Маънолар таржимаси Сура Соффот - Оромийча таржима - Ғолий Абобур - Бет рақами 449 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

Hortee isaa isaanuma (warra badii jalaa) hafan taasifne.

Оят: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaaf dhaloota boodaa keessatti (yaadannoo gaarii) dhiifne.

Оят: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

Nageenyi aalama keessatti Nuuh irra haa jiraatu.

Оят: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.

Оят: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Inni gabroota keenya mu’uminootaa irraayi.

Оят: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Sana booda warra kaan ni dhidhimsiifne.

Оят: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Ibraahiimis hordoftoota (karaa) isaa ( Nuuh) irraayi.

Оят: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Yeroo Rabbii isaa bira onnee qulqulluun dhufe (dubbadhu).

Оят: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

Yeroo abbaa isaatiifi ummata isaatiin “maal gabbartu?” jedhe.

Оят: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

“Sila kijibaani, gooftoota Allaahn ala godhachuu feetanii?

Оят: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Rabbii aalama hundaa irratti yaanni keessan maali?”

Оят: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Achumaan urjiiwwan keessa ilaalcha tokko ilaale.

Оят: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

Ani dhukkubsataadha” jedhe.

Оят: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Isa irraa gara galanii deeman.

Оят: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Ergasii inni gara gabbaramtoota isaanii maqee “sila hin nyaattanuu?” jedheen.

Оят: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

Maal taatanii hin dubbanne?

Оят: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Ergasii isaan irratti mirgaan rukuttaa irratti raawwate.

Оят: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

(Mushrikoonni) saffisaan gara isaa gara galan.

Оят: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

(Ibraahiim) ni jedhe: “sila waanuma (ofii keessanii) boccan gabbartuu?

Оят: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

Odoo Allaahn isiniifi waan isin dalagdanis uume jiruu.”

Оят: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

(Mushrikoonni) ni jedhan: “jaarmaya isaaf ijaaraa; ergasii ibidda boba’aa keessatti isa darbaa.”

Оят: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Isaan shira isatti baasuu fedhanii Nuti immoo warra jalaa (moo’amoo) isaan taasifne.

Оят: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

Innis ni jedhe: “Ani gara Rabbii kiyyaa deemaadha; Inni na qajeelcha.

Оят: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

(Yaa) Rabbii (kiyya)! (Ilmaan) gaggaarii naaf kenni.”

Оят: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Ilma obsaadhaan isa gammachiifne.

Оят: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Yeroma isa waliin deemuu irra ga’u ni jedhe: “yaa ilma kiyya! Ani manaama keessatti kan si gorra’un arge. Waan siif mul’atu ilaali.” (Ilmis) ni jedhe: “Yaa abbaa kiyya! Waan ajajamte dalagi. Yoo Rabbiin fedhe obsitoota irraa ta’uu na argita.”