Маънолар таржимаси Оят 22 Сура Аъроф сураси - Курд тили Курмонча шеваси таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 22

فَدَلَّىٰهُمَا بِغُرُورٖۚ فَلَمَّا ذَاقَا ٱلشَّجَرَةَ بَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۖ وَنَادَىٰهُمَا رَبُّهُمَآ أَلَمۡ أَنۡهَكُمَا عَن تِلۡكُمَا ٱلشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَآ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لَكُمَا عَدُوّٞ مُّبِينٞ

22. ڤێجا ب فند و فێلان ئەو خاپاندن و نزمكرن و ئینانە خوارێ [و د بەر خەلەتییێڕا كرن] ڤێجا وەختێ ژ دارێ خوارین شەرمگەها وان بۆ وان دیاربوو، و دەست هاڤێتنێ بەلگێت بەحەشتێ ژێڤەكرن و خۆ پێ نخافتن، و خودێ وان گازی كرە وان: ما من هوین ژ وێ دارێ نەدابوونە پاش [و نەهییا هەوە ژێ نەكربوو]، و ما من نەگۆتبوو هەوە، ب ڕاستی شەیتان بۆ هەوە دژمنەكێ دیار و ئاشكەرایە.