ فِيكُمۡ غِلۡظَةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ

خوای گەورە فەرمانی کردووە بە باوەڕداران کە بجەنگن و کوشتاری ئەو بێباوەڕانە بکەن کە لێیانەوە نزیکن، چونکە بەھۆی نزیکیانەوە مەترسیان دروستکردووە لەسەر باوەڕداران، وە ھەروەھا فەرمانی پێکردوون کە ھێز و توندی و تیژییان نیشان بدەن تاوەکو بترسن و بگەڕێنەوە لە خراپە و خراپەکاری دژ بە باوەڕداران، وە خوای گەورەش ھەمیشە لەگەڵ باوەڕدارانی خواناسدایە بە یارمەتیدان و کۆمەکی کردن.

Оят: 124

وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ فَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمۡ زَادَتۡهُ هَٰذِهِۦٓ إِيمَٰنٗاۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَزَادَتۡهُمۡ إِيمَٰنٗا وَهُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ

کاتێک کە خوای گەورە سورەتێک دادەبەزێنێت بۆ سەر پێغەمبەرەکەی (صلی اللە علیە وسلم) ئەوا لە ناو دووڕوەکاندا کەسانێک ھەن بە لاقرتی کردنەوە دەپرسن و دەڵێن: ئەم سورەتەی دابەزیوە کێ لە ئێوە باوەڕی زیادی کرد بەوەی موحەممەد ھێناویەتی؟ جا ئەوانەی کە بەڕاستی باوەڕیان ھێناوە بەخوا و بەپێغەمبەرەکەی لە سەروو ئەو باوەڕەی پێشووتر ھێناویانە باوەڕیان پێی زیاد دەکات، وە زۆریش دڵیان پێی خۆشە، لەبەر ئەو ھەمووە سود و قازانجە دونیایی و دواڕۆژییەی کە لە قورئاندا بە دییان کردووە.

Оят: 125

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ فَزَادَتۡهُمۡ رِجۡسًا إِلَىٰ رِجۡسِهِمۡ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ

بەڵام ئەوانەی کە نەخۆشی گومان لە دڵیاندا ھەیە و مونافیق و دووڕون، بە دابەزینی قورئان و ئەو ئەحکام و چیرۆکانەی کە لە ناویدا ھەیە کوفر و ناپاکی و دووڕویان زیاتر دەکات، بە ھۆی بیباوەڕییان بەوەی دابەزیوە لە لایەن خواوە، بۆیە نەخۆشی دڵیان بەدابەزینی زیاتری قورئان زیاتر دەکات، چونکە ھەرکاتێک شتێک لە قورئان دادەبەزێت خێرا گومانی خراپی پێ دەبەن، وە کە مردیشن ھەر بە کافری و بێباوەڕی دەمرن.

Оят: 126

أَوَلَا يَرَوۡنَ أَنَّهُمۡ يُفۡتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٖ مَّرَّةً أَوۡ مَرَّتَيۡنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمۡ يَذَّكَّرُونَ

ئایا ئەو دووڕوانە نابینن و پەند وەرناگرن لەوەی کە خوای گەورە ھەموو ساڵیک جارێک یان دووجار تاقیان دەکاتەوە و نھێنی دووڕویی و بێباوەڕیان ھەڵدەماڵێت و سووک و ڕسوایان دەکات؟! پاشان لەگەڵ ئەوەیش کە دەزانن خوای گەورە ئابەو شێوەیەیان لێ دەکات کەچی تەوبە ناکەن لە بێباوەڕییان و ناگەرێنەوە بۆ لای ئەو، وە وازیش ناھێنن لە نیقاق و دووڕییەکەیان، وە بیریش ناکەنەوە و تێنافکرن بەوەی لەلایەن خواوە بەسەریاندا ھاتووە!

Оят: 127

وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ نَّظَرَ بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٍ هَلۡ يَرَىٰكُم مِّنۡ أَحَدٖ ثُمَّ ٱنصَرَفُواْۚ صَرَفَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ

وە کاتێک خوای گەورە سورەتێک دابەزێنێت بۆ سەر پێغەمبەرەکەی (صلی اللە علیە و سلم) کە باس و خواسی دووڕوەکانی تێدا بێت، ئەوا ھەندێک لە دووڕوەکان تەماشای ھەندێکی تریان دەکەن و دەڵێن: ئایا کەس لە موسڵمانانتان لێوە دیارە و دەتانبینن؟ ئەگەر کەستان لێوە دیار نییە و ناتان بینن ئەوا ئەو کۆڕ و مەجلیسە بەجێ بھێڵن، بۆیە خوای گەورەش دڵیان لەسەر ھێدایەت و ڕێنوێنی و چاکە لادەدات، وە سووک و رسوایان دەکات چونکە بەڕاستی ئەوان گەلێکی تێ نەگەیشتوو و نەفامن.

Оят: 128

لَقَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ عَزِيزٌ عَلَيۡهِ مَا عَنِتُّمۡ حَرِيصٌ عَلَيۡكُم بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ

- ئەی گرۆی عەرەب - بێگومان ھەر لە خۆتان پێغەمبەرێکتان بۆ ھاتووە، وەک خۆتان ئەویش عەرەبە، ئەوەی ئێوە دووچاری ناڕەحەتی بکات ئەویش پێی ناخۆشە و ناڕەحەت دەبێت، وە زۆر سوورە لەسەر باوەڕھێنان و ھیدایەتتان وە زۆریش گرنگیتان پێ دەدات، وە بە تایبەتی بەرامبەر باوەڕداران زۆر میھرەبان و بەسۆزە.

Оят: 129

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ

جا - ئەی پێغەمبەر - ئەگەر ئەوان پشتیان لێ کردیت و باوەڕیان نەھێنا بەوەی ھێناوتە، ئەوا پێیان بڵێ: من خوام بەسە کە پشتیوان و کۆمەکم بێت، ئەو خوایەی کە ھیچ پەرستراوێکی بەھەق نییە جگە لە ئەو، ھەر بەتەنھا پشت بەویش دەبەستم، وە ھەر ئەویشە خاوەن و پەروەردگاری عەرشی گەورە، کە گەورەترین دروستکراوی خۆیەتی.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• وجوب ابتداء القتال بالأقرب من الكفار إذا اتسعت رقعة الإسلام، ودعت إليه حاجة.

پێویستە سەرەتا لەو بێباوەڕانەوە دەست بە جەنگ و کوشتار بکرێت کە نزیکن لە باوەڕدارانەوە ئەگەر ھاتوو دەسەڵاتی موسڵمانان فراوان بوو، وە وا پێویستی کرد کە لە گەڵیاندا جەنگ بکرێت.

• بيان حال المنافقين حين نزول القرآن عليهم وهي الترقُّب والاضطراب.

ئەم سورەتە حاڵی دووڕوەکانی ڕوونکردوەتەوە، کاتێک خوای گەورە قورئانی بۆ دابەزاندن کە چۆن دووچاری شڵەژان و دڵەڕاوکێ دەبن.

• بيان رحمة النبي صلى الله عليه وسلم بالمؤمنين وحرصه عليهم.

ئەم سورەتە باسی سۆز و میھرەبانی پێغەمبەری خوا (صلی اللە علیە وسلم) دەکات بەرامبەر باوەڕداران، وە چۆن سوریشە لەسەر بەرژەوەندییان.

• في الآيات دليل على أن الإيمان يزيد وينقص، وأنه ينبغي للمؤمن أن يتفقد إيمانه ويتعاهده فيجدده وينميه؛ ليكون دائمًا في صعود.

ئەم ئایەتانە بەڵگەن لەسەر ئەوەی باوەڕی مرۆڤی موسڵمان زیاد و کەم دەکات، بۆیە پێویستە لەسەر باوەڕدار ھەمیشە ئاگاداری باوەڕەکەی بێت وە ھەموو جارێک بەتاعەت و خواپەرستی و چاکە کردن نوێی بکاتەوە و گەشەی پێ بدات، تاوەکو ھەمیشە باوەڕەکەی لە ھەڵکشان و زیاد بووندا بێت.