Маънолар таржимаси Оят 66 Сура Ҳуд сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 66

فَلَمَّا جَآءَ اَمْرُنَا نَجَّیْنَا صٰلِحًا وَّالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا مَعَهٗ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْیِ یَوْمِىِٕذٍ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِیُّ الْعَزِیْزُ ۟

پس وقتی فرمان ما مبنی بر نابودی‌شان آمد صالح علیه السلام و کسانی را که همراهش ایمان آورده بودند به رحمتی از جانب خویش نجات دادیم، و آنها را از خواری و ذلت آن روز رهانیدیم، - ای رسول- همانا پروردگار تو ذات نیرومند و شکست ‌ناپذیری است که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود، و از این رو امت‌های تکذیب ‌کننده را نابود کرده است.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• عناد واستكبار المشركين حيث لم يؤمنوا بآية صالح عليه السلام وهي من أعظم الآيات.

سرسختی و گردن‌کشی مشرکان؛ آن‌گاه که به نشانۀ صالح علیه السلام که از بزرگترین نشانه‌هاست ایمان نیاوردند.

• استحباب تبشير المؤمن بما هو خير له.

استحباب مژده ‌دادن مؤمن به آنچه که برایش خیر است.

• مشروعية السلام لمن دخل على غيره، ووجوب الرد.

مشروعیت سلام برای کسی‌که نزد دیگری وارد شود، و وجوب پاسخ‌دادن سلام.

• وجوب إكرام الضيف.

وجوب اکرام مهمان.