Маънолар таржимаси Оят 28 Сура Юнус сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 28

وَیَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِیْعًا ثُمَّ نَقُوْلُ لِلَّذِیْنَ اَشْرَكُوْا مَكَانَكُمْ اَنْتُمْ وَشُرَكَآؤُكُمْ ۚ— فَزَیَّلْنَا بَیْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُمْ مَّا كُنْتُمْ اِیَّانَا تَعْبُدُوْنَ ۟

ای رسوله! د قيامت ورځ در په ياد کړه، کله چې موږ ټول خلک را غونډ کړو، بيا هغو کسانو ته چې په دنيا کې يې په الله شرک کړی وو، ووايو: ای مشرکانو! تاسو او ستاسو هغه معبودان چې له الله پرته مو يې عبادت کولو په خپلو ځايونو کې اوسئ، بيا موږ د معبودانو او د عبادت کوونکو ترمنځ بېلوالی راولو او معبودان له عبادت کوونکو بېزاره شي په داسې حال کې چې وايي: تاسو خو په دنيا کې زموږ عبادت نه کاوه.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أعظم نعيم يُرَغَّب به المؤمن هو النظر إلى وجه الله تعالى.

تر ټولو لوی نعمت چې مؤمنان ورته هڅول کيږي هغه د الله مخ ته کتل دي.

• بيان قدرة الله، وأنه على كل شيء قدير.

د الله د ځواک بيان او دا چې هغه پر هرڅه ځواکمن دی.

• التوحيد في الربوبية والإشراك في الإلهية باطل، فلا بد من توحيدهما معًا.

په ربوبيت کې يوازې ګڼل (توحيد) او ورسره په الوهيت کې شرک کول باطل دي، بلکې په دواړو کې يوځای توحيد (يوازې ګڼل) اړين دي.

• إذا قضى الله بعدم إيمان قوم بسبب معاصيهم فإنهم لا يؤمنون.

کله چې الله د يو قوم د ايمان نه راوړلو پرېکړه وکړي د هغوی د ګناهونو له امله؛ نو هغوی بيا ايمان نه راوړي.