Маънолар таржимаси Оят 6 Сура Ҳуд сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 6

وَمَا مِنْ دَآبَّةٍ فِی الْاَرْضِ اِلَّا عَلَی اللّٰهِ رِزْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا ؕ— كُلٌّ فِیْ كِتٰبٍ مُّبِیْنٍ ۟

هيڅ داسې مخلوق نشته چې پر ځمکه دې ګرځي هغه که هرڅه وي، خو الله په خپله پېرزوينه د هغه روزي منلې، او الله ته په ځمکه کې د هغه د استوګنې ځای معلوم دی، د مرګ ځای يې چې پکې مري به ورمعلوم دی، هر يو له ژويو څخه، د هغوی روزي، د استوګنې ځایونه او د مړينې ځايونه يې په څرګند کتاب کې چې لوح محفوظ دی شتون لري.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• سعة علم الله تعالى وتكفله بأرزاق مخلوقاته من إنسان وحيوان وغيرهما.

د الله تعالی د پوهې پراخي او د خپلو مخلوقاتو؛ انسان، څاروي او داسې نورو روزي پرغاړه اخېستل.

• بيان علة الخلق؛ وهي اختبار العباد بامتثال أوامر الله واجتناب نواهيه.

د پيدايښت لامل بيانول چې هغه د الله د امرونو پرځای کولو او له منع کړل شويو څخه يې په ډډه کولو سره د بندګانو ازموينه ده.

• لا ينبغي الاغترار بإمهال الله تعالى لأهل معصيته، فإنه قد يأخذهم فجأة وهم لا يشعرون.

په دې خبره دوکه کېدل ندي په کار چې الله تعالی ګناهګارانو ته مهلت ورکوي، ځکه هغه کله سملاسي نيونه کوي په داسې حال کې چې هغوی نه پوهيږي.

• بيان حال الإنسان في حالتي السعة والشدة، ومدح موقف المؤمن المتمثل في الصبر والشكر.

د انسان د دواړو حالتونو (پراخۍ او تنګدستۍ) بيان او د مومن د دریځ ستاینه کول کوم چې په زغم او شکر سره تر سره کوي.