Маънолар таржимаси Оят 24 Сура Аҳқоф сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 24

فَلَمَّا رَاَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ اَوْدِیَتِهِمْ ۙ— قَالُوْا هٰذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا ؕ— بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهٖ ؕ— رِیْحٌ فِیْهَا عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟ۙ

نو بيا چې کله هغه عذاب ورته راغی چې په اړه يې دوی بيړه کوله، د اسمان په لوري کې يې خوره ورېځ وليده چې د هغوی شېلو (ناوونو) ته يې مخه کړې وه هغوی وويل: دغه خوره ورېځ موږ ته باران رسوونکې ده، هود ورته وويل: امر داسې نه دی لکه تاسو يې چې ګومان کوئ چې هغه باران اوروونکې ورېځ ده، بلکې هغه داسې عذاب دی چې تاسو يې په اړه بيړه کوله، هغه داسې باد دی چې دردوونکی عذاب دی پکې.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• لا علم للرسل بالغيب إلا ما أطلعهم ربهم عليه منه.

رسولانو ته د پټو(غیبو) علم نشته مګر د هغه څه په اړه چې پالونکي يې پرې خبر کړي وي.

• اغترار قوم هود حين ظنوا العذاب النازل بهم مطرًا، فلم يتوبوا قبل مباغتته لهم.

د هود د قوم دوکه کېدل کله يې چې په نازلېدونکي عذاب یې د باران ګومان وکړ، نو هغوی د سمدستي راتلو مخکې يې توبه ونه اېستله.

• قوة قوم عاد فوق قوة قريش، ومع ذلك أهلكهم الله.

د عاد د قوم ځواک د قريشو له ځواک څخه زيات و، سره له دې الله هغوی تباه کړل.

• العاقل من يتعظ بغيره، والجاهل من يتعظ بنفسه.

هوښیار هغه دی چې له بل چا پند واخلي، او ناپوه هغه دی چې پر ځان يې وويني.