Маънолар таржимаси Сура Таквир сураси - Форсча таржима, Рувводут таржама маркази нашри. - Қуръони Карим қомуси

سوره تكوير

Оят: 1

اِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ۟

آنگاه ‌که خورشید درهم پیچیده [و تاریک] گردد،

Оят: 2

وَاِذَا النُّجُوْمُ انْكَدَرَتْ ۟

و آنگاه ‌که ستارگان بی‌فروغ شوند،

Оят: 3

وَاِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ۟

و آنگاه ‌که کوه‌ها به حرکت درآید،

Оят: 4

وَاِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ۟

و آنگاه ‌که ماده‌شترانِ باردار رها شوند،

Оят: 5

وَاِذَا الْوُحُوْشُ حُشِرَتْ ۟

و آنگاه ‌که حیوانات وحشی [در کنار انسان] گرد آورده شوند،

Оят: 6

وَاِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ۟

و آنگاه ‌که دریا‌ها [جوشان و] برافروخته شود،

Оят: 7

وَاِذَا النُّفُوْسُ زُوِّجَتْ ۟

و آنگاه ‌که هر کس با همسانِ خود قرین گردد،

Оят: 8

وَاِذَا الْمَوْءٗدَةُ سُىِٕلَتْ ۟

و آنگاه ‌که از دختر زنده‌به‌گورشده پرسیده شود

Оят: 9

بِاَیِّ ذَنْۢبٍ قُتِلَتْ ۟ۚ

[که] به کدامین گناه کشته شده است،

Оят: 10

وَاِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ۟

و آنگاه ‌که نامه‌های [اعمال] گشوده شود،

Оят: 11

وَاِذَا السَّمَآءُ كُشِطَتْ ۟

و آنگاه ‌که پرده از روی آسمان برگرفته شود،

Оят: 12

وَاِذَا الْجَحِیْمُ سُعِّرَتْ ۟

و آنگاه ‌که دوزخ، افروخته [و شعله‌ور] گردد،

Оят: 13

وَاِذَا الْجَنَّةُ اُزْلِفَتْ ۟

و آنگاه ‌که بهشت [برای پرواپیشگان] نزدیک آورده شود.

Оят: 14

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّاۤ اَحْضَرَتْ ۟ؕ

[در آن هنگام،] هر کس خواهد دانست که چه چیزی [برای آخرت خود] آماده کرده است.

Оят: 15

فَلَاۤ اُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ۟ۙ

سوگند به ستارگانی که [به جایگاه خود] بازمی‌گردند،

Оят: 16

الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ۟ۙ

[شتابان] حرکت می‌کنند [و از نظر] پنهان می‌شوند؛

Оят: 17

وَالَّیْلِ اِذَا عَسْعَسَ ۟ۙ

و سوگند به شب، هنگامی ‌که [از تاریکی‌اش کاسته شود و] پشت کند؛

Оят: 18

وَالصُّبْحِ اِذَا تَنَفَّسَ ۟ۙ

و سوگند به صبح، هنگامی که بدمد؛

Оят: 19

اِنَّهٗ لَقَوْلُ رَسُوْلٍ كَرِیْمٍ ۟ۙ

بی‌تردید، این [قرآن، سخن الله است که ابلاغش به پیامبر، بر عهدۀ] فرستاده‌ای بزرگوار [=جبرئیل] است؛

Оят: 20

ذِیْ قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَكِیْنٍ ۟ۙ

[همان فرشته‌ای] که [مقتدر و] نیرومند است و نزد [اللهِ] صاحب‌عرش، مقام والایی دارد؛

Оят: 21

مُّطَاعٍ ثَمَّ اَمِیْنٍ ۟ؕ

[در ملکوت اعلی و عالم فرشتگان] از او فرمان می‌برند و امین [وحی] است.

Оят: 22

وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُوْنٍ ۟ۚ

[ای مردم،] همنشین شما [= محمد] دیوانه نیست؛

Оят: 23

وَلَقَدْ رَاٰهُ بِالْاُفُقِ الْمُبِیْنِ ۟ۚ

و بی‌تردید، [محمد]، او [= جبرئیل] را در افق روشن دیده است.

Оят: 24

وَمَا هُوَ عَلَی الْغَیْبِ بِضَنِیْنٍ ۟ۚ

و او بر [ابلاغِ آنچه از طریق] غیب [به وی وحی می‌گردد] بخیل نیست [و همانند کاهنان نیز مزد نمی‌گیرد].

Оят: 25

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطٰنٍ رَّجِیْمٍ ۟ۙ

و این [قرآن] گفتۀ شیطان رانده‌شده نیست.

Оят: 26

فَاَیْنَ تَذْهَبُوْنَ ۟ؕ

پس به کجا می‌روید؟

Оят: 27

اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

این [قرآن] چیزی جز پند و اندرز برای جهانیان نیست.

Оят: 28

لِمَنْ شَآءَ مِنْكُمْ اَنْ یَّسْتَقِیْمَ ۟ؕ

برای هر یک از شما که بخواهد راه راست [حق را] در پیش گیرد.

Оят: 29

وَمَا تَشَآءُوْنَ اِلَّاۤ اَنْ یَّشَآءَ اللّٰهُ رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟۠

و شما [چیزی را] نمی‌خواهید، مگر آنکه پروردگار جهانیان [اراده کند و] بخواهد.