Маънолар таржимаси Оят 3 Сура Иброҳим - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 3

١لَّذِیْنَ یَسْتَحِبُّوْنَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا عَلَی الْاٰخِرَةِ وَیَصُدُّوْنَ عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ وَیَبْغُوْنَهَا عِوَجًا ؕ— اُولٰٓىِٕكَ فِیْ ضَلٰلٍۢ بَعِیْدٍ ۟

هغه کسان چې د دنيا ژوند او په هغو کې ختمېدونکي نعمتونو ته لومړيتوب ورکوي پر آخرت او د هغو په تلپاتې نعمتونو، خلک د الله له لارې راګرځوي، په لار کې يې له حقه بدلون او اړول غواړي او له نېغوالي يې کوږوالی، ترڅو هيڅوک پرې ولاړ نشي، دغه کسان چې پر دغو صفتونو متصف دي له حق او سمې لارې په لرې لارورکۍ کې دي.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أن المقصد من إنزال القرآن هو الهداية بإخراج الناس من ظلمات الباطل إلى نور الحق.

دا چې د قرآن له نازلېدو موخه لارښوونه ده د خلکو په اېستلو د باطل له تيارو څخه د حق رڼا ته.

• إرسال الرسل يكون بلسان أقوامهم ولغتهم؛ لأنه أبلغ في الفهم عنهم، فيكون أدعى للقبول والامتثال.

د رسولانو لېږل د هغوی د قومونو په ژبو او لهجو وي ځکه دا د هغوی لخوا په پوهاوي کې زيات اغیزمن وي؛ نو زيات د منلو او پرځای کولو لپاره بلونکی وي.

• وظيفة الرسل تتلخص في إرشاد الناس وقيادتهم للخروج من الظلمات إلى النور.

د رسولانو دنده د خلکو په لارښوونه او د هغوی له تيارو څخه رڼا ته په را اېستلو کې لنډيز کيږي.