Маънолар таржимаси Оят 4 Сура Фурқон - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 4

وَقَالَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْۤا اِنْ هٰذَاۤ اِلَّاۤ اِفْكُ ١فْتَرٰىهُ وَاَعَانَهٗ عَلَیْهِ قَوْمٌ اٰخَرُوْنَ ۛۚ— فَقَدْ جَآءُوْ ظُلْمًا وَّزُوْرًا ۟ۚۛ

او هغو کسانو چې پر الله او د هغه پر رسول يې کفر کړی وويل: نه دی دغه قرآن مګر داسې درواغ چې محمد له ځانه جوړ کړي؛ نو بيا يې الله ته په نسبت کولو تور لګولی، او په دغه درواغ جوړولو کې نورو خلکو مرسته ورسره کړې ده، پرته له شکه دغو کافرانو باطله وينا له ځانه جوړه کړې ده، قرآن د الله وينا ده، د انسانانو او پېريانو لپاره د هغه غوندې وينا راوړل شونې نه ده.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• اتصاف الإله الحق بالخلق والنفع والإماتة والإحياء، وعجز الأصنام عن كل ذلك.

د حقيقي الله لپاره د پيداکولو، ګټې رسولو، مرګ ورکولو او را ژوندي کولو صفات بيانول او د بوتانو له دغه څه څخه بې وسه کېدل.

• إثبات صفتي المغفرة والرحمة لله.

د بښنې او رحمت صفتونه الله لره ثابتول.

• الرسالة لا تستلزم انتفاء البشرية عن الرسول.

د رسالت لپاره اړينه نه ده چې له رسول څخه بشريت نفي کړل شي.

• تواضع النبي صلى الله عليه وسلم حيث يعيش كما يعيش الناس.

د رسول الله صلی الله عليه وسلم تواضع چې د خلکو غوندې ژوند کوي.